Chapter 38

Faris' POV

Kasalukuyan akong naglalakad nagyon kasama ang iilan naming mga kasambahay patungo sa koridor ng aming mansion. Pupuntahan ko muna 'yong budega.

Kahapon ko pa naririnig 'yong aming mga kasambahay na nagrereklamo tungkol sa budegang iyon. Nauubusan na raw ito ng espasyo. Babawasan muna namin ng kaunti.

Ipapamigay ko na lamang sa aming mga kasambahay 'yong mga bagay na nagpapasikip sa budega.

Nauna na sa aking maglakad 'yong ibang mga kasambahay samantalang ako nama'y tumigil muna. Liningon ko 'yong bintana at nakita ko mula roon ang paparating na sasakay.

Sasakyan iyon ni Sky, galing kasi ito sa palengke. Sinamahan niya muna si Manang Vilma mamalengke.

Dumeretso ako sa aking paglalakad saka kaagad na pumasok sa loob ng budega.

I cough when I entered the attic. Maraming mga alikabok rito at hula ko, may mga daga't gagamba rito.

I have a phobia of spiders. I hate spiders.

Paulit-ulit lang ako sa aking pagubo at ginamit na pamaypay ang aking kamay.

"Ang daming alikabok" pagrereklamo ko saka tinakpan ang aking ilong. Mabuti na lang at wala akong allergy sa mga alikabok.

"Kami na lang ho ang bahala rito, Ma'am. Lilinisin muna namin 'yong mga alikabok" saad ni Michelle. Tumango ako saka mabilis na lumabas.

Nakakasakit sa ilong 'yong baho.

Skyler's POV

Naglakad ako patungo sa kusina dala 'yong mga binili namin sa palengke. It's kinda heavy.

"Tulungan ko na po kayo, Sir Sky" lumingon ako kay Manang Vilma saka umiling-iling rito.

"Okay lang po, I can manage" nginitian ko lang ito saka pinatong sa mesa ang lahat ng aming pinamili.

My back is aching, kanina ko pa kasi buhat-buhat 'yong mga pinamili namin.

Nasaan naman kaya ngayon si Faris? Where's my baby?

"Ako na po ang bahala rito, Sir. Puntahan niyo po muna si Ma'am Faris" nagdadalawang isip naman akong tumingin sa pintuan ng kusina.

Hindi ko alam kung lalabas ba ako o hindi na lang.

"Sigurado po kayo, Manang?" Tanong ko rito saka sinulyapan 'yong pintuan.

"Opo, Sir. Sige na ho"

"Okay"

Mabilis akong naglakad palabas ng kusina saka hiananap ang anino ni Faris.

Where is that kid?

Naglakad ako papunta sa garden ngunit hindi ko ito nakita roon. Tanging iilan lang ng mga kasambahay ang aking nakikita.

Pumanhik naman ako sa garahe, wala akong nakita roon kung hindi ay ang dalawang sasakyan. Dinala ni tito ang isa kaya dalawa na lang ang naiwan.

Last but not the least, naglakad ako patungo sa silid nito. Tahimik ang buong paligid. Tahimik lang rin akong naglakad patungo sa silid nito.

Pagkarating ko sa harap ng kanynag pintuan, dahan-dahan akong kumatok rito ngunit wala akong nakuhang sagot.

I knock again expecting that she will open the door. Nadismaya naman ako nang hindi ito bumukas at wala ring nagbukas nito.

Hindi na ako nagpaligoy-ligoy at mabilis kong pinihit 'yong door knob. Naglakad ako papasok rito. Pumunta ako sa CR upang hanapin ito, but no one is in there.

Naglakad naman ako patungo sa mesa nito. My eyes caught an image. May nakapatong rotong kulay pulang pluma at may sukat rin itong Target.

What is this for? Bakit may ganito siya?...

Faris' POV

Pinihit ko ang door knob ng aking silid at nagulat na lamang ako sa aking nasilayan.

I saw Sky holding the image. Ngayon ko lang naalala, hindi ko pala ito nagligpit kahapon. I was finding some informations about the image.

Huli ka na, Ris. Aish, ang tangik mo kasi...

Hindi ako umimik at pinagmasdan lamang itong nakahawak sa aking ginuhit.

Dahan-dahan itong lumingon sa akin habang nandidilim ang maamong mukha nito.

"What's this?" Seryoso nitong tanong at tinaas 'yong bond paper.

Nakakatakot pakinggan ang boses nito. Hindi ko alam kung magsasalita ba ako o hindi. Kinakabahan rin ako, ngayon ko lang nakita ang ganitong reaksyon ni Sky.

Sobra ang pandidilim sa mukha nito.

"What the hell is this?!" Bahagya pang tumaas ang boses nito kaya napaatras naman ako ng ilang hakbang.

Juiceko naman, kailangan ba talagang sumigaw?...

"A-ano, 'yan 'yong..."

"What? Para saan 'to? Why did you put the word target on it's upper part?" Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa dami ng tanong nito.

Kinakabahan rin akong tumingin sa mga mata nito. I tried to open my mouth, pero walang salitang lumalabas rito.

Magsisinungaling pa ba ako?...

Treyton's POV

Tumingin ako sa CCTV habang kumakain ng paella.

Narinig kong bumukas ang pintuan at bumungad roon ang mukha nina Kaden, Jazz, pati na rin si Jaxxon.

Mabilis kong binaba ang aking pagkain saka nginitian ang mga ito.

"May balita na ba?" Tanong ko habang malawak ang ngiti sa aking mukha.

"Maybe?" Sabat naman ni Kaden saka pabagsak na umupo sa sofa. Tumawa-tawa pa 'yong gago.

"I'm not asking you, Kaden. Wala kang ambag. Alam ko namang wala kang ginagawa" tumalima ang tingin ko kina Jazz pati na rin kay Jaxxon

"T-teka lang---"

"I have eyes everywhere. Alam kong hindi mo gagawin 'yong inuutus ko sa 'yo. Si Jazz na lamang ang aking pinapaggawa sa assignment mo" ngumiti ako rito saka tumingin kay Jazz. Gulat pa ang mukha nong gago bago ko inalis ang aking tingin rito.

"B-br---"

"Shut up, Kaden" suway ko sabay tingin sa folder na linapag ni Jazz sa aking harapan. "What's this? Ito na ba 'yong pinapahanap ko?" Tanong ko at kinuha 'yong folder.

I opened the first page at nakita ko ang background ng lalaking iyon.

"F?" Tanong ko habang may ngiti sa gilid ng aking labi.

"Opo, 'yon po ang palayaw niya. Hindi ko nga po alam kung bakit F eh. His nickname is too far from his name. Way too far" narinig ko namang tumawa si Kaden pagkatapos iyon sabihin ni Jazz.

Binaling namin diin ang aming tingin.

"Yes, he's really an F. Bagay na bagay sa mga taong kagaya niya. So perfect, suit's him" natatawang saad ni Kaden at hinampas-hampas niya pa 'yong mesa na katabi nito.

Nawala ang ngiti ng aking labi. Kumunot lamang ang aking noo habang nakatingin rito.

"Why?" Tanong ko naman.

Lahat ng mga mata namin rito sa loob ng operating room ay nakatingin lang kay Kaden, halos lahat rin ay naghihintay sa magiging sagot nito.

Walang ambag ng naman talaga ang lakaking ito.

"He's an F" ulit pa nito saka tumawa ulit.

"Bakit nga?" Inis kong usal.

"He's a fvck! A fvcking fvck" mas lalong kumunot ang aking noo sa pinagsasabi ng gagong lalaking ito.

"Tss, idiot" bulong ko habang umiling-iling saka binalik ang aking tingin doon sa folder.

Gano'n rin ang ginawa ng mga tao dito sa loob ng operating room. Tumigil naman ito sa pagtawa saka nakasimangot na tumingin sa 'min.

"Hindi mo man lang nakuha 'yong sinabi ko?" Nakasimangot nitong tanong.

"Tss, you talk nonsense too much. You're the worst person I've ever met in my whole life" binalingan ko ng tingin si Jazz. "Jazz, kindly put duck tape on this foul mouthed guy, tapos itali mo na rin ang lakaking iyan sa haligi. He's making the society worse" nagsitawanan lahat ng aking mga empleydo bago bumalik sa kanilang mga pinagagawa.

"Okay, sir" mabilis na sagot ni Jazz saka kinalkal ang loob ng cabinet.

"Woi, walang ganyanan. Ang sasama ninyo. Sige ka Trey, isusumbong kita sa kambal mo, pati na rin kina Wren" nag-mamakaawang saad nito, ngunit hindi ko naman ito pinakinggan.

Hindi pa man nailabas ni Jazz ang duck tape, nauna na itong tumakbo paharurut patungo sa labas ng operating room.

I chuckled and faced Jaxxon.

"Done?" Tumango-tango si Jaxxon saka linapag 'yong kamera sa aking harapan.

The camera contains the stolen shots of this so called F guy. There's a photo of him ang Mr. Baldassare.

I can't believe I'm doing this kind of job. Pati ako nagulat na lang rin sa aking nakikita.

Nakakasakit ng ulo. Kahapon pa ako nakatingin sa mga CCTV. I even cut my sleeps.

Tinuon ko na lamang ang aking tingin doon sa ika sampong litrato. Kumunot ang aking noo habang titig na titig sa litrato.

I saw four men's with Mr. Baldassare and this guy called F.

Nakatalikod 'yong iba sa camera kaya makikita ko ang nakatagong pistula sa likod ng pants nito.

Tss, they're messing with the wrong family...

"Nahuli ka ba?" Tinaas ko ang aking tingin saka sumandal sa aking swivel chair.

"Muntikan na po, mabuti na lang at umaakto ako na isang manlalabay lamang" tumango-tango naman ako saka linapag ang kamera sa mesa.

"That's good. You even get... How many shots?"

"Twenty... Or something. Maybe... More than twenty?"

That's good...

"Here" kumuha ako ng one thousand sa aking wallet saka iyon linahad sa kanya. "Kumain muna kayo ni Jazz sa labas, I have an assignment for the both of you" ani ko rito.

"Ano naman po 'yon?" Tanong ni Jazz.

"I need this tomorrow. Today, may meeting sila sa kanilang hideout. I want the both of you to join their meeting"

"How?" Tanong ni Jaxxon.

"Act as one of them. Don't worry, walang bantay ang mga daan. Huwag rin kayong mag-aalala, they don't know you. Matanda na rin si Mr. Baldassare, hindi niya kayo makikilala. We're dealing this kidnapping job. It's kinda hard, but I'm desperate to help my friend" nagkatitigan ang dalawa saka ngumiti sa isa't-isa.

"Okay"

"So? Do you want it?"

"Interesting. Gusto ko po 'yon" tumango-tangong sagot ni Jazz saka pinagkrus ang dalawang braso.

"I like it" sabat ni Jaxxon.

Faris' POV

"Ito ba ang kinawiwilihan at kinabibisihan mo kahapon?" Mariin nitong tanong.

Napapikit na lamang ako saka bumuntong-hininga.

Faris, control your temper. Huwag ka munang magalit.

"You didn't even open the door when I knocked. You even locked the door. What was this for?" Tanong nito saka lumapit sa akin. Linahad nito sa 'kin 'yong sketch saka ito tumayo ng nakapameywang.

"Sky..."

"What?"

I sighed saka tingin sa bintana. "Ano, it's... It's..."

"It's? Answer me, para saan ito?"

Tumahimik muna ako saka deretsong tumingin sa mga mata ni Sky.

"Okay, okay. Huwag kang magalit ah" ani ko rito.

"I won't"

Bumuntong-hininga nanaman ako. "Kasabwat siya sa mga kumidnap sa 'kin" walang preno-preno kong saad saka pumikit.

"Ren? This Ren?" Dinilat ko ang isa kong mata saka tumingin rito. Kalma lang ang mukha nito kaya tumango-tango ako.

"Sabi ko na nga ba eh. He's a bad guy. You never listen. Ayaw mo rin lumayo sa kanya. I really need to discuss this with Ren" nagsisimula nanaman itong manermon.

Napangiwi naman ako. "Aba malay ko bang may tinatago palang baho ang lalaking iyon. Wala naman akong alam ah"

"Dahil hindi ka nakinig sa 'kin. I told you to stay away from him. Nakinig ka ba? No, you never. Ilang beses ko nang sinasabi sa 'yo na lumayo-layo ka sa lalaking iyon, pero hindi mo ako pinakinggan. Nagpupursige ka palagi sa 'yong gusto. You're such a spoiled brat" mahinang saad nito pero bakas sa kanyang boses ang pagkainis.

Ilang beses pa akong napabuntong-hininga saka sinimangutan ito.

"Diba sabi ko sa 'yo huwag kang magalit? Bakit ka pa nanenermon?" Tinaasan ko ito ng boses at masama siyang tiningnan.

Natabunan ng dilim ang paningin ng maamong mukha nito.

"Sino ba namang hindi magagalit sa 'yo? Ang tigas naman kasi ng ulo mo. Hindi ka marunong makinig. Gusto mo lahat ng gusto mo masusunod. Gusto mo lahat ng tao mapapaluhod sa 'yong harapan. Gusto mo lahat ng tao mapapaikot diyan sa palad mo. You're so spoiled. Abusada ka masyado" sinamaan ko ito ng tingin at hinampas 'yong study table ko.

"Kailangan ba talagang sumisigaw? Kung nanenermon ka, bakit pa kailangan masakit? Ganyan ba talaga kayo magsasalita?!" Napaluha na lamang ako habang sinasabi ko iyon. Tumahimik ito saka tumingin na lamang sa akin

"Sa bagay naman, ang tingin niyo naman talaga sa 'kin ako na ang pinakamasamang tao sa mundo. Ako 'yong mali. Pasensya na kayo if I was born to be wrong. Pare-pareho lang pala kayong lahat. Akala ko kayo na 'yong magpapagaan sa aking kalooban. Hindi mo alam kung ano ang pinagdadaanan ko, Sky. I'am bother by so many things. You don't know what I feel, depress na depress na ako" pagkatapos ko iyong sabihin nagpatuloy na lamang sa pagdaloy ang aking mga luha.

Mabilis akong tumakbo papalabas at hindi itoo binalingan ng tingin.

Dumeretso ako sa Pavilion ng garden at doon muna nagpalipas ng oras.

Skyler's POV

I let out a deep breath at sinundan ng tingin ang tumatakbong si Faris.

What did I do? I make her cry...

Hindi ko muna ito susundan. I know she's really upset. I have a bad mouth. I really feel sorry.

Naaawa ako sa kanya nang nagsimulang tumulo ang kumikinang na luha nito.

I shouldn't have said those words. Nakokonsensya tuloy ako. I don't know how to approach her and say sorry. Kung hindi ko na kang sana iyon ginawa, hindi naa sana ako mamomroblema ngayon.

Dumagdag pa talaga iyon sa problem ko. Before that, I'm going to talk to Treyton.

Hinugot ko ang aking cellphone saka ko dinaial ang numero ni Treyton, hindi nagkalaonan ay sumagot rin ito.

"(Yes?)"

"May balita ka na ba?" Seryoso kong tanong rito.

"(Ha?)"

"I said, do you have any news? Ano na ang nagyari? We have to make this fast"

"(Eh, kasi... Ano, wala pa... Pero hintay-hinatay muna. Isang urong na lang, makakakuha na ako)" napapansin ko ang kaba sa boses nito kaya kumunot ang aking noo.

"Find some informations about this guy"

"(Sino?)"

"Worren Vaughn Furrer" tumahimik 'yong kabilang linya pati na rin ang paligid nito.

"(F)" mahina nitong bulong pero rinig na rinig ko ang boses nito.

Mas lalong kumunot ang aking noo saka hinintay itong magsalita. I have this feeling that he was hiding something from me.

"F?"

"(W-wala)"

"Sabihin mo sa 'kin. Are you hiding something from me, Treyton?" Sumeryoso ang aking boses.

Dahan-dahan akong umupo sa upuan dito sa balkonahe.

"(W-wala, ano naman ang intatago ko sa 'yo? Sige, baka bukas. Bukas ko na lang sasabihin sa 'yo kung may nakalap na ba akong balita)"

"Okay" sagot ko saka pinatay 'yong cellphone.

Tumayo ako saka naglakad patungo sa sofa, sakto rin na bumukas 'yong pintuan at linuwa mula roon ang namula-mulang mata na si Faris.

Hindi ito tumingin sa 'kin saka nagpatuloy lang sa kanyang paglalakad patungo sa kusina.

Bumuntong-hininga ako saka sinundan ito ng tingin hanggang sa makapasok ito sa loob ng kusina.

I'm an idiot....

- - - -

"Ris" tawag ko rito habang kumakain kami ng agahan. Hindi ito nagsasalita dahil sa ginawa ko kahapon.

"Ris" tawag ko ulit rito. Nanatili lang itong nakayuko habang tahimik na kumakin.

"Ris" nag-ilang hakbang pa ako papalapit rito ska inusug ang aking pinggan papalapit rito.

I can't endure seeing her silent and not saying a word to me. Hindi ko gustong tahimik lang ito palagi. Hindi ako komportable sa katahimikan nito.

"Ris, baby, I'm so sorry" ani ko at hinawakan ang isang kamay nito.

Tumigil ito sa kanyang pagkain at sumulyap sa aking kamay na nakapatong sa kamay nito. Mga ilang minuto pa itong tumigil bago bumalik sa kanyang pagsubo.

"Ris, I'm so sorry. I'm so sorry, baby. I'm so sorry" bumuntong-hininga ito saka inubos ang kanyang pagkain.

Tatayo na sana ito nang hilain ko ito papaupo.

"Baby, I'm so sorry" ani ko at hinigpitan ang pagkahawak ko doon sa kamay niya.

"Sky..."

"Sorry" tanging bulong na lamang ang nasabi ko rito.

"Sky, ang OA mo masyado. Acting lang 'yon ano ka ba. Kala mo naman magagalit ako sa kanya" natatawang saad nito at hinampas ang aking ulo.

My jaw dropped. "What?"

"Acting lang 'yon. Gusto ko lang kasi makita ang reaksyon mo"

"So, 'yong pagiyak mo kahapon... Acting lang rin 'yon?" Umiling-iling ito saka ngitian ako.

"Hindi 'yon kasali sa acting. Totoo 'yong pagiyak ko kahapon. Sayang nga 'yong luha ko eh. Ang sakit kaya ng mga binibitawan mong salita. Like... Like I've been strike by a millions of knives and needles" nginitian ko ito ang I intertwined our hands.

"I'm so sorry, baby. Hindi ko na 'yon gagawin sa 'yo. I'm really sorry" hinalikan ko ang likod ng kamay nito.

"Ang OA mo Sky. Nababakla ka na talaga. Don't worry, diba paborito mo 'yong barbie? Sasabihin ko kay Daddy na bilhan ka niya ng maraming Barbie" saad nito na parang bata.

"Hindi ako bakla, okay. Hindi kita liligawan kung bakla ako" kinurot ko ang pisngi nito saka sabay kaming naglakad palabas ng kusina.

"Sky, wala ka pa rin bang balita---"

"Maybe, tomorrow. Hindi ako tinawagan ni Treyton ngayon, maybe tomorrow. Ifo-follow up ko na kang bukas si Trey" tumango ito saka pabagsak na umupo sa sofa. Tinabihan ko naman ito.

Faris' POV

Parati lang kaming nag-uusap saka kulitan. Mabilis rin naman kaming magkasundo.

Sa tinagal-tagal na nga panahon, mag iisang taon na kaming magkasama. I haven't planned of answering him. Maybe malapit na, it's very near.

Nararamdaman ko na. I like him, I love him. Kahit ilang tao pa ang papatayin niya to protect me, I will always love him.

Pero huwag lang sana lumampas sa linya ng pagiging killer niya. That would be bellow the belt.

Ngumiti ako sa aking isipan saka minasdan ang mukha ni Sky. Nahahagard na talaga si Mareng.

"Sana wala nang mangyaring masama sa 'kin" mahina kong bulong sa 'king sarili saka pumikit.

"I won't let that happen"

Mabilis pa sa alas kwatro akong napalingon sa gawi ni Sky. Narinig niya pala 'yong mahina kong bulong? Gano'n pala talaga katalas ang pandinig ng lalaking ito.

Makakarinig rin pala ito ng mahinang boses.

"Chismoso ka Mareng, ano?" Nakangiwi kong tanong dito.

"You whisper loudly. Sino ba namang hindi makakarinig no'n?"

"O tapos?"

"Tss" tanging sagot nito at sumadal sa upuan.

Kumunot ang noo nito at dahan-dahan na tumingin sa 'kin. "How... How..."

"How how de carabao?" Pagbibiro ko rito saka tumawa. Sumeryoso ang mukha nito kaya bahagya pa akong tumigil sa aking pagtawa.

Pfft, korny rin pala 'yong mga jokes ko. Hehehe, parang ako lang ata 'yong natatawa.

"How did you know na kasabwat si Ren doon sa mga lalaking kumidnap sa 'yo?"

Tumakas ako!...

"Ano, t-tumakas ako. He he he" ani ko at pekeng tumawa.

"Tumakas? Where?"

"Ano kasi, 'yong sinadabi ko sayong pupuntahan ko ay 'yong tutor ko"

"Oh, so the day that I left, 'yon rin ang araw na umalis ka? When you said the word 'Nevermind'?" Tumango-tango ako and I awkwardly smile. "Okay"

"Hindi ka magagalit?" Gulat kong tanong rito. Kunot-noo itong umiling-iling sa 'kin.

"Hindi ako magagalit sa 'yo. Atleast may naitulong ka na, but never do that again" sumeryoso ang boses nito kaya mabilis akong tumayo saka nagsalute sa kanyang harapan.

"Aye Aye Captain!" Sagot ko rito habang nakasalute.

"So, kanino mo nakuha ang tungkol kay Ren?"

Nanatili pa rin akong nakatayo. "Kay Mrs. Torres. Nanghihingi sila ng impormasyon tungkol sa akin kay Mrs. Torres. So I let her described his appearance? Tapos boom, 'yon ang lumabas. Ginuhit ko kasi ito sa kanyang harapan tapos tinanong ko kung si Ren ba. And confirm, si Ren nga"

"Sila?"

"Hmm, meron kasi itong kasamang matandang lalaki at iilang pang mga armadong kasamahan nito"

"Old?" Nag-iba ang expresyon ng mukha nito at nahaluan ang maamong mukha nito ng pagtataka.

"Malamang, kaya nga sinabi kong matanda, tss"

"Who's the old man?"

"The old man is old" sineryosohan niya ako ng mukha at napalitan rin ito ng masamang tingin.

"Who's the old man?" Pag-uulit nito

"Ewan ko, hindi ko nga alam. Ang sabi ni Mrs. Torres sa akin the second day we met doon sa mall na nakita ko kayo ni Luna, may nakasulat raw na M... M... Ano nga 'yon?... Ay basta may M blah, blah ang nakalagay sa damit nito" biglang sumeryoso ang tingin nito na parang seryoso sa kanyang iniisip.

"M?" Tumango-tango naman ako.

"Ipahanap mo na lang kay Treyton. Tanongin mo kung nasaan nagtatrabaho si Ren"

"Hmm, ako na ang bahala" sagot nito

Malumanay itong ngumiti sa 'kin saka hinila ako paupo sa kandungan nito.

"Teka lang, ang laki-laki ng sofa, bakit dito mo pa ako pinaupo" tanong ko habang nakatingin sa malaking espasyo ng sofa.

"Wala, you're not allowed to sit on the sofa"

Ano raw?...

"Bakit naman?" Nagpupumigalas naman ako ng tayo pero yinakap nito ng mahigpit ang aking beywang kaya naipit ako sa mga yakap nito.

Jusmiyo naman, hindi na ako makakahinga. Plano ba nitong patayin ako?

"Huwag ka nang malikot. I want to hug my baby. Gusto ko rin magconcentrate sa aking iniisip" saad nito habang mahigpit pa rin ang kapit sa aking beywang na parang isang bata na iiwan ng ina.

"Sky naman kasi. Hindi pa naman ako mamamatay. Saka mo na lang ako yakapin kung malapit na akong mamatay" pagbibiro ko pero sinamaan lang ako ng tingin ni Mareng.

Grabe naman kasi eh. Para akong naipit sa isang butas sa sikip ng pagkayakap nito sa akin.

"I don't want you to die. Ako muna ang mauuna bago iyon mangyari sa 'yo" mahinang sagot nito at sinandal ang kanyang ulo sa aking balikat.

We stayed on that position for almost a ten minutes, hindi ko na rin namalayan na nakatulog pala si Mareng.

He's really cute. Para itong bata na yakap-yakap ang isang teddy bear.

He's a mixture of cute and handsome. Elegant looks. He's different, iba siya sa mga lalaking nakilala ko. He's a boyfriend material and he's also the kid of guy every girl dreams to have.

Pakiramdam ko napakaswerte kong tao. Nakilala ko ang lalaking nakapagbago sa aking buhay. Siya ang naging dahilan kung bakit minsan-minsan na lang ako magagalit.

Tama nga naman talaga si Daddy, I really need him.

I need him beside me...