Kabanata 25

Pagmulat ng mga mata ko ay kulay itim at puti lamang ang kulay ng paligid. Bukod sa kulay kayumangging palmera na may kulay berdeng halaman wala ng iba.

Nang umupo ako sa kama ay tsaka lamang bumukas ang pintuan ng kwartong tinutuluyan ko. Si Yuan.

Agad itong lumapit sa akin ng makitang gising na ako. Umupo siya sa gilid ng kama na kinauupuan ko at tsaka inabot ang bottled water na nakapatong sa side table.

Hindi ko ito tinanggap, bagkus niyakap ko lamang ito sa tabi ko. I really miss this man! I wonder kung may karapatan ba akong kanyahin siya.

"I'm sorry..." Panimula ko. "I'm really sorry, Yuan." At unti-unti nanamang nagproseso ang mga luha sa aking mga mata.

"Sshhh...stop crying. I'm not mad at you, okay? Kahit kailan hindi ako nagalit sayo. Tandaan mo yan huh?" Anito na lalo kong kinaiyak.

"Hindi kita pinakinggan...tumakbo ako...tinakbuhan ko ang problema. Nagtago ako, kasi akala ko yun ang tama." Pinahidan naman nito ang mga luha sa mga pisngi ko.

"It's never too late baby, if you don't love him...I will do everything para makawala ka sa kanya. I can be the father of your son. I can fund you and him from my own wealth. Sabihin mo lang na mahal mo ako, Agatha gagawin ko ang lahat makuha lang kita sa kanya. Mahal na mahal kita noon pa man." Nagsusumamong sambit ni Yuan na lalong kinaiyak ko.

This is what I missed for the almost 7 years in states. Kung sinuway ko ba sila mama noon, magiging isang masayang pamilya ba kami? I doubt it.

"Ikaw lang naman ang lalaking nagustuhan ko noon pa...ikaw lang...ikaw lang yung lalaking minahal at mahal ko..." After that, naramdaman ko na lang na mas humigpit ang pagkakayakap niya sa akin.

"Damn, I fucking miss you. I thought, this will never happen again..." Akmang tatanggalin ko na ang yakap niya para iexplain sa kanya ang lahat lahat at para ikumpirma na din ang mga kinuwento ni Aryesa at Greg, pero lalong humigpit pa ang yakap nito at ayaw ako lalong pakawalan. "Five more minutes, baby." btulong nito.

Wala na akong nagawa kung hindi ang yakapin din ito pabalik. Hinalikan niya ang tuktok ng ulo ko, tiningala ko siya at nginitian niya ako.

"Inutusan ako ni Lola...nila Tita Margarita na makipaglapit sayo lalo dahil nalaman nila na nagkikita tayo. Ang akala nila, kaya ako lumalapit sayo eh para kumbinsihin ka na wag makuha ko ang yaman ni lolo" Nakasandig pa din ako sa dibdib nito habang nagsasalita ito. "I liked you since day 1, Agatha. Hinding hindi ko magagawa yun sayo." Hinarap nito ang mukha ko tsaka ako nilapatan ng halik sa aking labi. "at bago pa man nawala si Lolo, mahal na kita." He kissed me again.

"I love you, My Hermosa. I really do." Bulong pa nito bago pa tuluyan lumalim ang mga halik nito.

Naglakbay ang mga halik nito sa aking panga pababa patungo sa aking leeg. Humahaplos din ang mga kamay nito sa aking likod at sa aking hita.

Isa-isa na ding niyang hinubad ang aking kasuotan at ganun din ako sa kanya. Hindi ko akalain na mauulit muli ang nangyari sa amin pitong taon na ang nakakalipas. Umaasa ako na makita ko muli siya, na maipakilala ko siya sa anak namin ngunit hindi ako umasa na mahal niya pa rin ako o kung minahal niya ba ako sa kabila ng pang-iiwan ko sa kanya, pero nung kinuwento sa akin ni Aryesa lahat, tila nagkaroon ako ng pag-asa...na baka sakali, pupwede muli kaming dalawa.

"Damn, baby! I really miss you!" Sigaw ni Yuan habang umuulos sa ibabaw ko.

"Ah! Yuan...I m-miss y-ou m-ore!!" Tila nawala ako sa sarili sa sarap ng nararamdaman ko.

"I'm near, baby...I'm near!" Ani Yuan at lalong binilisan ang pag-ulos sa itaas ko.

"Ah...malapit na ko...mala---Ahhhhh!" I feel like I'm in heaven. Parang bomba sa lakas ng intensidad, sabay naming narating ang kalangitan.

"Damn, ang dami nun baby." Sabay hagikgik nito. Nakapatong pa din ito sa akin. Ang mukha ay nasa leeg ko at ang kahabaan nito ay nasa loob ko pa din. "I love you, Agatha. I love you." Bulong pa nito.

"I love you too, Yuan. Mahal na mahal na mahal pa din kita." Sagot ko dito at hinalikan ko pa ang noo nito. Nang umalis sa ibabaw ko si Yuan at tumabi sa akin ay ramdam ko ang pag labas ng mga likido kasabay ng paglabas ng kahabaan nito.

Humagikgik ulit si Yuan dahil naramdaman niya din ito. "Ang dami talaga." Sabay yakap muli nito. Napatitig ako sa nakangiting mukha nito dahil hindi ko kahit kailan nakita siyang ngumiti ng ganito...ngayon lang.

Yayakapin ko na din sana ito ng tumunog ang cellphone ko. Nagkatinginan muna kami ni Yuan bago ko inabot ang phone ko na nasa gilid ng kama.

"Mommy..." Narinig kong boses ni Yulesis...gamit nito ang numero ni Kuya Thirdy. Ni-loudspeaker ko para marinig ni Yuan. "Mommy, where are you?" Anito. Tumingin ako kay Yuan na nakatingin sa cellphone na hawak ko pero ang mga kamay ay nakapulupot sa katawan ko.

"Miss mo na ba agad si Mommy? Sino ang kasama mo ngayon?" Tanong ko.

"Nandito po ako sa big house. Si Tito pogi at Papa Xander eh nasa farm po, si Tito Thirdy po sinamahan po si fourth na maligo."

"You alone, baby?"

"Yes po, Mommy. Where are you po?"

"I'm with your Daddy, baby. Di ba gusto mo siyang makita?" Naramdaman ko ang gulat ni Yuan kaya nilingon ko muli ito. Gulat itong nakatingin sa akin and then his eyes become teary.

"Really, Mommy? Your with Daddy? Is he going here to see me? Mommy?" Sunod-sunod na tanong nito. I chuckled with that.

"Well...why don't you ask Daddy? He's listening." Tinitigan ko si Yuan. Alanganin pa itong sumagot. pero ng marinig niyang muli si Yule ay sumagot na ito.

"Daddy? A-re yo-u really t-there?" Basag na boses ng anak ko. Maybe his going to cry and trying not to.

"I'm here son....wait me t-here o-okay?" tumulo na ang mga luha nito at siya namang pinunasan ko.

"Yule, may favor si Mommy..."

"W-hat is it, my?"

"Huwag mo muna sasabihin ito kahit kanino okay? Mommy, promised that you will see your Daddy tonight, kung wala kang pag sasabihan." Mas better kung ganito. Baka kung ano pa ang gawin ni Kuya para hindi magkita ang mag-ama ko.

"Yes, Mommy...I promise and I understand po. Baka awayin po siya ni Papa Xander, so I'll just wait for you two po." He's such a smart kid. He's my son! He's our son! "I love you, Mommy and Daddy. I can't wait to see both of you. Take care." I smiled with that.

"I love you too, s-son. I love y-ou." Ani Yuan.

Naibaba ko na't lahat ang cellphone ko pero nakatitig pa din ito sa akin. Nilapag ko ang phone ko sa side table at muling niyakap ko ito.

"Sorry dahil hindi kita binigyan ng pagkakataong makilala siya nung bata pa siya. Sorry kung naging duwag ako, sorry kung nagpalamon ako sa galit at takot ko. Patawarin mo ako..."

"Hindi ako galit sayo. Sa sitwasyon ako nagagalit. Siguro, siguro kung hindi ganun sila Lola, sila Tita, sila Dad, baka wala tayong naging problema." Umiiyak na sambit nito. "Akala ko...akala ko anak mo siya kay Xander Alonzo. Akala ko....Damn!" At lalo akong kinulong nito sa kanyang bisig.

"Kapatid ko siya, Yuan." Yumuko naman ito para hulihin ang mga mata ko.

"What did you say?" Naguguluhang tanong nito.

"Si Kuya Xander...at Kuya Xavier. Yung tatay nila at tatay ko ay iisa..." myuling bumakas ang gulat sa mukha nito. "Simula nung nagpunta kaming maynila ni Mama, naramdaman ko na isa akong Alonzo dahil sa pangungulit nila. Hindi ko lang magawang aminin sa sarili ko dahil pinanghawakan ko ang pangako ko kay Daddy Philip. Pakiramdam ko, iisipin niya na hindi ko siya mahal kaya binalewala ko sila."

"Sobrang sakit kasi malaman na nandyan lang pala sa malapit ang totoo kong tatay. Na iniwan kami sa ere ni Mama para sa konsensya niya at sa responsibilidad sa Nanay ng mga Kuya ko. Mahirap para sa akin na tanggapin si Papa. Pero dahil na din sa pakikinig ko sa explanation nila, naunawaan ko na. Kasalanan ko naman kasi eh...inuna ko ang galit ko sa kanila." Lalo akong niyakap nito pagkatapos ng mga sinabi ko.

"I can't believe this. All of this time...kapatid mo siya? Na isa ka talagang Alonzo. I was thought that he is only your father-in-law. Damn baby." Napatawa ako doon.

"Bakit mo namang naisip na asawa ko siya?"

"Kasi sabi ni Duke mukhang asawa mo na daw iyon at mukhang anak niyo iyong bata, Damn it! Sobrang protective niya din sayo, ang tawag pa ng anak natin doon eh Papa!" Tiningala ko ito at napangiti ako. Anak natin... "Bakit ka nakangiti dyan?" Tanong muli ni Yuan.

"I'm just happy, and I'm sorry too." Sabay yupyop ko muli dito.

"I'm not mad at you. We should dress ourselves, inaantay na tayo ng anak natin." I kissed him first bago ako tumayo para mag-ayos na.

"Yup...inaantay niya na tayo."