webnovel

Limits of Love

"It's free to Love, but know your Limits, don't give everything, magtira ka naman para sa sarili mo, because when that love fails, it'll kill you" Love Trilogy #1

Florence_Rivera · SF
レビュー数が足りません
3 Chs

CHAPTER TWO

Florence's POV

It's been 3 days since that night when i received that bitch teacher's so called punishment, also it's been 3 days since she got fired.

She deserves that.

Anong akala niya? Hahayaan ko nalang siya pagkatapos niya ako papuntahin sa mala-kwebang 7th floor na yun at 8:00 pm?

Buti nalang wala akong naka salubong na creepy dun.

And thank god na dumating si pet that night he help me brought all the books to Ms. Hermosa's office, i did not carry even a single book meron din kasing book cart dun niya nilagay lahat ng book. I must say he's a savior.

Also that stranger guy, well, di ko nakilala, all i know is his fine voice. And how he sang with full of emotions. Well, may be he got dumped. I guess?

And as for Ms. Hermosa, well tinanggalan ko lang naman siya license as a professional teacher, now i don't know kung anong klasing trabaho nalang ang mapapasok niya without her license, bakit ko yun ginawa? Simple... Because I can so i will... And beside i never let anyone get away with anything.

What i say is what i do.

My word is the rule.

I told her na wala na sya dito sa school the day after that night. And now, wala na nga talaga siya.

Lesson learned: Don't mess with the queen

"Okay, class dismissed"

I got back to reality , when our new Applied Social Science teacher dismissed the class.

"Bye sir... "

Paalam ng malandi kong classmate, siya yung muntik nang sumugod sakin nong first day of school, Jenny ata pangalan nya.

Naka school uniform na ako ngayon, actually meron naman na akong uniform before palang mag start ang class, ayoko lang talagang isout nong first day.

I grab all my staffs including the two new books na ibinigay samin ng teacher namin kanina, yung bagong teacher, si sir Mandy. Well actually, it's more like ibinenta samin, babayaran din daw namin yun, naka lista na sa clearances namin.

Tss, gawin ba naman kaming negosyo nila?

Aalis na sana ako ng biglang may kumalabit sakin, i turn to look at the person who have the guts para kalabitin ako, baka mamaya may bacteria ang kamay nito madumihan pa uniform ko.

"Hi? Punta ka ng cafeteria?"

Oh shoot, i take it back, hindi pala tao ang kumalabit sakin, kundi isang walking pancit canton na tinubuan ng mukha.

It's Rebecca Agustin, Becca for short, but i prefer calling her Noodles, because of her super curly hair, ipinag lihi ata to sa pancit canton ng nanay niya, kulot na nga ang hair niya, dry and damage pa!

Ugh... How can she even afford to enroll in this school kung kahit pang pa-rebond lang ng buhok wala siya.

"Why?"

I've been cold to her sin day 1, e bakit ba? Ayoko siyang kasama, masyado siyang Feeling Close.

It was the second day of school nong nag approach siya sakin, she said she wanna be friends with me but i said no, cause i don't hangout with wimps.

It's too much, i know... But that's the freakin truth. She looks like a loser who deserves to stay at the corner side of the room where nobody can notice her.

"Uhm.. pwede ba kitang samahan? Wala din kasi akong kasama, and nagugutom din ako"

Pakiusap nito sakin, she even used a puppy eyes. Ugh, if there's one thing that is good about her, it's her hazel eyes, same as mine mas maganda nga lang yung shades ng akin.

"Why are you pushing yourself to me? I already told you i don't wanna hangout with you, be friends with you or even talk to you! God, you're so annoying!"

Napahawak ako sa ulo ko, ugh, sobrang kulit ng babaeng to nakaka sakit ng ulo.

"Bakit ba ayaw mo sakin?"

Halos pa-iyak na siya pero halatang pinipigil niyang lang, how dramatic.

Tiningnan ko siya, head to toe.

"Look miss noodles, first of all i hate your taste of clothes, secondly ang pangit ng hairstyle mo, and lastly nakaka-irita ka, so stay away from me, or else..."

She bowed her head and play with her fingers, how childish.

"I just wanna have someone to call a friend, cause i never had one, then i saw you on the first day of school, i saw how brave and confident you are, since then i admired you, and thought that may be we could be friends, cause i really really want to, b-but if you really want me out of your life, then.... Okay..."

Wow, what a long explanation girl...

She slowly turn her back on me and get back to her seat still with a bowed head. Tss. Pathetic.

Nandito na ako sa cafeteria, nakaupong mag isa sa table for two, yeah how lonely, but i'm not.

Malaki ang cafeteria dito, air condition din, at isang professional chef mismo ang nag naluluto ng mga pagkain dito, may mga cakes din na available, at least pasado na sa taste ko ang standard ng school na to, or else i won't hesitate to go back to california, i actually stayed at California for as long as i can remember, paminsan minsan bumibisita kami kay grandpa dito sa pinas pero sobrang minsan lang talaga, if i count it right i think pang fourth time ko palang yata pumunta ng pinas.

I don't know kung anong nakain ng papa ko bakit trinansfer niya ako dito, ngayon pa talaga kung kailan graduating na ako, ayoko sana kaya lang binalaan niya ako na ipapa-freeze niya ang card ko at kukunin lahat ng cars ko pag hindi ako sumunod, yes CARS madami akong kotse at high class lahat, i told you i don't ride on a cheap cars, ang brand lang naman ng mga cars ko ay BMW Mecedes, Ferrari, Porsche and a lot more may limo pa nga ako.

Ang laki ng adjustment na ginawa ko sa pag transfer dito, nandon lahat ng friends ko, ng life ko at sanay ako sa society ng California, don hindi mo na kailangang mag uniform pag pumapasok ng school you can wear anything you want basta wag lang masyadong maiksi, unlike here kailangan mo pang mag fully uniformed mag sout ng ID at proper sacks and shoes, hassel.

Buti nalang nagustuhan ko ang uniform nila dahil kung hindi ipapasara ko talaga ang school na to. Of course i can do that, if i want to.

Caramel ang color ng uniform nila dito, pasok sa taste ko, brown mini skirt na kita ang kalahati ng flawless, long at mapuputi kong legs, white inner long sleeve polo, brown neck tie, caramel coat, long white sacks na abot hanggang tuhod at brown shoes with three inch heels.

Anyway, i haven't yet introduce myself to you bitches, but since nasa mood ako ngayon, okay, i will.

(Author: hindi ba parang medyo late na ang pag i-introduce mo? Chapter 2 na kaya hello?)

Ano bang paki mo? Author kalang, ako ang bida dito, kaya manahimik ka!

(Author: okay, sabi ko nga e)

Anyway, as i was saying bago ako binwesit ng pakialamera niyong author, i'm Florence Rivera Ganados, 18 years old, half british ang mama ko at half spanish naman ang papa ko, which makes me a ⅓ Filipino, ⅓ british, at ⅓ spanish, i know ang gulo.

Carmina Rivera Ganados ang pangalan ng mama ko, Florencio Olivera Ganados naman ang pangalan ni papa, i grew up in California doon na din ako nag aral since 3rd grade, actually dito ako pinanganak sa pilipinas sabi ni mama, nag migrate lang kami sa California, i got tons of exes and at 2nd grade i already have my first kiss, yeah ang aga, right?, that good for nothing stranger jerk took it without my permission! Ugh, but anyway i'm still pure, if you know what i mean.

My mom died before i even start my third at school, she died... In front of me.

Angyway.....

I got a thick and well shaped eyebrow, long and thick eyelashes, hazel and seductive eyes, thin pointed nose, pink, kissable, and well shaped lips, v-shape face, white flawless skin, long brown and silky straight hair, a perfect curve body, a good size of breast and butt that suits my body, 5'4 height, and weight of 50 klg.

Somebody says i'm perfect, at hindi ko yun itinatanggi, cause i am perfect.

Oh? Ano pa? May kailangan pa kayong malaman?

(Author: wala na, sinabi mo nang lahat pati bigat mo)

Tss, so back to reality.

As i was scrolling through my phone, i notice a two pair of shoes standing on my left side, a girl and a boy, i look up to see who is it.

It was the girl name Jenny i guess? Naka hawak ito sa braso ng lalaking katabi niya which i assume to be her boy toy?

"What?"

I coldly ask

"I'm sorry to disturb you, but... That table is my territory, so will you please excuse us?"

Malambing nitong sabi, she even draw a fake smile on her face, which made her look like a clown.

Tumingin ako sa table at sa dalawang upuan.

"I don't see no name, pano mo nasabing teretoryo mo to? Ikaw ba ang bumili at nag lagay nito dito?"

I said in pure sarcasm.

Bitch, isa pa sa pinaka ayoko ang pinapaalis ako sa pwesto ko.

"Are you testing my patients?"

Pulang-pula na ang mukha nito sa sobrang pag ka inis.

"Let's just find another seat marami pa namang vacant"

Pang-aawat ng boy toy nito sakanya.

"He's right Jenny, listen to your man"

I said, with an irritating grin.

"It's JESSY!"

"Oh, my bad, i thought your name is Jenny, i really have problems on memorizing trashy names"

Sabi ko, tinakpan ko pa ang lips ko, para inisin siya lalo.

"Anong sabi mo?!"

Akmang susugurin na naman ako nito pero pinigilan siya ng boy toy niya.

"Jessy stop! Tama na, umalis nalang tayo"

"Such a kind guy you are, nagpapa ubaya sa iba"

I said in a flirty way.

Tumayo ako at nilapitan ko ang lalaki, he's kinda cute though, ano kayang magiging reaction ng bruhang to pag bumigay sakin ang boyfriend niya, will it kill her? Nah... I don't think so, beside she flirt with almost every guy in school, what a slut.

Hinawakan ko ang braso niya at hinaplos ito hanggang balikat.

" Hey! BACK OFF BITCH! "

galit na sigaw nito.

Marami rami na din ang nag titinginang tao may kumukuha pa nga ng video, yung iba walang paki alam, tuloy lang ang kain.

"Refering to yourself, honey?"

Sagot ko sakanya, lalo itong namula sa galit.

Halatang pinag papawisan ang boyfriend nito dahil sa pag hawak ko sa balikat niya.

"MARK PUSH HER! WHY ARE YOU LETTING HER TOUCH YOU?!"

Inis na reklamo ni Jessy sa boyfriend.

Mukhang easy catch ang boyfriend niya, ang bilis kumagat.

"So... Mark huh? Hmmm... Tell me..."

Nang aakit kong sabi sa left ear nito.

"Do you find me attractive?"

Nang aakit kong tanong, i made my eyes look seductively hot, and the moment he look at me, he just couldn't take his eyes off of me.

"Yeah..."

I smirk to his response.

Parang lasing itong naka titig sakin.

"MARK?!"

Inis na sabi ni Jessy, bumitaw ito sa braso ng nobyo at padabog na umalis, pero bago siya tuluyang maka alis...

"We're not yet done bitch!"

Padabog nitong sinara ang glass door ng cafeteria. At tuluyan nang nag laho,

Hinarap ko ang lalaking katabi ko.

"Alright, you can go"

I said tsaka umupo,

"What? But i thought..."

"What? Did you seriously think na papatulan kita? Hell no! Hahaha... You're not my type mister, ginawa ko lang yun para inisin ang hipon mong girlfriend, now you can go"

Hindi siya naka sagot at napapa hiyang umalis nalang, napansin niya kasing pinag tatawanan na siya ng ibang lalaki sa kabilang table.

What a jerk.

"Ano yun?"

Isa isang nilagay ni noodles sa table ang mga pagkaing inorder niya, dalawang tray ang dala niya, ewan ko kung pano niya yun ginawa, basta nakarating siya ng hindi natatapon ang mga pagkaing dala niya, and dami nga e.

"Wala kana don"

Malamig kong sagot sakanya

Hindi nalang ito kumibo at pinag patuloy nalang ang ginagawa niya.

Nalilito ba kayo?

Sinama ko na si noodles sa cafeteria, i kinda pity her though, yes i'm a bitch but i have a heart when it comes to innocent species like her, and besides we can get benefits from one another, wala siyang friends at kailangan ko ng alila, kaya sinama ko siya at inutusang pumila. Gusto naman niya, ang saya niya pa nga.

"What did you bought"

I asked kahit nakikita ko naman kung anong binili niya.

"2 spaghetti, 2 sandwiches, 2 strawberry frappe, 2 slices of pizza, 2 mineral water, and 2 mango float"

Naka ngiti nitong tugon.

What the hell? Anong akala niya sakin? Patay gutom? Baka siya, oo.

But me? I can't eat this much.

Ugh... Hindi nalang ako nagsalita at kumain nalang, una kong kinuha ang strawberry frappe at sinipsip ito.

"What's your full name again?"

Tanong ko kay noodles habang kumakain ito ng pizza.

"Rebecca Genivev Agustin!"

Nakangiti nitong sagot.

She is a sweet girl actually, para siyang bata kung sumagot, but at least i know she's not fake, medyo fragile nga lang, ang ganitong tipo ng babae madaling masaktan pero sobrang magmahal at magtiwala.

I can easily recognize a person's personality just by looking at them.

"Nga pala, kailan birthday mo? Ako April 06, 2002. Only girl ako pero hindi only child, may isa akong nakatatandang kapatid pero di kami masyadong close, 18 na ako kaya di na ako bata, isip bata lang, i like soccer at mahilig din akong manood ng horror movies at mag basa ng wattpad, i exercise 30 minutes every morning, 5'2 ang height ko at 53 klg naman ang bigat ko, favorite tambayan ko lagi ang library, pero not this year, i wanted to try something new kasi, marunong din akong mag archery at hindi--- "

I raised my right hand to stop her from talking too much.

Sobrang dami na niyang inpormasyon na nai-share sakin, kung tutousin pwede ko na siyang kidnapin halos pinaalam lahat e, di naman ako nag tatanong.

"Don't you know the word, privacy?"

I asked her while touching the straw of my frappe.

"Alam ko... Bakit?"

Parang tanga nitong sagot.

"Good, then use it, hindi kung kani-kanino mo nalang ikinukwento ang buhay mo, stop that habit especially kung wala namang nagtatanong, okay?"

I explained in sarcasm.

"Ahhh... Ganon pala yun?"

Parang tanga niya na namang sagot habang hawak ang baba niya at naka tingin sa kisame.

God, please remind me kung bakit ko isinama itong baliw na to, paki rewind nga, masisiraan ako ng ulo dito.

"Ay... Tsanga pala, anong club ka sasali? Para masalihan ko rin tapos lagi na tayong magkasama, puro math club lang kasi ang sinasalihan ko every year, nakaka sawa na."

Reklamo nito, aba kung nag sasawa na pala siya sa math club e bakit hindi kaya niya i-try mag palit e no?

Maliit na bagay pino-problema,

"Music club"

Maiksi kong sagot.

"Really? I-i don't think i'll fit in that club, hindi naman sa pangit ang boses ko pero, nahihiya lang talaga akong kumanta sa harap ng mga tao"

"No wonder wala kang kaibigan, masyadong mababa ang confident level mo"

Pagpaprangka ko sakanya.

Tumango naman ito, mukhang tinamaan sa sinabi ko.

Finally nanahimik na din siya at hindi na nagsalita pang muli.

Habang kinakain ko ang spaghetti-ng order ni Becca nagpa linga-linga ako sa paligid, i just like observing other people's business.

Pansin kong may isang grupo ng kalalakihan ang pasulyap-sulyap sa direction namin ni becca, at first i thought sakin sila naka tingin pero parang hindi e, parang si becca ang tinitingnan nila, apat sila di naman ka gwapuhang lahat, halatang nagpipigil sila ng tawa, they're making fun of becca, ewan ko pero for a second biglang kumulo ang dugo ko, wala naman akong paki kay becca o sa kung sino mang lalaki ang tumitig sakanya, pero ewan, basta ang pakiramdam ko, those guys are up to something not good.

Nong magtama ang paningin namin nung isa, inirapan ko ito.

"Okay ka lang? Sinong iniirapan mo?"

Tanong ni becca, lilingunin niya na sana ito but i immediately stop her.

"Don't look, Becca"

Tipid kong sabi.

"Why not?"

Nagtataka nitong tanong

I give her a just-don't-and-stop-asking look.

Na-gets naman niya ito at nanahimik nalang.

"Can anyone in this class explain what is Media Information Literacy? Anyone?"

Tanong ng teacher naming mukhang tigyawat na tinubuan ng mukha.

He's not wearing his proper uniform at ang badoy niya lang manamit, tsk ang sakit sa mata ng color orange niyang jacket, at red pants niya, imagine? Who would wear a red pants and orange jacket at the same time?!

"Ako po sir!"

Becca happily volunteer to explain.

"Miss Agustin?"

Turo nito kay becca.

"Media information literacy or MIL is a Blah blah blah blah blah.... Blah blah...."

Hey, she didn't actually said blah blah blah, i just don't wanna hear her explanation, masyadong nerd alert.

This school really sucks! Ang boring.

Nakatingin lang ako sa bukas na pinto ng room, ayaw kasi ni sir na isarado yun, ewan ko, nag papa-impress ata sa iba kung gaano siya kagaling, tss, as if.

Dalawa ang pinto ng classroom at naka bukas pareho, para tong door sa hospital, yung bang may salamin sa bandang gilid, walang bintana, maliwanag, White board ang gamit namin, may LED TV din at may kani-kaniyang mini desk ang bawat student.

Pansin kong nakatingin sakin si Jessy, halos patayin na ako nito sa tingin, i just give her my very sweet smile, which irritate her even more.

She call me Bitch With zero sound.

I just smirk and raised an eyebrow, as if agreeing to her.

Napatingin ako sa pinto ng may dumaan don na isang lalaki na may bitbit na gitara, i was stuck in his green eyes, thick eyebrows, pointed nose, black hair, and those damn lips, ugh... Why so perfect.

Wait... Those green eyes...

Could it be?

Well, may be not? I mean.... Madaming may green eyes sa mundo hindi lang siya, plus that kid has a brown hair, his is balck.

Naglaho na siya sa front door, i look at the back door and waited for him to pass, and there he goes, walking like model with broad chest and biceps. Would you look at that?

I unconsciously smiled to the thought.

Hanggang sa nag laho na ito sa paningin ko.

"Ano bang tinitingnan mo? Bat ka naka ngiti diyan?"

Tanong ni becca na katabi ko sa right side, lumipat na kasi siya dito, since vacant naman ang upuan, kaya ayun may isang unoccupied seat sa gitna at isa pa sa left side ko.

"None of your business, Becca"

I said but this time, with a smile.

I've seen tons of beautiful guys but this one is outstanding. Kakaiba ang looks niya, yung tipong mahagip lang sandali ng peripheral vision mo ay makukuha na niya agad ang attention mo, he's looks is uniquely gorgeous kaya hindi ka talaga mahihirapang i-recognize ang mukha niya.

"Attention class"

Nakuha ni sir ang attention naming lahat.

May isang lalaki ang nakatayo sa pinto mukhang hinihintay niya si sir.

Pinag patuloy naman ni sir Erick ang sasabihin niya.

"nagkaroon ng kunting problema ang section ng STEM Zeus, masyadong madami ang students nila kaya inilipat nila ang 5 students at dinistribute sa iba't ibang section ng STEM ang isa ay magiging classmate niyo, so please welcome your new classmate, Mr. Kenneth Azelart."

(STEM Zeus the star section/first section)

Nag palakpakan ang lahat at may mga iba pang nag sisigawan ng welcome to the squad nerdo! Mga feeling cool.

Wait... Kenneth?

Bat parang pamilyar ang pangalan niya?

Nagkita na ba kami noon?

OH RIGHT! siya nga pala ang tumulong sakin sa 7th floor.

"Good morning guys, i'm Kenneth Azelart, 19, and..... Yun lang"

Tss. What a wimp.

Yun lang ang sinabi niya, tss nag effort pa siyang mag introduce, nag hanap siya ng mauupuan.

Uupo na sana siya sa vacant seat sa gitna, yung dating pwesto ni Becca, but Jessy the bitchy put her prada bag sa vacant seat sa harap niya, obviously ayaw niyang makatabi si Kenneth cause he's a total nerd.

"Occupied"

Mataray na sabi pa ng bruha.

Nagtawanan pa ang mga kabarkada nito, sabay sabing nice one girl.

Hindi na nagpumilit pa si Kenneth at nag hanap nalang ito ng ibang mauupuan.

He sights the vacant seat on my left side, nag dadalawang isip pa siyang umupo, papalit palit ang tingin niya saakin at don sa vacant seat, takot ba siya sakin? O takot lang siyang mapahiya ulit?

"Are you just gonna stand there? Or are you gonna sit?"

Mataray kong sabi.

Well that's the only way i Know para mapa-upo siya, nagmumukha na kasi siyang tanga.

Umupo na ito sa tabi ko at nilapag ang bag niya sa mini desk niya.

"Thank you"

Nagpasalamat pa ito, pero hindi siya naka tingin sakin.

I didn't respond.

Nakita kong may isinulat di Becca sa notebook niya at pilit na pinapakita ito kay Kenneth.

Hi kenneth? I'm becca, nice to meet you :)

With smiley face pa sa dulo, napansin naman ito ni Kenneth kaya nag wave at smile siya kay becca.

How childish.

*Bell ringing*

"Okay class dismissed, you can have your lunch"

Umalis na si sir Erick at nag ayos na din ako ng mga gamit.

"So, May gagawin kaba this lunch time?"

Napalingon ako sa nag salita, it was Zac, the certified playboy ng classroom.

"Meron"

Matabang kong sagot.

God, obviously he's flirting with me, at wala akong balak pumatol.

"Oh.. what?"

Dismayado nitong tanong.

"Kakain obviously it's lunch time, alang naman mag gym ako? Excuse me"

Nilampasan ko lang ito, sorry hindi ako pumapatol sa basura.

Sumunod naman sakin si becca.

Nasa hallway na kami ngayon on our way to our locker,

"Hahaha!! Talaga? What a coincidence! Ako din tambay din ako noon ng library, anong favorite mong book?"

Napakunot ang noo ko nang marinig kong tumatawa si Becca sa likuran ko,nilingon ko ito... And guess what? Ang hinayupak isinama ba naman si kenneth the pet?!

"What the hell is that guy doing here?"

I ask becca, irritatingly.

Nagulat siya sa naging reaction kaya medyo nataranta ito.

"A-ah ano kasi.. uhm... Wala kasi siyang kasamang mag lunch kaya isinama ko na siya, mukhang mabait naman e"

Pagdadahilan pa nito.

"Isinama mo siya? Without my permission?!"

Medyo tumaas na din ang boses ko.

"A-ayaw mo ba? I thought okay lang sayo, kawawa naman kasi si Kenneth wala siyang kasama, please? Isama na natin siya."

She pleased.

Tiningnan ko si pet, tahimik lang itong nakatingin samin, mukhang hindi naman siya nakakairitang kasama, and besides tinulungan niya din ako noon, so i guess he can come with us.

"Fine"

Tipid kong sabi.

"YES!!!"

Halos magtatalon naman si Becca sa sobrang tuwa.

I walk straight to my locker with them following me, i opened my locker and put my books inside, bago ko pa man ito masara, i notice a white petal of rose inside my locker, pano to naka pasok dito? I don't remember, me putting this in, kinuha ko to at nilagay sa bulsa ko.

Napansin naman ito ni becca.

"Ano yan?"

"Nothing"

I close my locker, at aalis na sana kami ng biglang may humigit sa braso ni becca.

"Hi? I'm jack"

Nakakunot noo naman itong tinitigan ni becca.

"Do i know you?"

She ask, but in a nice way, as always.

I look at the guy, wait a second, i remember him, isa siya don sa mga lalaking nakatingin kay Becca sa cafeteria.

Mukhang may balak itong dumiskarte kay Becca, but don't me, alam kong may balak itong masama.

"Get your filthy hands off her"

Napatingin naman sakin ang lalaki at napabitaw kay becca.

"Sino ka bang pakialamera ka?"

Woah, nobody dares to talk to me like that, how dare he.

"I'm her...uhm... Seatmate, and get the hell away from her, cause a guy like you is only up to no good, mister"

I said, emotionless.

"Up to no good? Wow... Ang judgemental mo naman, i like your seatmate and i want to date her"

Nanlaki ang mga mata ni becca sa sinabi ng mokong, mukha hindi ata siya sanay na may nag kakagusto sakanya. And that's exactly my point.

"And why would a guy like you want to date a loser like her?"

No offense, becca, pero totoo naman.

"Ano bang paki mo? And why are calling your friend a loser?"

I smirk to his respond, tss, kunwari pang pinag tatanggol si Becca, e halata namang scripted.

"What are you? Her knight in shining armor? Awh that's so cute... Di nga lang bagay sayo"

Nang iinis ko pang sabi.

Nanlilisik ang mga mata nitong naka tingin sakin, humakbang ito papalapit sakin, at yung dalawa kong kasama? Ayun nakatunganga lang. Tss.

"Alam mo kung anong pinaka ayaw ko sa lahat? Yung mga babaeng pakialamera at matutulis ang dila, and believe me when i said na hindi mo magugustuhan ang ginagawa ko sa isang pakialamerang katulad mo."

Tila nagbabanta nitong sabi habang papalapit sakin, isang hakbang nalang ang layo niya sakin.

Hindi ako natatakot, god not even a bit, matapang ko siyang tinitigan at sinagot.

"Really? Try me"

And like on cue boung pwersa nito akong itinulak, sobrang lakas kaya na out of balanced ako, narinig ko ang pag singhap ng ibang tao at ang nag aalalang pag sigaw ni Becca sa pangalan ko, i ready myself for the pain ng pagbagsak ko sa lupa, but surprisingly, i didn't.

May sumalo sakin, two strong arms and a damn hot body, nung idilat ko ang mga mata ko, i saw him. And once again i get lost in his green eyes.

Those green eyes that i used to be afraid of.

"Who are you?"

I ask, out of the blue.

I wanted to know his name, i wanted to know if my name fits to his surname, nah just kidding, i'm not planning to get married anytime soon.

Pinatayo na niya ako.

"Are you okay"

Wow, even his voice hypnotized me.

"Y-yeah, i'm fine, thanks"

Nahihiya kong sagot.

Hinarap niya ang tarantadong tumulak sakin, kinwelyuhan niya ito at isinandal sa mismong locker ko.

So bale nakaharap samin yung gago, at nakatalikod naman samin si mister...uhm... Green eyes?

Biglang namutla ang lalaki at nagtatatakbo ito, para siyang nakakita ng multo, tss wala pa ngang ginagawa sakanya tumakbo na siya agad.

Walang paalam namang umalis si mr. Green eyes, i was about to call him pero malayo na ang nalakad niya.

Damn, never in my life i've ever felt this way to a guy.

So let's see, ano kayang pangalan niya i toke out his ID from the pocket of my brown mini skirt.

Which i secret snatched from him earlier habang buhat-buhat niya ako.

Timothy Shawn Felex

My next flavor of the month

...........end of chapter 2........

Medyo mahaba haba ang naisulat ko ngayon, marami kasi akong vacant time...

But anyway, stay tune po para sa susunod na chapter.

LaVuGuys♥️