Chapter 5

"Imposible" Halos pabulong ko matapos malaman kay Krisha ang sagot ng mag text siya sa akin.

"Walang imposible sa New Member, Chloe. Tandaan mo, hindi lahat ng tinatanggap ay kakampi na'tin." Ani nya.

Hindi naman porket masabi na mali siya, ay may punto siya. Ayoko rin naman paniwalaan ang sinasabi ni Hans nang dahil lang wala siyang na I-check na background ay panghihinalaan nya na ito. Paano kung privacy or private person siya, hindi ba?

Pinili ko na lang na hindi magsalita, dahil hahaba lamang ang usapan namin kung sasagutin ko pa siya. Ilang minuto pa ang haba ng byahe namin bago makarating ng condominium.

Inilapag nya ang mga gamit ko sa tabi pagkapasok ng unit ko nang may iabot siyang invitation card na agad ko namang tinanggap.

Kulay itim ito na may nakasulat na pangalan ko at Gold naman iyon. Tinanggal ko ang ribbon niyon at binasa ang nakasulat.

𝓜𝓪𝓻𝓲𝓪𝓷𝓷𝓪 𝓒𝓱𝓵𝓸𝓮,

"𝓘 𝔀𝓸𝓾𝓵𝓭 𝓵𝓲𝓴𝓮 𝔂𝓸𝓾 𝓽𝓸 𝓬𝓸𝓶𝓮 𝓲𝓷 𝓶𝔂 𝓹𝓪𝓻𝓽𝔂 𝓪𝓽 7𝓹𝓶. "

~𝓨𝓸𝓾 𝓼𝓱𝓸𝓾𝓵𝓭 𝓬𝓸𝓶𝓮, 𝓲𝓯 𝔂𝓸𝓾 𝓭𝓸𝓷'𝓽 𝔀𝓪𝓷𝓽 𝓶𝓮 𝓽𝓸 𝓲𝓷𝓿𝓸𝓵𝓿𝓮𝓭 𝔂𝓸𝓾 𝓯𝓪𝓶𝓲𝓵𝔂:)

Huminga ako nang malalim matapos mabasa ang nasa invitation card at itinabi ito sa side table bago harapin si Hans.

"Makaka alis kana, balikan mo na lang ako mamaya." Sabi ko nang hindi na siya nagsalita pa at agad na sumunod.

Minasahe ko ang sentido ko at tinignan ang orasan. Alas tres pasado nang tumulala ako at kinuha ang maleta na dala ko upang tingnan ang mga gamit. Napangiti ako nang makita ko ang dress na babagay suotin para sa party mamaya.

Inilagay ko ito sa hanger at sinagot ang kanina pang natawag na si France.

"Yes?"

[Bakit naman ang tagal mong sagutin?!] Sigaw nya sa kabilang linya kaya naman nailayo ko ang phone sa tenga ko.

"May ginagawa rin ako." Buntong-hininga na sambit ko. "By the way-"

[Nasaan ka? Pag gising ko kaila Krisha ay wala kana, mamaya na namin balak umuwi sa kanya-kanyang bahay.]

"Ibang bansa, hindi ko na nasabi sa iyo ito dahil alam ko na mangungulit ka at susundan mo lang ako."

[Nagising lang ako, nasa ibang bansa kana? Magaling Chloe.] Dinig ko pa ang sarkastikong tawa nito na mukhang hindi natutuwa sa nalaman. [Anyway, Good Luck sa mission mo, kasama ang lalaki mo.]

Magsasalita pa sana ako nang patayin na nito ang tawag kaya naman napailing na lang ako. Ilang oras pa nang dalhin ni Hans ang perfume ko kaya agad ko iyon kinuha at sinimulan nang mag ayos.

I put my make-up on my face in simple look. It was a light red eyeshadow with glitters in it and a pink lipstick on my kissable lips. My eyelashes was long, kaya naman hindi ko na pinapatungan pa ng long fake eye lashes para mas mukhang mahaba iyon. Natural na din ang buhok ko na umaalon hanggang pababa at natural ang brown niyon.

I was wearing my Maroon of shoulder dress above my knee and a silver 4 inch sandals on it and a partnered with a maroon shoulder bag. Naglagay na din ako ng small diamond earings and a pair of silver diamond necklace. I spray my perfume all of my body and then, done.

Saktong tapos na ako nang mag bukas ang pinto ko at iniluws si Hans. Napatitig pa muna ito sa akin bago ako alalayan palabas.

"You look beautiful, today." Namamangha na sambit nya.

"Baka everyday, kamo." Natawa naman siya sa sinabi ko na para bang akala niya ay nagbibiro ako.

Pinauna nya akong pumasok sa elevator bago sya sumunod at pinindot ang parking lot dahil nandoon ang sasakyan nya.

"I have our body guards if sakali man na maaksidente ka nang dahil sa kaaway." Umirap ako nang dahil pinaalala nya pa noon ang dapat kinakalimutan na.

I was just walking in the middle of the high way at madaling araw iyon. I was just think deeply nang muntikan na akong mabangga nang sasakyan kung hindi niya ako iniligtas.

"Hindi na mangyayari iyon." Sambit ko kasabay nang pagbukas ng elevator.

Tulad kanina, pinauna nya ulit ako bago sya sumunod at pinindot ang key car upang mabuksan iyon ng kusa.

"Get in, we're going to be late." Hindi na ako nagsalita at pumasok na lamang at isinara ang pinto bago sya umikot.

"We're still welcome at the Guttierez fam. Inaasahan nila ang pagdating ko kung kaya naman kahit late ako ay hindi magiging problema sa kanila iyon."

"But they're giving you a threat yesterday. What would you expect? Of course they are expecting na natakot ka sa pinadala nilang threat sa iyo kaya alam nila na pupunta ka."

"Sounds threat because that fam likes to hit my weak spot. That's why I don't want to involved another person who's with me-"

"-It is because they life will be danger right? And you're responsible for it if they die in front of you."

"Exactly, that's my point." Pag sang-ayon ko sa kanya.

"Naka experience kana ba, parang may pinagdadaanan ka?" Umiling ako sa tanong niya at huminga nang malalim.

Tumango naman sya at mukhang nakuha ang pinupunto ko. "So that's why you're scared huh?"

"Because I easily get attached to someone." Pag-amin ko pa ulit.

Ayon ang minsan na mahirap sa akin. Ang mabilis ma attach sa tao kahit na hindi kami close o kaano-ano. Hindi man ako friendly pero mas gusto ko na mas inililigtas sila sa kapamahakan at ilalagay sa ligtas na lugar upang wag lang mapahamak.

"Should I pity you?"

Hinarap ko sya. "Why would you do that?"

"Madali kang mapalapit sa iba, baka dumami ang maging kahinaan mo niyan." Natawa sya

"What do you mean?" Kunot-noong sambit ko habang nakatingin sa kanya.

"As you want to hear, you should not trust all the people you know or you will regret it someday."