Prolugo

A party has been going on at night sa isang kilalang hotel. Na dinaluhan ng lahat ng kilalang tao sa pilipinas and some foreigners tulad ng businessmen/women, ambasadors, at mga tao sa pulitika kasama ang mga pamilya nila.

Isa na rito ang pamilya ni Gino Salvador na kilalang isang tanyagang businessman sa nakakarami at ngayon ay isa ng bagong senador sa Pilipinas.

Maraming nagmamahal at rumerespekto sa kanya dahil sa isa syang matulungin at mabuting tao sa kapwa nya bago pa sya sumabak sa pulitika.

Di din roon nagtatapos ang pagkakakilala sa kanya dahil sa isa syang butihing asawa at ama sa kanyang mga anak sa mata ng mga tao.

But what like any other ordinary family has laging may pasakit at problima sya sa pamilya na di nya alam kung paano nya ito malulutusan.

"Is everything ok, senator Salvador?" Tanong ng isa ring senador kay sen. Salvador ng mapansin nitong nag-iba ang mukha nito ng may lumapit sa kanya at may ibinulong sa senador.

"Hm? Oh... uh... yes, everything's alright just that my daughter is... in her rebelious stage a typical teenager we have now in this generation." Sagot na pagrarason ni Gino Salvador.

"Di ba sya ang nag-iisang babaeng anak mo? A beautiful girl you have there sen. Salvador." Singit ng isa sa mga nakasusyoso ni Gino Salvador sa business.

"That she is if only she behave di na ako pinag-aalala."

"Hahaha... hayaan mo na teenagers now are more liberated at gustong mag-explore lalo na mga babaeng anak. I know because I too have daughter at trabaho nating mga ama ang mag-alala sa kanila." Natatawang sabi ni sen. Winston. "Isn't she with you kanina with your wife? Nasaan na sya?"

"And that's my problem... kasa-kasama sya ng asawa ko yet she is no where-" nag-aalalang sabi ni Gino na agad naman punutulan ni Robert Zamura.

"Hayaan muna baka na bored lang anak mo after all almost lahat adult ang naririto kaya siguro naghanap ng siguro ng mapaglilibangan or went somewhere to have some fresh air." Ani nya. "Like everyone else here I'm a father too and maybe she went sa washroom she is a girl after all."

"Mr. Zamura is right you don't have to be worried so much-"

Natigil silang lahat ng may biglang nagsisigaw at baril silang narinig.

Nagkasintakutan bawat tao roon kaya nagkagulo.

Kinabahan si sen. Salvador ng di nya nakita ang anak na babae ng mahanap ang asawa at ng tatlo nyang anak na lalaki sa isang sulok.

"Gino, si Claire, she no where to be found! Di mo pa rin mo ba sya nahanap?" Naluluhang sabi ni Helen sa asawa. "I'm worried na Gino may baril na pumutok! What's happenning?"

"Alfred ikaw ang panganay so bantayan mo ang mommy mo... kayo rin Oscar at Samuel dito lang kayo at tumingintingin sa paligid baka makita nyo si Claire." Ang nasabi lang ni Gino sa mga anak nyang lalaki.

"Don't worry Helen ako bahala I'll look for our baby girl." With that umalis na sya para hanapin ang anak na babae sa nagkakagulong hotel.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Sa  kabilang banda may isang dalagitang nagmamadaling maglakad ng marinig ang mga sigawan at putok ng baril.

Kinabahan sya sa mga nangyayari lalo na't nag-iisa lang sya at wala sa tabi ng kanyang pamilya.

'My god what's going on? Bakit may baril? If I knew na may ganitong mangyayari di na sana akong umalis sa tabi ni mommy kahit na nabubored na ako.' Natatakot nyang sabi sa sarili.

Sa takot at sa pagmamadali nyang  maglakad di nya napansin ang lalaking nagmamadaling maglakad palapit sa kanya at bigla syang binuhat.

"What the- hey, let go! Bitawan mo ako!"

"Tahimik! Kung ayaw mong tuluyan kita!" Galit na sabi ng lalaki.

Di pa sila nakakalayo ng may dumating ang mga guards at nakita ito ng dalaga.

"H-help! Tulong!" Nautal nyang sigaw.

"Tigil!" Sigaw ng isa sa mga security guards.

BANG!

BANG!

"Ahhhhh!!!!" Sigaw ng dalaga ng biglang paputukan ng lalaking buhat sya ang mga securuty guards at natamaan ang isa.

Nang makita ng lalaki na nagsitaguan ang mga guards agad syang lakad takbo ang gimawa buhat buhat ang dalaga.

Papaliko na sila ng-

"Claire!"

"Dad!" Naiiyak na sigaw ng dalaga. "Dad! Help! Dad!"

"Bitawan mo anak ko!" Patakbong sigaw ng senador sa lalaking nakahawak sa anak nya.

BANG!

"Dad!" Iyak na sigaw ni Claire ng makitang nabaril ang ama. "Dad!"

Nagpupumilit na makawala si Claire sa lalaki pero dahil sa mas malakas ang lalaki di sya makawala sa mga kamay nito.

"Huwag kayong lalapit kundi tutuluyan ko ang batang ito!" Sabi ng lalaki at itinutok ang baril kay Claire.

Walang magawa ang dalaga kundi ang umiyak sa takot at pag-aalala sa amang nabaril.

Natigil ang mga guwardyang papalapit sa sabi ng lalaki.

"P-pakawalan mo ang anak ko!" Hingal na sabi ng senator na bumangon.

"Dad!" Tuwa at takot na sabi ni Claire ng makitang buhay ang ama pero duguan ang balikat nitong natamaan ng baril.

"Let go of my daughter and take me instead..." sabi ni Gino papalapit sa lalaki.

"Sabing walang lalapit, eh!" Sigaw ng lalaki at diniinan ang pagdikit ng baril sa dalaga. "At baka tuluyan kong barilin ng batang ito!"

"Dad..."

"Stop!" Nangangambang sabi ni Gino na baka tutuhanin ng lalaki ang banta. "What do you want? Pakawalan mo lang anak ko ibibigay ko sayo."

Natawa ang lalaki sa narinig. "Madali lang naman papakawalan ko lang ang anak mo pag nakaalis na ako rito kaya jan lang kayo!"

"Please... pakawalan mo na anak ko at ako na lang kunin mo."

"Sabing jan lang kayo!" Sigaw ulit ng lalaki at itinutok ang baril sa senador at papuputukan sana ng-

"No!!!" Sigaw ni Claire at hinawakan ang kamay ng lalaki kaya sumablay ang putok ng baril at di tinamaan ang senador.

"Sirang batang 'to!" Galit na sabi ng lalaki.

Sa kasamaang palad malapit sila sa elevator na biglang bumukas kaya agad naka pasok ang ang lalaki kasama si Claire.

Nagpaputok ulit ng baril ang lalaki para pigilan ang paglapit ng mga security guard sa kanya at agad itinutok ang baril sa kanyang hostage kaya natigilan ang mga ito.

"Tumahimik ka kundi tutuluyan na kita pagnagkataon may silbi ka pa naman!" Sabi nya kay Claire sabay sapak sa dalaga. "Papakawalan naman kita pag nakaalis na ako dito."

Walang magawa si Claire kundi ang umiyak dahil sa takot at tumango na lang sa sabi ng nanghostage sa kanya.

Kinuha ulit ng lalaki si Clare ng makarating sa underground floor parking area ang elevator na kinalalagyan nilang dalawa.

Madilim at walang gaanong kailaw-ilaw sa parking area ng underground ng hotel.

Pero imbis na sumakay sila ng kotse hinila ng lalaki si Claire sa isang dulo at nagtago.

Ilang sandali pa lang ay dumating ang mga guards kasama ang ama ni Claire.

"Nahapin nyo ang lalaking yon!" Sigaw ni Gino sa mga guards. "Nasa kanya ang anak ko pag may nangyaring masama sa kanya mananagot kayo sa akin!"

Rinig ni Claire ang sabi ng dad nya. Gustuhin man nyang magsalita di nya magawa dahil sa nakatutok sa kanya ang baril ng lalaki.

Hinala sya dahan-dahang silang umatras paalis sa kinaruroonan nila pabalik ulit sa ground floor at sa likod sila ng hotel lumabas.

"P-please... p-pakawalan mo na ako... w-wala na tayo sa-" di nya na tuloy ang nauutal nyang sasabihin.

"Tahimik! Di pa tayo nakakalayo! May silbi ka pa! Wag kang mag-alala pakakawalan naman kita."

Walang magawa si Claire kundi ang sumunod dahil sa takot syang paputukan ng lalaki ng baril na dahilan baka mamatay sya.

Di kalaunan nasa walang katao-taong park na sila malapit sa hotel na pinanggalingan nila.

"P-please... parang awa mo na pakawalan mo na ako!" Umiiyak na nagmamakaawang sabi ni Claire sa lalaki.

"Hmm..." sambit ng lalaki na napatingin kay Claire.

"Madali naman akong kausap, eh... papakawalan kita-"

"T-thank you! Salamat!" Natutuwang sabi ng dalaga sa narinig pero agad ring nawala ang tuwa at napalitan ng takot.

"Yon nga lang kailangan na kitang patayin." Mahinahong sabi ng lalaki na parang normal lang sa kanya ang ganitong pangyayari.

"Sa-sabi mo papaka-"

"Sabi ko papakawalan kita pero di ko sinabing buhay."

Napaatras si claire sa narinig. Gustuhin man nyang tumakbo ay di nya magawa dahil sa ayaw makiayon ang mga paa nya.

'Mamatay na ba ako?' Ang tanging naisip nya habang tumutulo ang luha nya sa takot.

Natumba sya at napaupo ng itutok sa kanya ang baril ng lalaki.

Wala syang magawa kundi ang pumikit at tanggapin ang kanyang kamatayan.

'Sorry dad, mom... I love you both...'

"Ahh!!!"

Napamulat sya sa narinig na sigaw ng lalaki.

Di nya alam kung anong nangyari nakita lang nyang natumba ang lalaki at may biglang humila sa kanya patayo.

"Bilis! Takbo!"

Walang anlinlangan syang tumakbo at sundan ang nakahawak sa kanyang kamay.

Nasa labas na sila ng park at medyo matao na ang kinaruroonan niya ngayon.

"Hah... ligtas na tayo dito ate." Sabi ng nagligtas sa kanya.

"Di mo ba alam delikadong mag-isang maglakad-lakad sa park ng ganitong oras, ate?" May bahid na inis na sabi ng nagsasalita.

Napatingin sya sa taong tumulong sa kanya. Di nya akalaing isa itong bata na siguro mga walo o sampong taong gulang ang edad nito.

Dahil sa walang sinabi o sagot man lang si Claire sa bata para magpasalamat tumalikod ito at akmang aalis na ito.

"Wa-wait... teka!" Pigil nya sa bata. "Saan ka pupunta?"

"Aalis."

"You're leaving me here?" Tanong ni Claire sa bata at ng mapagtanto nya ang kanyang sinabi namula sya sa hiya.

'That's a stupid question Claire! Ni hindi ka man lang nagpasalamat sa bata then you're going to ask that?'

Magsasalita sana ulit si Claire thinking na di sya naintindihan ng bata sa kanyang sinabi ng biglang sumagot ang bata.

"Dayo ka ba rito? Mukhang-" nag-iba ang tingin ng bata at napatitig ito sa kamay ni Claire.

"May mga pasa ka..." sambit lang ng bata at biglang hinubad ang suot nitong jacket.

"Heto..." sabi ng bata at hinila bigla si Claire palapit sa kanya.

"Sorry marumi at di kasya sayo kaya ipapatong ko na lang ito sa balikat mo."

"T-thanks but-"

"Namumutla ka na siguro dahil sa ginaw at para na rin matakpan ang mga pasa mo." Sabi ng bata sa kanya at tumalikod na ulit ito.

Natuwa at na touched si Claire sa concern ng bata at tinitigan na lang nya itong naglalakad paalis ng biglang tumigil ang bata at tumingin sa kanya.

"Anong tinatayo-tayo mo jan? Dayo ka rito diba?" Nakakunot noong tanong ng bata. Tumango lang si Claire bilang sagot dito.

"Wag mong sabihing magpapahila ka pa sa akin ate? Ang laki mo na para hilain ko maglakad." Sabi nya kay Claire.

Di na nagdalawang isip na sundan ang bata maglakad.

"Alam mo ba saan ka namamalagi? O sa istasyon ng pulis ka nalang kitang dalhin?"

"Sa Sky Star hotel..." sagot ni Claire.

"Hm... sige magtanong-tanong tayo saan yan at pag di natin yan mahanap ipagtanong na lang natin sa ang istasyon ng hotel." Kunot noong sabi ng bata sa kanya.

Napailing si Claire sa tugon sa kanya ng batang sinusundan nya.

"Di ka ba taga rito bata?" Takang tanong ni Claire.

"Hindi."

'Huh?' Nagtaka ulit si Claire sa sagot ng bata.

"Kasama mo ba parents mo?"

"Hindi."

"Don't tell me nawawala ka?"

"Hindi."

"Hinahanap ka na siguro nila."

"Hindi."

Magsasalita pa sana si Claire dahil unti-unting kumukunot ang noo nya sa bawat sagot ng bata.

Di nya rin mapigilan ang mag-alala para rito sa bata na nagpawala ng takot at panginginig nya.

"Ang daldal mo ate."

"Ina-ate mo ako pero ang sungit mo sa akin."

"Di ako makapagtanong sa mga tao dahil tanong ka ng tanong."

"Di ka naman-"

Napahito sila ng paglalakad ng may biglang humintong sasakyan sa harap nila.

Agad naman naging alerto ang bata at humarang ito sa harap nya na ikinabigla nya at nagpatuwa sa kanya sa ginawa ng bata.

"Ms. Claire Salvador!" Sigaw ng dali daling bumaba sa kotseng lalaki.

"Kilala mo ate?"

Iiling-iling na tanggi ni Claire sa tanong kaya hinawakan ng bata ang kamay ni Claire at akmang tatakbo na ito.

"Ms. Claire buti at ayos ka lang. Alalang-alala na sayo ang senator at ang mommy at mga kapatid mo." Sabi ng lalaki. "Hali na po at ng maihatid ko na po kayo sakanila."

Magsasalita sana si Claire ng unahan sya ng bata mahsalita.

"Sino ka?" Alertong tanong ng bata sa lalaki.

Di sya pinansin ng lalaki at lumapit ito agad kay Claire. Hahawakan na sana ng lalaki si Claire ng bilgang hilain ng bata ang Dalaga palayo sa lalaki at marahas nitong itinulak palayo kay Claire.

"Sino ka?!" Pasigaw na tanong ng bata sa lalaki. "Di ka raw kilala ni ate kaya di sya sasama sayo!"

Naka agaw pansin sila sa mga tao kaya di magawang magalit ng lalaki.

"Just like what this kid said di kita kilala kaya di ako sasama sayo." Sang-ayon ni Claire sa bata at tama na ang naranasan nya ngayon kaya cautious na sya sa mga taong lalapit sa kanya.

"Romero Rodrigez po ms. Claire isa sa mga naghahanap sayo." Sagot ng lalaki.

"Pulis ka ba?" Tanong ulit ng bata.

Ayaw sana sagutin ni Romero ang tanong ng bata ng makita nyang gustong nakatingin lang sa kanya si Claire na nagsasabing sagutin nya ang tanong ng bata.

"Hindi... hindi ako pulis-"

Di na nag-atubilinh tumalikod ang bata at maglakad palayo kay Romero hila-hila si Claire.

"Alis na tayo ate."

Di napigilan ng lalaki ang inis kaya.

"Bata wag kang maki-alam di-"

"Di ka pulis pero gusto mong pasamahin sayo si ate di ka naman kilala!"

"At sino ka naman? Isa ka lang namang batang kalye baka ikaw ang may balak na-"

"He is the one who saved me kaya malaki ang tiwala ko sa kanya kesa sayo." Galit na sabi ni Claire. "Like he said I don't know you at pag nagpumilit pa kayo magsisigaw ako dito."

Si Claire na ang tumalikod at hinila ang bata paalis.

"T-teka lang ms. Claire! Malalagot ako nito sa daddy mo pag nalaman nyang nakita kita pero hinayaan man lang makaalis." Pigil ni Romero sa kanila.

"Wait ka lang po at tatawagan ko ang head securityguard namin sa hotel para masabi nya kay sen. Salvador na nahanap ka na namin at sila na ang pumunta dito. Deal?" Alalang tanong ng lalaki sa dalaga.

"Mas maganda kong ibigay mo na lang kay ate phone mo at sya na ang tumawag sa daddy nya." Biglang singit ng bata. "Alam mo naman ate ang numero ng daddy mo di ba?"

Napatango si Claire sa tanong ng bata.

"Ibigay mo sa kanya kuya at ng mas siguradong ang daddy na mismo ni ate ang makapunta dito."

Walang nagawa si Rodrego kundi ang ibigay ang celphone nya kay Claire.

Tinawagan ni Claire agad ang mommy nya dahil di nya ma-contact ang senator.

Naluluha at masayang nagkausap ang mag-ina at sinabi ni Claire o inilarawan ni Claire kung na saan sya para mapuntahan nila agad sya.

Pagkatapos ng pag-uusap ng mag-ina ay ibinalik ni Claire ang celphone kay Romero.

Nakatitig lang ang bata kay Claire habang ito nakikipag-usap sa celphone at binawi agad nya ang tingin nya ng matapos na si Claire.

"Hey, are you ok?" Tanong ni Claire sa bata ng mapansin nyang nakatitig lang ito sa malayo at doon nya lang napagtanto na walang emosyon kung makatingin ito sa kawala o di kaya ay sa kanya.

"I- I mean-" natigil sya ng maalala na di pala nakakaintindi ng english ang bata ng sagutin sya nito.

"Oo... alis na ako."

Pinigilan ni Claire ang bata na umalis.

"Di mo man lang hihintayin na dumating ang dad ko?" Tanong ni Claire sa bata.

Di alam ni Claire why she need that kid to be with her at parang sya pa ata ang bata sa kanilang dalawa.

The kid seems to be years younger than her ng apat o limang taon yet she felt sa bata.

Nailing ang ulo ng bata sa kanan na para bang pinag-iisipan kung iiwan ba nya ang dalaga o hihintayin nyang dumating ang parents nito.

"Para na rin kita mapasalamatan at maihatid sa mga magulang mo." Dagdag ni Claire ng makita ang reaction ng bata na para bang nakikipagdebate sa sarili.

"Di na kailangan wala na sila." Tanging sagot ng bata.

Doon lang nakita ni Claire ang emosyon sa mga mata ng bata pero isang malungkot na mga mata ang nakita nya.

"S-sorry..." sabi nya.

"Hmm... ok lang."

"Eh, ihatid ka na lang namin sa tinutuluyan mong relatives?"

"Wala sila."

"What th-"

"Hayan na ata sundo mo ate." Putol ng bata kay Claire. "Alis na ako."

Sa huling pagkakataon pinigilan ni Claire ang bata.

"W-wait!" Pigil nya sa bata. "Di ko pa alam name mo."

Napatitig ang bata sa kanya na parang nakikipagdebate ulit sa sarili kung sasabihin ba nya ang pangalan nya sa dalaga.

"Claire Alexa Salvador is my name and you are?"

Nakatitig lang ang bata sa kanya.

"Claire... Alexa... Salvador..."

Nalungkot si Claire ng di sinabi ng bata ang pangalan nya pero laking tuwa nya ng marinig na para bang menumorya ng bata ang pangalan nya at itinatatak sa kanyang isip para di makalimutan ang pangalan na binigtas.

"Griffin J." Bulong sabi ng bata na halos muntikan ng di marinig ng mabuti ni Claire. "Alis na ako... ate Claire."

"Griffin J? Wait apelyedo mo ano?"

Pero di sya sinagot ng bata at nagsabi ng.

"Griffin J is my name no need to know more than that." Sabi lang ni Griffin J kay Claire na di sya linilingon. "Ingat... and don't go out alone pag gabi."