Chapter Twenty Seven: His POV- I Loved You Before You Knew Me

HIS POV

"Senyorito!"Naririnig kong tawag ng mga tauhan ni daddy ang sumusunod sa akin. Nagtatalon ako sa tuwa ng makalayo na ako sa kanila.

Being the oldest grandson and son is stinks. Lahat kasi ng responsibilidad ay sayo mapupunta. I was born one of the richest people in the whole world. My family is one of the largest property owners in terms of hotels, airlines, haciendas, etc. It sucks because, as the oldest, I am the one who inherited and carried the responsibility once my great-grandfather retired.

Tahimik akong naglalakad sa isang hindi pamilyar na lugar nang may nakita ako isang babae na umiiyak. Tssss. I saw her playmates bullying her. Kaya lumapit ako para marinig ko ang pinag-uusapan nila.

"Bleeh!"Nakandilang sabi nong' tabachoy.

"Hindi ka na daw babalikan sabi ni mommy!"Sabi naman nong' isang negra na parang nasunog ang itsura.

Tahimik lang iyong batang babae at walang kibo. Huwag mong sasabihin na hahayaan mong bullyhin ka lang ng mga mukhang chanak na yan?

Napakahina mo naman!

"Walang mommy si Freya!"Nang-aasar na tumatawa habang ang maliit na payat na batang babae ay nagsisimula nang mamasa ang mga mata. Tsssss.

Napakaiyakin.

Kaya para malibang ako ay pinanood ko na lang muna sila. Lumapit ako ng kaunti para makita iyong nakakatawang itsura ng batang babae na iyakin. May nakita akong isang vendor na nagtitinda sa tapat, kaya lumapit ako para bumili.

"Manong, sino ba iyong mga babaeng chanak na yun?"Sabay turo ko sa mga batang babe na pinagkakaisahan ang batang babae na iyakin.

Tulo pa ang sipon!

Napatingin naman si manong sa may una-unahan namin bago inabot sa akin iyong pop corn. Tahimik lang ako ngumunguya habang nanood sa kanila.

"Ah, iyon ba? Anak yan ng kumpare ko dito. Naawa nga sa batang iyan."Nagkibit balikat na lang ako.

Habang pinapanood ko sila hindi ko alam na tuwang-tuwa pa ako nang biglang umioyak yung batang babae na akala mo ay kinulang sa nutrisyon.Narinig kong umubo si manong kaya napatigil ako. Nakita ko ang matinding awa sa mga mata niya bago nagsimulang magkuwento.

"Mula nang umalis ang mama niya kalahating taon na ang nakakaraan ay palagi siyang nandyan naghihintay sa tapat ng bahay nila. Habang si kumpare ay misan nakikita kong palaging umiinom. Minsan nga napapabayaan na ang batang yan. Sa totoo lang ay siya pa mismo ang nag-aalaga sa papa niya. Kaya ikaw, habang may magulang ka pahalagahan mo! Kai maraming nag-aasam sa mga bagay na meron ka."Pagpaparinig sa akin.

Anong paki ko?

I shrugged my shoulders at him and gave him an annoying look. But I saw how he shook his head before continuing his story about this crybaby.

Crybaby? Napangisi na lang ako. If I am your husband, I will make you my queen. Only mine; I don't share what's mine.

I was only ten years old. What the f*ck am I thinking of for old stuff? I want to have a lot of women in my life. Tssss. I am the type of person who is easy to bore. I always want a thrill.

challenging, perhaps?

"Malay mo kayo pala ang nakatadhanang dalawa."Nabuluunan ako sa narinig ko. I gave him a death glare before raising my middle finger to him. Instead of being mad at me, he just laughed at me.

"Destiny!"Tumatawang sabi nito. Kaya bago ako mainis ay umalis ako sa harap niya pagkatapos kong magbayad.

Destiny, my ass.

Napapailing na lang ako ng makitang nag-aaway sina Linea at Veronica. Napatigil naman akong dalawa ng makita ako.

"Oh, ba't kayo tumigil?"Nakangisi kong sabi sa kanila habang ngumunguya ng popcorn.

I don't know since then. I was always fond of eating pop corn since it reminded me of that crybaby. How is she?

"Hulaan ko si Howard na naman pinag-aawayan niyo?"Naririnig ko ang matitindi nilang mura sa akin. A maginoo kong dakilang kaibigan ay naging playboy. My ass.

Mula kasi nang umapak ng States ay parang nasapian ng demonyo. Hindi na ako magtataka kung sa aming dalawa ay mauuna yan magkaka-anak. Kawawa naman kung sakali ang mapapangasawa niyan kung sakali.

"Kaysa naman sayo, walang kasing sama ang ugali mo!"Nang gigil na sabi sa akin ni Veronica.

"That's not my problem.Sagot ko habang ngumunguya. Nakita ko sa kanilang dalawa na animo'y nandidiri sa akin.

"Yuck! Ang gross mo Kuya Gabriel! Pangalan ang anghel sayo pero napaka itim ng budhi mo!"Nababanas na singhal sa akin ni Liniea. Habang tumatango si Veronica sa kaniya.

Howard, Liniea, Veronica, and I have been childhood friends since our parents were high school friends. But I was never attracted to someone.

Marami na akong pina-iyak, binasted, nabully, at higit sa lahat nabugbog. Sa katunayan, kadalasan hospital ang bagsak nila. Tssss. Masama lang ugali, pero hindi ako babaero. The f*ck! Kahit first kiss ay hindi pa ako nakakahalik. Habang ang babaer kong kaibigan kung sinu-sino ang kinakalantri. Whore!

Just don't touch my beautiful angel. Siya ang isusunod kong pasyente sa hospital nila.

Nakita kong nandidiring matalim ang titig ng dalawang patay na patay sa plaboy kung kaibigan. Napangisi ako nang malapad na minsan ay tinulungan niya akong iligaw ang mga humahabol sa akin. Hindi ko inaasahan na magkikita kamingm uli makalipas ng maraming taon.

Hinihingal ako na akong hinihingal, ramdam na ramdam ko ang hapdi sa nasaksak kong tagiliran. Buti na lang nakaiwas kundi maaga ang sundo sa akin ni kamatayan. Pinipilit kong tumakbo, pero hindi ko na maihakbang ang mga paa ko.

"Dali!"

Napalingon ako sa likuran, medyo may kalayuan pa, pero kaya nila akong abutan. Sila ay isa sa mga may galit sa akin dahil hiniwalayan ang iba ng nobya nila dahil sa akin. Ang iba naman ay isa mga frat sa school namin na sinumbong ko kaya na-expelled. Nakita ko lang naman may minomolestiya silang mga kabaihan sa likod ng school. Habang ang iba ay anak ng rival ng family business na namin na bankrupt sila. Sa sobrang daming may galit sa pamilya lalo't na sa akin ay marami gustong pumatay sa akin.

Too bad, I was born into the richest and most powerful family.

The f*ck do I care? Wala deads na ang abot ko.

Hinihintay ko na lang, pero wala na akong nakitang humahabol sa likuran ko. Nang lumingon ako ay hindi ang nakakuha ng atensyon sa kanila na kasalukuyang hinahabol ng tatlong malalaking aso. Kundi sa isang napakagandang anghel na nasa harapan ko na nakangiti. Napapadyak pa ito bago unti unting lumingon sa akin. Para bang nag slow motion ang lahat.

Habang pinapayad ang kaniyang buhok ay mas lalo syang gumanda sa paningin ko. Matamis siyang ngumiti sa akin bago tinalikuran ko saka sinalubong ang tatlong aso na sa tingin ko ay mga alaga niya.

Napahawak ako sa dibdib na sobrang lakas ng kabog nito. Pakiramdam ko nawala lahat ng sakit na nararamdaman ko sa katawan ko. Ngiti lang niya, buong buo na ang araw ko.

Wrong timing!

My crybaby turned into a beautiful angel! Damn!

"Ano hindi ka ba titigil diyan sa pagkabog!"Mahinang sinsuntok ko ang dibdib ko.

"Iho, tinamaan ka ni kupido!"Napakunot lang ang noo ko sa tinuran ni matandang lalaki na nasa harap ko. Nakangiti ito sa akin ng malapad.

"Iyong tumulong sayong babae, iyong maganda?"Tumango ako sa sinabi niya at ngumisi.

"Ay anak ko yun."Nakangiti nitong sabi pahayag na dahilan upang mapawi ang ngisi ko.

Sa harap mismo niya pinagpapantasyahan ko ang anak niya!

Damn! The f*ck!

•••

Hari ng Torpe: Gabriel