EPISODE 32

Cha! Cha! Cha!

Prinsesa Shue-zue: (tumakbo ng bahagya at umiiyak na nagpaalam) Paalam mahal ko! Paalam! Paalam! (Habang ang boses ay unti-unting humihina at tuloy pa rin sa pagpatak ang kanyang mga luha).

Ryu Ji: (umiiyak pa rin) Cha! Cha! Cha!

Ryu Ji: aba, nasaPyeol Gwa na pala ako! Kailangan kong magmadali!

Cha! Cha! Cha!

Hiya! Shik! Hiya! Hiya! Shik! Humue!

Tabi kayo, magbigay daan kay Ministro Shim PanYi

Ahh! (kanya-kanyang takbo, kanya-kanyang punta dine, doon maiwasan lang ang sasakyan ng Ministro mabagsik)

Cha! Cha! Cha! (powk!) argh gutom na ko makakain ngang saging. Saglit na tumigil sa isang tabi ngunit nakaupo pa pa rin sa kabayo)

(Kain ng saging tapon ang balat sa daan, kain hagis, kain hagis, kain hagis... hanggang sa dumating ang karwaheng sinasakyan ng Ministro!)

(Nang pagdaan ng kabayo ng ministro ay siya namang tapon ni Ryu Ji. Dahil don nadulas ang

kabayo at nabalian ng paa at nagtaob ang karwahe maging ang mga sakay nito.)

(Nagtawanan ang mga tao) Ahahahaha! Hahahahaha! Hahahahaha!

Dan Tae: Grr! Hoy tingnan mo tong ginawa mo!

Ryu Ji: (Abala sa pagkain ng saging)(lumingon ng bahagya) Ha? (balik ulit sa pagkain)

Dan Tae: Bwiset ka, lakas ng loob mong ako'y bale walain, kilala mo ba ko! Kilala mo ba ako at ang amo ko?

Hala, baka sya mamatay!

Oo, nako bihasa yang Dan Tae na iyan sa pagpatay lalo na sa mga tinik sa landas ng kanyang amo!

Kaya nga ako'y natatakot!

Baka mapatay ang kawawang dayuhan.

Pero di rin dapat tayo makialam kasi baka tayo'y pagbalingan rin...

Oo, manuod na lang tayo sa mangyayari.

Mabuti pa wag na kayong magtalo-talo at baka marinig pa kayo ni Dan Tae.

Ye! (tugon nila)