Chapter 40: Fever

Inayos lang namin saglit yung aming mga gamit saka lumabas na. "Let's go." agad anyaya nya. Kasalukuyan pa akong naglalagay ng kolorete sa mukha. Konti lang naman. Hindi bongga dahil nasa beach naman kami. He walked backwards at bigla nalang niyakap ang aking baywang. Isinampay pa ang kanyang baba saking kaliwang balikat. "You don't need that honey. Come on.." nakiliti ako sa hininga nitong tumama sa lesg ko. Mainit iyon kaya bahagya akong napakislot.

"Matatapos na ako.." ngiwi ko sa kanya. He just tighten his hug on me. Sign that we need to go now. NOW!

"Kung magtatagal pa tayo dito mahal ko. Baka mawalan lang ng saysay yang make up mo." anya na ipinagkibit balikat ko naman.

"Bakit naman?. Kahit ngayon lang mahal. Pagbigyan mo naman ako." sambit ko without thinking twice. Ang totoo kasi sa lahat. Parang natanto ko na, ngayon ko lang ulit inaayusan sarili ko ng ganito. Nang walang iniisip na mga bata. Walang istorbo. Walang sakit sa ulo na iyak o kahit ano pa man. I'm not saying na sinisisi ko ang mga anak ko for not doing this. It's just that. Kapag kasi may anak ka na. Mahirap nang magfocus sa sarili mo lang. Hindi ko kayang hindi sila isipin kaya nabayaan ko ang sarili at hindi nagagawa ang bagay na ganito.

"Ako muna ang pagbigyan mo kung ganun.." noon ko lang narealize yung kahulugan ng sinabi nya kanina nang paisa isa na itong humahalik sa leeg ko't ibabaw ng balikat. "Mukhang wala ka pa naman sa mood gumala kaya ako na muna.." natanaw ko ang ngisi sa gilid ng kanyang labi sa may salamin. Sinamaan ko sya ng tingin.

"Iyon ba ang ipinunta natin dito?." kunot ang noo kong tanong. Suminghap lang sya saka mahinang sumipol.

"Kind of.." he put my hands down khait hawak ko pa ang brush ng make up. "Mabilis lang naman to." pagkatapos na nyang sabihin to. Binuhat na nya ako at dinala malambot at magulang kama. Basta nya nalang tinabig ang nakalagay duon kanina kaya nagkandahulog-hulog ang mga yun.

"May nabasag.." turo ko pa sa gilid kung saan napunta lahat ng gamit. Binalewala nya yun na para bang wala syang narinig. He still continues to what he is planning to do.

"Damn baby! Bakit masikip?.." gusto kong matawa sa mukha nya sa kasalukuyang ginagawa. He keeps on pounding so hard, fully pero heto pa rin sya't nagrereklamo.

"Ugh! Uh-uh.." napalakas ang nagawa kong ungol nang mas dumiin pa sya.

"Don't come yet.." Loko!. Gusto ko itong isigaw nang bigla itong bumagal ng galaw.

"Shit!." nakagat ko nalang ang ibabang labi ko sa murang iyon. Hindi ko mapigilan eh. Ba naman. Isasagad ba naman ng todo tase bigla nalang magsasabi ng ganun sabay pa ng bagal kamo nalang! Suskopo!. AYOKO na! Uwi nalang ako!..

"Ahahahahahaha!!.." humagalpak sya ng tawa na para bang sobrang nakakatuwa yung ginawa nya. I tried to push him pero hindi man lang ito natinag. Imbes, abala pa rin ito sa maingat na pagbayo.

"It's not funny! You!!.." gigil kong turo sa kanya. Mas lalo syang tumawa. Kaulanan ay huminto rin sya't mabagal na nilapitan ako sa mukha. He fixed my loosen hair. Pinalis pa nga pati butil ng pawis sa tungki ng ilong.

"Sorry for disappointing you. Gusto ko lang sulitin ang oras na ito.."

Sinungitan ko sya. "Pwede pa naman ulitin." umusli ng bahagya ang aking nguso. Then he kiss me from that.

"I love you.." I heard him whispering this while slowly kissing my chin down to my collarbone. Napaarko ang buong katawan ko nang ang magkabilang dibdib ko naman ang daanan ng labi nya. Impit na ungol ang kumawala sakin nang sa isang iglap lang ay bumilis nang muli ang kanyang pagbayo.

Natapos iyon ng ilang minuto lang. Pareho kaming pagod na nakahiga sa katawan ng bawat isa. Natatawa. Kasi naman. Hindi pa kami nakakahinga ng maayos. Round two na daw. Kingwa! Anong tingin nya sakin?. Napapagod ako uy!

Di nga Bamby?. Ikaw pagod?. Gustong gusto mo nga eh...

Eh?!...

Alas tres na ng hapon ako nagising. Jaden is not here. Di ko alam kung nasaan sya o kung saan sya nagpunta. I slowly sat up. Inayos ang sarili. May damit na agad ako?. Bongga sya!. Ang tanda ko kasi bago kami nakatulog. Pareho kaming walang saplot. Paanong?. Pero sabagay. Sa aming dalawa. Normal na ito. Talaga lang Bamby?!..

Kinuha ko ang phone sa side table sa left side ng kama saka binuksan iyon. 20 missed calls. Natutop ko ang labi sa nakita. "Ano kayang problema nito?." tanong ko sa sarili. Saka pinindot ang return call.

"What the hell Bamby!." yan. Ganyan yan bumati. Ang galing diba?. Dapat ko bang ipagkatiwala sa kanya si Knoa pati nung kambal o hinde na?. Bad influence eh. Na-aadopt ko pa naman na minsan.

Hindi ako nagsalita. How will I kung ganyan nalang sya bigla?. Nakakabanas ha.

"Hey!." may galit nga sa tinig nito. I don't know what's his problem. Kita na ngang naka on leave ako sa mga bata eh. Nang-iistorbo pa! Bwiset!.

I stayed calm. Pilit sinisiksik sa utak ko na huwag dapat patulan ang galit nya. Imbes. Sagutin ito ng mas mababa pa sa mababa. "May problema ba?." malumanay ko nang sambit.

Malalim na buntong hininga ang dinig kong pinakawalan nya. "Where are you?." ayun!. Bumaba na rin ang boses nya. Ganun lang. Kung mataas boses ng kausap mo. Huwag mong gayahin. Think and reverse it immediately para hindi kayo sumabog o humantong sa malalang sitwasyon.

"East Coast.." maikli kong sagot. "Why?. How's home?."

"Knoa is sick.."

Nanlaki ang mga mata ko. "What!?."

"Dinala namin sya sa ospital. Kuya is mad.."

I don't know what to say. Nasaan na nga ba si Jaden?. We need to go home! NOW!

"Kuya, please. Stay with him.." naiiyak ko ng sambit.

"Hmm.. iyon na nga ginagawa ko..kahit busy sana ako.."

"Please Kuya!.." pagmamakaawa ko pa.

"Ano ba kasing ginagawa nyo dyan?. Mom told us na you're on vacation pero di mo man lang chineck yung mga bata bago kayo umalis?." mas bakas ng pagkadismaya sa himig nito. I know. Di naman iyon maiiwasan. It's inevitable. Lalo na, paiba iba ang klima. Aaraw tas biglang aambon. Naglaro pa kasi iyon sa labas kahapon. Late ko nalang nalaman. E umanbon ng mga oras na lumabas sya.

"We did check them.. kaso.."

"Kaso di mo aakalain na magkakasakit sya?. Hay Bamblebiee!. O sya.. Ano pa nga bang magagawa ko diba?. Sayang naman punta nyo dyan kung agad kayong uuwi.. Don't worry. Ako na munang bahala sa kanya. Kasama ko naman sina Mommy at Tita Anne. Sila na dun sa kambal.."

Duon lang din ako nakahinga ng maluwag. Nawala ang kaninang mabigat na nakadagan sa dibdib ko. "Thanks Kuya. I owe you this."

"Whatever!. Just, don't—.." di nya tinuloy ang gusto nitong sabihin but I got this guts na yung nangyari samin ni Jaden ang ayaw nya muna. "Bamby, I'm warming you! Ang hirap hirap mag-alaga ng bata.." See?. Nahulaan ko. Tinawanan ko sya na mura lang rin ang sinagot nya. Ang bait nya diba?. What if it will granted again?. Wala akong magagawa kung hindi ang tanggapin iyon without any hesitation. It is a blessing. At hindi lahat ay nabibiyayaan ng ganun.