Daniel (Chapter 6)

HABANG naliligo ako ay hindi pa rin mawala sa isipan ko ang tungkol kina Brad at mang Rodel.

Naghihimutok pa rin ang kalooban ko kung bakit nagpalibre ng Red Horse si Brad sa matandang bakla na iyon.

Shit! Mukhang mauunahan ako ni mang Rodel kay Brad. Siguro ay nagtatalik na ang dalawa nang mga oras na 'yon.

Napapikit ako sa isiping iyon. What the fuck! Bullshit! Mura na ako nang mura.

But it hit me, bakit ba talaga ako nag-eemote? Ano ang drama ko? Parang si Juliet na na-love-at-first-sight kay Romeo?

'Di ba kakakilala lang namin? At saka ano ba ang ine-expect ko? Na magugustuhan din ako ni Brad?

E, mas lalaki pa nga siguro akong tingnan kaysa sa kanya.

"Tsk... hindi ito dapat mangyari. Hindi ito dapat mangyari. Dapat kong pigilan ang pusong ito sa madaling panahon!" sigaw ko sa isipan.

"Nak! Matagal ka pa ba diyan? Lalamig na ang pagkain at nagugutom na ako!"

Narinig kong tawag ni nanay. Nasa may kusina lang ang bathroom kaya dinig na dinig ko siya.

"Sandali na lang, 'nay!" I told her.

"Okay, 'nak!" tugon ni nanay Lea.

Binilisan ko na ang pagligo. Sinabon ko nang maigi ang bawat parte ng aking katawan lalo na ang aking mga kilikili at ang bahaging iyon sa gitna ng aking mga hita.

Tinanggal ko muna sa isipan sina Brad at mang Rodel. Medyo na-excite ako kasi tumawag si tatay Rey.

Bukas na raw ito uuwi sa kadahilanang hindi ko na inalam pa. It only means, makakapunta ako sa birthday party ni Ruby ng walang pag-aalinlangan.

Nagpaalam na ako kay nanay Lea at mabilis naman siyang sumang-ayon basta h'wag lamang daw ako magpaumaga.

Habang sinasabon ko ang aking pagkalalaki ay biglang sumaksak sa isipan ko ulit si Brad.

Gaano kaya kalaki ang alaga niya? Dahil sa katanungang iyon ay nakaramdam ako ng kakaibang init sa aking katawan.

Biglang nagising ang aking pagkalalaki. Tumigas iyon nang husto.

Ang init na naramdaman ko ay naging libog. Napapikit ako habang iniisip na pagkalalaki ni Brad ang hawak ko.

Hindi ko na namalayang nagtaas-baba na pala ang kanang kamay ko at naramdaman kong pumipintig-pintig na nang husto ang aking pagkalalaki sa sobrang tigas.

Sobrang sarap sa pakiramdam lalo na at madulas iyon dahil sa bula ng sabon.

Mayamaya'y nahulog na ang sabon sa sahig. Habang nagtaas-baba ang kanang kamay ko sa aking walong pulgadang pagkalalaki ay nilalamas ko naman ang aking dalawang bola.

Lalo akong nag-init sa aking ginagawa. Napapakagat labi na ako.

"Brad..." sambit ko.

Sarap na sarap na ako sa aking ginagawa. Pabilis nang pabilis ang ginawa kong pagsasalsal.

Nararamdaman ko na ang namumuong init sa loob ng aking bayag.

Palapit na ako nang palapit sa langit nang biglang tinawag na naman ako ni nanay.

"Anak! May ginagawa ka yatang milagro diyan, e," sabi niya na parang natatawa.

Para naman akong binuhusan nang malamig na tubig. Tumigil ako sa pagsasalsal at sobrang nabitin.

Bigla ring nanghina ang aking pagkalalaki.

"Nay naman, e... hindi kasi ako nakapaghilod kaninang umaga kaya naghihilod ako ngayon. Matatapos na po ako. Magbabanlaw na po!" sabi kong nagbanlaw na nga.

Nakaramdam ako nang pananakit sa aking puson.

"Shit! Nabitin ako do'n ha!" inis kong bulong sa sarili.

Tapos na akong maligo. Lumabas agad ako ng bathroom.

Nakita ko si nanay na nagbabasa ng dyaryo sa dining table. Handa na ang hapunan.

"Daniela Maria Clara, pakibilisan naman kasi nagrereklamo na ang mga bulati ko sa tiyan!" sabi niya na nasa dyaryo lang ang mga mata.

"Si nanay talaga..." malambing kong sabi na natatawa sa kanyang sinabi.

Dumiretso agad ako sa aking kwarto. Bago magbihis ay naligo muna ako sa splash cologne at nagpolbo ng buong katawan.

Dinamihan ko rin ang deodorant sa aking mga kilikili. Baka kasi totohanin ni Ruby na aamuyin nito ang mga iyon.

Buti na iyong sigurado akong mabangong-mabango para hindi ako mapahiya.

Isang jacket na kulay blue ang sinuot ko at pinailaliman ng puting sando.

Pinarisan ko iyon ng isang faded jeans at converse shoes. Tiningnan ko muna ang sarili ko sa salamin.

Hahaysss... sayang talaga ang kapogiang ito kung kapwa kalahi lang din ni Adan ang makikinabang.

Pero ano'ng magagawa ko? E, pinanganak akong isang bakla!

Tsk! Kung may lunas lang ang kabaklaan matagal na akong nagpagamot.

Hirap din kaya ng may itinatago, 'no? Inggit nga ako sa ibang bakla kasi nakapagladlad na sila at mukhang ang saya-saya naman nila sa kanilang mga buhay.

Ako kaya? Hanggang kailan ako magtatago? Minsan tuloy naiisip kong sana mamatay na si tatay Rey kasi ang totoo, siya lang naman ang hadlang sa kaligayahan ko.

Galit kasi si tatay sa mga bakla. Kapag nakakakita ito ng mga bakla, parang diring-diri ito at minsan sinasabi pa nito na ang sarap daw pagbabarilin.

Kaya ako, ito tago nang tago at pinipilit na magpakalalaki nang husto para sa aking tatay.

My God, forgive me! I love my father. It's just that I'm so tired of hiding my true color.