Am I dead?

Pagkamulat ko ng mata ko, halos puro puti lahat' ng nakikita ko.

"Am I dead?" I uttered to myself. Gosh. No. I'm dea--- napatigil ako sa pagiisip ng may biglang humablot sa bewang ko. Handa na sana akong manapak kaso sinenyasan n'ya akong 'wag magiingay.

"Shhh." Bulong n'ya at may itinuro sa may parte ng ilog. Sinundan ko ito ng tingin at tama nga ang desisyon kong manahimik nalang.

May mga taong armado sa ilog. Paano kung makita nila ako? Paano kung hindi ako hinigit sa baywang nitong lalaking ito? Baka patay na ako.

"Hi. I'm Vivienne. Viv for short. And you are?" Ani ko sa lalaking nagligtas sa buhay ko.

"Amir. Ako si Amir." Pag sagot n'ya sa tanong ko. Gosh. Pangalang palang masungit na.

"So, where am I, Amir? Saang lupalop ako ng Pilipinas nadala? Bataan? Bukidnon? Palawan? Saan?" Sunod sunod kong tanong.

"Isabela." Maikli n'yang sambit. "What? Isabela in Mindanao or Isabela in Luzon? Be specific naman, Amir." Sabi ko.

"Lalawigan ng Santa Maria, probinsya ng Isabela, Rehiyon 2 (dos.) Luzon. Okay na po ba Ma'am Viv?" He said in pissed tone.

"Oh. Okay. Is there any bus here? Papuntang manila?" Sabi ko nalang at baka maasar pa ako sa Isang ito.

"Wala." He said in chorus.

"Kay tino naman nitong kausap." I uttered in a low voice.

Paano na ako makakauwi nito? At paano ba ako napunta rito sa lugar na ito?

May lumapit na batang babae at binigyan ako ng hindi pamilyar na bulaklak. Kulay puti ang petals na maliliit at kulay berde ng kulay ng gitna nito.

"Thank you, Ading. What's your name, girl?" I ask the little girl.

"Anni kinagi na, Manung?" She said to Amir. I didn't understand what she said. I think it's their language here in Santa Maria.

"Anni kanu nagammu?" Amir said to the little girl.

"Oh. Hi po! Ako nga po pala si Callia." She said in a cute tone.

I spent my whole day with Callia. Iniwan ni Amir si Callia rito para may kasama raw ako.

"Callia, ano nga pala ang language n'yo rito?" Tanong ko sa bata.

"Ybanag po, ate Viv." She said.

Oh. So ybanag is their main language here.

Marami akong nalaman tungkol dito sa lugar na ito. About their culture, language, and the people. They are open to all.

Pinunta ako ni Callia sa kanilang bahay kanina. Nagulat ako dahil kung ano ano na ang inihanda nila para saakin. They're so generous. I wish I grown up in a family like this.

Mag iisang araw na ako rito pero hindi ko pa nakakausap ng maayos si Amir. Ang dami kong gustong itanong. Kaso hindi ko s'ya mahagilap.

"Aamm, hi po." Sabi ko sa mama ni Callia.

"Oh, Ne? Bakit?" Her tone is different. But I love it.

"Alam n'yo po ba kung asan si Amir?" I asked the old women.

"Ay. Si Amiro? Baka nasa Bukid pa iyon. Baka mamayang alas sais pa iyon uuwi,. Ne." She answered.

And one thing I learned here is that "Ne" is the term "iha, ineng" here in Isabela.

"Ah. Ganu'n po ba? Hihintayin ko nalang po s'ya rito." I said. Med'yo nainip ako dahil ang tagal n'ya.

Habang hinihintay si Amir, tumingala ako at makita ko ang mapayapang langit. I wish I can fly. Fly and fly until I reach my final destination.

While I'm in my deep thoughts. I saw a raven crashing towards my face? What?! Towards may face? Wahhhhh!

To be continued...