Chapter 3

Chapter 3: Patient

XENA CARTER's POV

"HERE'S your luggage, my queen," butler Voga said at inabot na sa akin ang stroller ko.

"Thank you, butler Voga. Take care of my papa, please," I told him.

He bowed. "Yes, my queen."

Wearing my usual outfit, blue suit but this time, naka-slack na lang ako. Of course with my sunglasses.

"Welcome aboard, queen." Tinanguan ko lang ang mga tauhan ni papa.

Here you go, self. Napangiti ako. Ano na kaya ang looks niya ngayon? He still handsome? Matured? Or he still a playboy? I'm excited na makita ulit siya.

"Where is Lay?" I asked one of my reapers.

"He's in Philippines, queen. Your cousin is missing."

Kumunot ang noo ko. Cashren is missing? How? I just ask Lay, baka sa kanya ipinahanap ang cousin ko.

"Dito na lang po ako, butler Voga," saad ko.

Sasakay ako ng biyaheng eroplano. Papa wants me to ride his private jet pero tumanggi ako. Gusto kong umuwi mag-isa. 

"Keep safe, my queen."

***

Natulog lang ako buong biyahe. Nagising ako nang marinig ko na lalanding na raw sa airport ang sinasakyan naming eroplano.

Hinintay ko lang ang ibang pasahero na bumaba. Makikisiksik pa ba ako, kung maaari ko naman silang paunahin? 

Hila-hila ang stroller ko nang makababa na ako. Lumawak ang ngiti ko nang maramdaman ko ang atmosphere ng Philippines.

"Hey, Philippines. I'm back," I whispered.

As I've expected, mainit nga at kakaiba ang presensiya nito.

2AM in the afternoon when I arrived from Switzerland. Malalaki ang hakbang na lumabas ako mula sa airport at nang may humintong taxi ay kaagad na pinara ko at pumasok na rin.

Bigla akong kinilabutan nang maramdaman ko ang kakaibang presensiya. Panganib...

Bago pa ako makagawa ng moves ay naramdaman ko na lang ang matulis na bagay na bumaon sa tagiliran ko. Sumikdo kaagad ang sakit nito at naramdaman ko pa ang dugong umagos mula sa sugat ko.

Mahapdi, masakit pero nanatiling walang emosyon ang mukha ko.

"What do you want?" malamig pa sa yelo ang boses ko nang tinanong ko sila.

Kahit hindi ko lingunin kung ilan sila ay alam kong dalawang tao lang ang nandito sa loob ng taxi.

Nakalimutan ko na isa sa dangerous talaga ang sumakay ng taxi.

"I want you die," bulong niya sa tainga ko at mariin na pinikit ko ang mga mata ko nang mas bumaon pa ang patalim na hawak niya.

Nandiri ako nang maramdaman ang dila niya sa tainga ko at bumaba sa leeg ko.

"Fuck you," I cursed and I heard him chuckled.

"Later," he said.

Hindi niya inaasahan ang ginawa ko. Mabilis na dinukot ko ang kutsilyong nakabaon sa tagiliran ko at hindi ako nag-alinlangan na saksakin siya sa dibdib. Diretso 'yon sa puso niya.

Napangisi ako nang sumuka siya ng dugo at nanlalaki ang mga mata niya.

"You can't do that, fucker. Face your fucking death and say my 'hello' to Hades," I said as I gritted my teeth. 

Dinukot ko ulit ang kutsilyo at ibinato ko ito sa driver na akmang babarilin na ako. Tumama ito sa leeg niya.

"No pressure," I murmured at bumaba na ako mula sa sasakyan.

I called my reaper.

"Yes, my queen?" he answered over the phone.

"Lay... Help me, please..." 

Hinawakan ko ang nasaksak kong tagiliran at nang hawiin ko ang coat ko ay nagkulay pula na ang white longsleeve ko.

"I'm going to the hospital in my own. Linisin mo ang kalat sa airport," saad ko at pinara ang isa pang taxi.

Sumakay ako sa shotgun's seat at tinutukan ko ng baril sa sentido ang driver.

"Drive, hospital," malamig na sabi ko at namutla siya dahil sa takot. Somehow, I am safe.

"Talk and you'll die," I added at tumango-tango na lamang siya.

Tagaktak na ng pawis ang noo at leeg ko. Habang tumatagal ay mas sumasakit ang sugat ko. Parang nasusunog. Nagsunud-sunod ang paghinga ko dahil pakiramdam ko ay kakapusin na ako nang hininga.

Nanlalabo na ang paningin ko pero bago roon ay malakas na hinampas ko sa leeg ang driver, gamit ang baril ko at nawalan siya ng malay.

"I told you to bring me to the hospital! Hindi sa presinto! Tangina mo!" malutong na mura ko at hinila ko ang kuwelyo ng damit niya at ipinagpalit ang puwesto namin. Siyempre bumaba ako para makasakay sa driver's seat.

Hindi pa ako nawawalan ng lakas. I can still drive, hindi sana ako mahihirapan kung sinunod niya ang utos ko. 

I start the engine at nagmaneho na ako...but damn it! Nakalimutan ko kung saan ba ang hospital dito! I forgot!

Pero diretso na lamang ang pagmamaneho ko at hindi naman ako nabigo. 

De Cervantes Hospital.

Inalala ko lang ang plate number ng taxi driver, para mabayaran ko siya. Dahil naiwan na sa taxi na 'yon ang lahat ng bagahe ko.

May nakita akong doctor na hindi kalayuan at naglakad ako palapit sa kanya. Nagsisimula nang mag-ulap ang mga mata ko. 

I want to rest. Hinawakan ko siya sa laylayan ng doctor's robe niya.

"H-help m-me...d-doctor..." I said at nawalan na ako ng balanse.

Inaasahan ko na babagsak na ako sa floor ng hospital pero sinalo ako ng matitipunong braso nito and everything went blank.

***

KIERSON MOJEH's POV

"Fuck! Stretcher!"

***

KIERSON MOJEH's POV

IT'S already 2:20 PM, lumipas na ang lunch time. Pero hanggang ngayon ay hindi pa ako nakakapag-lunch.

I was busy with my works, Radiologist doctor is not that easy. Hindi naman ako nakakasama sa operasyon dahil hindi ko naman 'yon specialist. I am dealing with the CT scan, monitoring the MRT scan and such. Madalas ay sa loob lang ako ng testing room at marami-rami ang sinuri ko kanina sa scan.

Kaya hindi ko napansin na nalipasan na pala ako ng gutom kung hindi lang ako kinatok sa pintuan ni Lervin.

Nasa exit na ako ng hospital. Sa labas ako kakain, sa resto. I don't feel eating the foods from the hospital. Mas gusto ko ang pagkain sa restaurant.

Naramdaman ko naman ang pag-vibrate ng phone ko sa pocket ng doctor's robe ko.

May na-received akong text message from Georgina.

From: Georgina

"Hi, I heard from Lervin na hindi ka pa raw nakapag-lunch. Ako rin, sabay na tayo, please?" 

Nagusot ang matangos kong ilong at naalala ko na naman ang kamalasan ko. Ang maikasal sa babaeng hindi ko naman kilala. Panget na at bulag pa. Nasaan ang hustisya? Pinagloloko lang ako ng parents ko. Fucking shit na 'yan. Ta--

Nagitla ako nang may humawak sa laylayan ng robe ko. Ganito ang mga movie sa horror, eh! Kaya nagulat talaga ako!

"H-help m-me...d-doctor..." dinig kong mahinang bulong ng isang boses babae. Matigas ang tono nito at may kalamigan pero nahahalata ang paghihirap nito.

"Fuck!" mura ko nang mapalingon ako ay siyang pagkawalan niya ng balanse pero mabuti na lamang ay mabilis ang reflects ko.

Nasalo ko siya bago pa siya bumagsak sa floor ng hospital. Hinang-hina na ang katawan niya and I think, she lost her conscious.

"F*ck! Stretcher!" I shouted. Nagulat pa ako nang makapa ko ang tagiliran niyang puno ng dugo.

"Stretcher!" sigaw ko ulit at may mga lumapit ng nars sa amin habang tulak-tulak ang stretcher.

Hinawakan ko ang likod ng binti ng babae saka ko siya marahan na binuhat.

Nagsalubong ang kilay ko nang inibaba ko na siya sa stretcher ay nakasuot pa siya ng sunglasses. Masyadong tinted ang sunglasses niya kaya hindi ko maaninag ang mga mata niya. Isama mo pa na mas malaki ito.

Mahaba ang buhok ng babae, naka-blue attire siya. Dahil sa suot niyang sunglasses ay mas nadepina nito ang matangos niyang ilong at ang labi niya na may red lipstick. Well, maputi at maganda...m-maganda nga ang katawan niya kahit naka-pang-office attire pa siya.

Hinawi ko ang suot niyang coat na mas napamura pa ako lalo. Kulay pula na ang white longsleeve niya! Napaano ba 'to?!

Naaksidente, mali. Nabaril ba 'to?

"Dra. Even!" tawag ko sa kaibigan naming doctora at nang makitang may pasyente ay kaagad na siyang lumapit sa puwesto namin.

Dumiin ang palad ko sa sugat ng babae lalo pa na umaagos ang dugo niya. 

Sinuri naman ni Dra. Even ang pulse ng babae at pagkatapos ay nag-uutos na siyang dalhin namin sa OR ang pasyente.

Sumama ako sa OR, at nilagyan nila ng  oxygen mask ang babae. Nahihirapan na kasi itong huminga ayon kay Dra. Even.

Hindi ko alam kung sino ang nagtulak sa akin para abutin ang mukha ng babae.

One thing I knew it ay pinupunasan ko na ang pawis niya sa noo pababa sa leeg niya.

I felt strange. What the hell?

#GS3:BI