webnovel

Freedom [MR Series#6] (Completed/Taglish)

MysteryTeen#6 Krishiana Marie Lorenzo is a girl who have the ability of a silent shooter. She's the one of the six girls archer in the world. And she's observer and have an active senses of the people she only met. But when in the middle of the situation, Lexord noticed that Krisha wanted to find the solution of her unresolve problem and pretending to help her but truely will trapped her and abonded. When Krishiana will find her own life without being inside of the Jail? Is there will come into her life and find her freedom of her own without him?

ItsMeJulie · 歴史
レビュー数が足りません
55 Chs

Chapter 30

"Welcome to the Philippines Mr and Mrs Elias," A pilot friend of Azure announced to the board before softly landing to the airport.

"Let me help you with some luggages," Hinalikan nya ang noo ko nang magising sa pag landing nang eroplano mula sa Pilipinas.

Tumango ako at hindi na kumibo pa. It was an hours to came back again. I checked the time and it was already 5 am. We fall in line before going out to the airplane.

Malakas na hangin ang sumalubong sakin pagkababa ko kasama si Azure. My coffee-brown hair was moving because of an air and also the cold because of December.

"Here we go, follow me Krish," Hinawakan nya ang kamay ko kaya napasunod agad ako sa kanya.

Parang ngayon lang nagising ang diwa ko kasabay nang pagbilis ng tibok ng puso ko nang maramdamang nasa Pilipinas na ulit kami. After 7 years of running away from the pain, here I am again.

Hinintay ko pa munang kuhanin ni Azure ang mga bagahe bago kami tuluyang naka alis sa Airport. Kakaonti lang ang kaibigan namin ang nakaka alam na uuwi kami ngayon. Hindi ko maiwasang tignan sila isa isa nang matanaw ko.

Nakahinga lang ako nang maluwag nang makitang wala siya doon. Naramdaman kong humigpit ang kapit sa akin ni Azure nang mapansin ang kinikilos ko.

Idinikit nya ako sa kanya, halos mayakap na ako nang kaliwang braso nya. "Relax, he's not here, I would not allowed too babe."

Hindi ko alam kung paano nya napakalma ang puso ko at tuluyang natanaw na sila Irish at Nicole kasama ang asawa nila, naghihintay nang paglapit namin kasama sina Freya, Leo at Van.

"Krish! Welcome back! O m g! Ang blooming mo naman." Bunganga ni Irish ang sumalubong sa akin hawak pa ang tarpaulin. Halos mahiya ako nang yakapin nya ako nang magsi tinginan ang lahat sa akin.

Niyakap ko naman sya pabalik nang may maramdaman ako sa kanya. There, I saw a small baby bump on her tummy. Mukhang napansin nya ang itsura ko kaya ngumiti sya lalo.

"Second baby." Bungisngis nya at lumapit pa sa akin para bumulong. "Ayaw paawat nang asawa ko, gustong magkaroon ng kapatid si Kyle. Edi pag bigyan na." Pagdadaldal nya.

"Krishiana welcome back! Pasalubong ko?" Ngisi ni Nicole nang mapatingin ako sa kanya. Tumaas ang kilay ko nang maalala ang sinabi ko din sa kanya noon.

"Pasensya na kung wala, nandoon kasi ako para mag move on," Palihim na biro ko sa kanila habang naglalakad kami sa sasakyan.

"Joke lang!" Sabay bawi ni Nicole. "Eto naman hindi mabiro, ayos lang kami ano ba. Ang importante ay nandito kana,"

Ngumiti lang ako sa kanya. Mabilis kong isinandal ang likod ko nang makapasok nang sasakyan mula sa likuran. Bumukas ang kaliwang side niyon at tumabi sa akin si Azure.

"Hindi ka naman siguro aalis ulit no?" Sabat ni Irish mula sa likuran namin.

Pinili nilang humiwalay sa mga asawa na nasa ibang sasakyan para lang maki chismis sa akin.

Hindi ako agad naka sagot at napaisip sa sinabi nila. Wala akong masabi lalo na't ramdam ko na miss na nila ako at ayaw na ulit akong pakawalan pero, anong magagawa ko kung dito nakatira iyong tao na nakasakit sa akin? Na ang dahilan para maging ilag ako sa lahat?

Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwalang aabot kami sa ganito. Ganitong kalayo para pagdaanan ko ang lahat at damdamain ang iba't ibang klase na sakit na binigay nya sa akin. Muntikan pang umabot sa kamuhian ko sya, kung ano ang ikina saglit nang pagsasama namin, iyon ang ikinatagal nang trauma na dala ko nang dahil sa kanya.

"Girl's, let her rest first, she's tired. Pwede nyo syang tanungin kapag nakabawi na sya," Bago pa ako makapag salita ay inunahan na ako ni Azure.

Nilingon ko sya at pinakiramdaman ang sarili ko. Why I can't be the lead of my heart, so it'll beat for him? Sa totoo lang, mas mapapadali sa akin kung sa kanya ako mahuhulog, I'm sure that he'll catch me and love me better the way he do.

Does he love me?

Or it doesn't? And I was hallucinating?

"I'll invite you two to our welcome party at the evening, and please bring your husbands to take care of you," Sambit pa ni Azure at agad namang pumayag ang dalawa nang ipikit ko ang mata ko para makapag pahinga.

Pag dating namin sa tapat nang mansion ay nakaparada na ang dalawang sasakyan para sunduin ang mga asawa nila. Nagpaalam na din ako sa kanila, including Azure who gave me a tight hug before watching me to go in.

Inaantok na ako habang naghanap nang pamalit pang tulog bago dumeretso higa sa malambot na kama ko at agad nang nakatulog. Tanghali na nang magising ako gawa nang ingay sa baba. I already knows that voices for years, mukhang nandito ang mga ibang kaibigan ko at ipinaalam na sa kanila ang pag dating namin ni Azure.

"Krisha wake up, it's already afternoon. I cooked some lunch!" Sigaw ni Xyria mula sa pintuan kaya napilitan na akong bumangon.

Mabilis akong naligo at nag supt ng white hight waist shorts and a violet oversized t-shirt with a white letter 'Power' in it, bago suotin ang color pink cutton slippers ko at bumaba.

"Good afternoon Krish, welcome back," Bungad sa akin ni France na syang ikinagising nang diwa ko.

Mukhang nahalata nya ako nang matawa sya bigla. "We don't have a communication anymore Krish, wag kang mag alala. Nakalimot na ang taong iyon," Tinapik nya ang balikat ko at iginaya sa lamesa upang makakain.

Halos panay ang daldalan nangunguna si Irish at Nice. Tahimim lang si Xyria at Desiree sa gilid. Mala late si Chloe kasama ang fiancé na si Lucas dahil pinamimigay na nila ang invitation sa kasal nila sa bagong taon.

"Salamat, I'll miss you too guys. Sa tagal kong nawala, na miss ko ang bonding natin." Sabi ko pa at kumuha nang adobo na niluto ni Xyria.

"Kaya nga, let's shot for tonight, except sa mga buntis dyan na hindi pwede magpa gabi." Pagpaparinig ni Nicole na ikinatawa namin sabay tingin kay Irish.

Napasinghap naman ito at inirapan si Nicole. "Excuse me, may anak kana din no, tatlo na nga e. Hindi mo din kayang mag pa gabi at tsaka hindi lang naman ako ang buntis dito." Ngumisi sya sa huli.

Nagtataka kaming napatingin sa kanya nang dumeretso ang tingin nya kay Xyria na namumula at tahimik lang. Napatayo sa gulat si Nicole at agad na lumapit kay Xyria at nag titili.

"Finally! I'll soon become a Tita o m g! How weeks are you pregnant? Bakit hindi mo man lang sinabi sa akin ha? At nasaan ang kapatid ko na hindi ka man lang sinamahan." Pagdaldal nya bigla na ikinatawa naming lahat.

"Ate, I'll plan to surprise him later. Pagka uwi ko, sasabihin ko na sa kanya."

Nanlaki ang mata ni Nicole. "Ok ka lang ba? Any symptoms?"

Napabuntong hininga si Xyria. "I'm glad naman Ate na nalaman ko nang maaga. I still don't have any symptoms. But I had a tracker on my phone, " Sambit nya kaya lalong natuwa si Nicole sa balita.

Binati namin syang lahat at masayang natapos ang lunch nang magsi uwian din ang iba dahil kinakailangan nilang mag ayos para sa party mamayang gabi. Late na at hindi pa dumadating ang dalawa, nag pasya na lang akong baka idaan na lang nila para sa party mamaya.

Tinext ko ang kapatid ko pero hindi ito sumasagot. Ipinagkibit balikat ko na lamang iyon at napatigil sa pag akyat nang makitang tumatawag si Azure.

"Hello?"

[I'm glad that you answered, I'll fetch you later babe, can I?]

Kinagat ko ang pang ibabang labi at nagpatuloy sa pag akyat. "Sure, at 9pm right?"

[Yes, I'll call you back later, and I miss you already. I love you.]

"Thank You, Azure."

The call was ended. I don't want to lie about him. Alam ko na malabong magka gusto ako sa kanya kahit na hindi naman sya gaanong mahirap magustuhan. Sometimes, I just want to blame my heart for staying loyal to someone who just hurt me. Kasi kahit anong pilit ko, sya at sya pa din ang nilalaman nang puso ko.

Before 9, I already done with the outfit of off shoulder white croptop partnered with a red skirt with a silver heels. I put my diamond earring and necklace before putting a light make up on my face.

Bumaba ang tingin ko sa kaliwang kamay ko. I stared the golden ring on it with a small flower design at center. It's beautiful and it perfectly fit in my finger.

It's just from a gift that I received, to the unknown man. I decided to keep it after seeing but I can't help but hypnotize of the beauty of the ring.

Halos ang mga kaibigan ni Azure ay inaakalang nag propose sya sa akin nang dahil sa suot kong sing sing. It was spreading after Azure take a picture on it like it's our engagement ring in Florida. We got famous and lots of comments with 'CONGRATULATIONS' words.

Napailing na lang ako sa naalala ko at tinignan ang sarili mula sa salamin. My dark black eyes reflect myself with a mask to maintain my emotions inside.

I just wished that I am ready if I see him.

I heard a ring tone on my phone. When I answer ot immediately.

"Come down already, I'm here babe."

Pinatay nya agad ang tawag at agad naman aking tumayo at kinuha ang silver pursed ko at bumaba. His outfit is just sime of black ripped jeans and a white polo with a black rolex in his left arm.

"You're so beautiful." Bungad nya at pinagbuksan ako ng pinto sa passenger seat.

"You're good handsome tonight." I compliment him too. I even saw a sparkle in his eyes before capturing my lips.

He kissed me deeply, and I don't know how to react on it when my emotions inside build and kissed him back.

I encircle my hands around his neck when we heard a gun shot nearby.

We both stopped and looked at it, and there, we saw a shadow of a man, watching us from afar.

To be continued...