EPISODE 46

Haring Shang: Ah!🥶🥶🥶 Nakakatakot naman sya... Bwiset tulad sya ng kanyang amang matalino't mapanlinlang! Kailangan kong magingat sa kanya baka mamaya ako'y kanyang pinamamanmanan! Argh!!!🤯🤯🤯😔🥶🥶🥶🤦‍♂️

Kinagabihan... (Lalaking Nakaitim)

Ryu Ji: Ano, anong inyong natuklasan?

Lalaking Nakaitim: Kinausap na po nila ang mga kawal nila sa oras na umataki ang hari ng Shang haharangan natin sila upang di makapasok sa pinto ng palasyo g Gwang!

Bakit po kamahalan...?

Tugon naman: Dahil wala naman akong nakikitang dahilan upang ating digmain sila at upang ipahiya na rin ang Shang...

Opo, kamahalan!

Makakaasa ba ko sa inyo?

Opo!

(Sabay alis ng nakaitim)

Kinaumagahan... (Sa Kwarto ng Hari)

Ryu Ji: (Sinabi ang lahat napagusapan)

Hari: Mahusay, mahusay! 👏👏👏

Chona! Chona! Nais po kayong makausap ni Prinsipe He-bin!

Papasukin nyo!

He-bin: Chona, Magandang araw! 😁

Hari: Anong sadya mo rito?😤

He-bin: Chona, huwag namang uminit ang ulo mo!🥴 Ah, Chona... pwede akong humingi ng pera?

Hari: Para saan?😤

He-bin: Ah (pinagtatagpo ang dalwang hintuturo) He! He! He! Kasi... gusto kong bigyan ng pera ang limang asawa ko sa Hanyang. Isang Gisaeng, isang ordinaryong mamamayan, isang dayo, isang manlalakbay na sa Hanyang piniling tumira, isang may ari ng kainan!

Hari: 🤬🤬🤬 (grabe daming asawa... sa hanyang bukod pa ang alipin aristokrat at anak ng mga ministro ~sabi sa sarili) Ngak! O siya...! Heto oh, Tigiisang gintong barya.

He-bin: Salamat Chona!

Hari: May itatanong lang ako sa iyo, wagkang magagalit!

He-bin: Ye, Chona! Pangako!

Hari: Totoo bang...?

He-bin: Ah ano po iyon?

Hari: Ah ah, balita ko nais mo raw makuha ang trono?