ข้ามมิติรักแท้ทะลุออนไลน์ : ตอนที่ 8 เจตนามิเคยจาง

ขณะที่ คุณหญิงพิมพ์สวาท กำลังพูดจาสั่งเสียปฐพี เป็นครั้งสุดท้ายอยู่นั้น

คุณหนูมรกต เพชรถ่องแท้ บุตรสาวที่แท้จริงเพียงคนเดียวของเจ้าของจวนแห่งนี้

ปัจจุบันมีอายุได้ 20 ปีกำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยอับดับหนึ่ง ในพระมหานครกรุงเทพฯ

อันเป็นเมืองหลวงของประเทศไทย

เธฮเป็นเด็กสาวรุ่นที่กำลังเติบโตอย่างงดงามทั้งกิริยาอาการของสุภาพสตรี

ผู้มีชาติตระกูลการอบรมบ่มนิสัยที่ดีมาตลอด เธอได้รับความงดงามคมขำ

ของรูปร่างหน้าตาโดยสายเลือดจากคุณหญิงพิมพ์สวาทมารดาผู้ให้กำเนิดของเธอ

จึงจัดได้ว่า คุณหนูมรกตคือสาวแรกรุ่นผู้มีรูปร่างหน้าตาที่งดงาม

เป็นที่สะดุดตาตรึงใจแก่บุรุษทั้งหลาย

คุณหนูมรกต ได้นั่งลงบนเตียงนอน ด้วยน้ำตาที่เอ่อล้นดวงตาจนไหลออกมา

อาบสองแก้ม พร้อมกับยื่นมือมาจับมืออันผอมบางข้างขวาของคุณหญิงแม่

เอาไว้แนบอกของเธอเอง

คุณหนูมรกต พยายามสะกดกลั้นความรู้สึกทั้งมวลเพื่อแสดงความเคารพรัก

ต่อทุกๆสิ่ง ที่กำลังดำเนินไป ให้บรรลุตามความตั้งใครั้งสุดท้ายของมารดาของเธอ

" พี ก็คือลูกชายของฉันคนหนึ่ง เมื่อฉันจากไปแล้ว ฉันฝากพี

ให้ช่วยอยู่ดูแลคุณท่านปลัดฯ กับ หนูมรกตซึ่งเป็นน้องสาวของพี

อีกแรงนึงด้วยนะ รับปากชั้นได้ ไม๊? พี....."

กระแสเสียงที่พยายามเปล่งอออกมา เริ่มติดขัดเป็นระยะๆ

ทั้งหมู่ญาติและบ่าวรับใช้ที่ล้อมรอบเตียงอยู่ต่างก้มหน้ากลั้นน้ำตา

บางคนสะอึกสะอื้นออกมาเพราะข่มไว้ไม่ไหว

เสียงระงมด้วยความเศร้าโศก ของผู้ที่รักอาลัยต้องจากลากันตลอดไปนี้

ดังเบาๆลอดลงมาที่พื้นเรือนด้านล่าง

บรรยากาศดูเงียบสงัดวังเวงยิ่งนัก แม้แต่ใบไม้สักใบ

ดูเหมือนจะหยุดนิ่ง ไร้แรงลมพัดผ่าน กระนั้น

" ขอรับ ได้ขอรับคุณท่านหญิง ฮือๆๆๆๆ

ได้โปรดอย่าพูดอันใดอีกเลยขอรับ พีจะทำเพื่อคุณท่านหญิงทุกอย่าง

ท่านไม่ต้องเป็นห่วงใดๆอีกเลยขอรับ พีสัญญาขอรับ

กระผม นายปฐพีขอสัญญาด้วยชีวิตขอรับ ฮือๆๆๆๆ "

ร่างสูงแข็งแรงสมส่วนของชายหนุ่มผู้กำลังเติบโตเป็นบุรุษรูปงาม

ด้วยรูปร่างหน้าตาและกิริยาอุปนิสัย สั่นสะท้านเพราะแรงกลั้นสะอื้นร่ำไห้

ในท่านั่งพับเพียบกึ่งคุกเข่าชิดเตียงนอน

มือทั้งสองข้างของเขา ยกขึ้นเกาะกุมฝ่ามือผอมบางด้านซ้ายของสตรีสูงวัย

ผู้มีเมตตาจิตอันสูงยิ่ง จนมิอาจหาสิ่งใดมาทดแทนพระคุณของท่านได้ในชาตินี้

ท่านปลัดอาวุโสฯ คำสอน นั่งลงบนเตียงนอนของภรรยาสุดที่รัก

เขาใช้แขนข้างหนึ่งโอบกอดร่างบางๆของคุณหนูมรกต บุตรสาวเพียงคนเดียวของเขา

เอาไว้แนบอก ส่วนแขนอีกข้างหนึ่งเขายื่นไปสัมผัสแก้มสตรีผู้เป็นที่รัก

และใช้ชีวิตคู่ด้วยกันมาตลอดชีวิต

ท่านปลัดอาวุโสฯคำสอน ค่อยๆลูบเบาๆที่แก้มของคุณหญิงพิมพ์สวาท

น้ำตาของลูกผู้ชายวัยชราที่ต้องมาพบเจอกับการจากลาตลอดไป

ต่อคนที่เป็นที่รักที่สุดแห่งชีวิต ไหลรินออกมาเงียบๆ...

" อย่ากังวลห่วงใยสิ่งใดๆอีกเลย แม่สวาทเอ๋ย.....

แม่สวาทจงออกเดินล่วงหน้าฉันไปก่อนนะ

คงอีกไม่นานเท่าไร ฉันคงได้เดินตามแม่สวาทไปแน่นอน"

ท่านปลัดฯคำสอน ก้มลงเอ่ยเบาๆข้างศีรษะของภรรยาสุดที่รักยิ่ง

ใบหน้าของคุณหญิงพิมพ์สวาท ค่อยๆเหลือบแลสายตา

หันมองทุกๆคนในห้อง ริมฝีปากของเธอเผยอยิ้มบางๆ

เสมือนแทนการเอ่ยคำ..... "ลาก่อน" ....

ก่อนที่เสียงของลมหายใจเฮือกสุดท้ายจะดังขึ้น และแล้ว!!

มือทั้งสองข้างของคุณหญิงพิมพ์สวาท ที่ข้างหนึ่งอยู่ในอุ้งมือของคุณหนูมรกต

อีกข้างหนึ่งถูกกุมเอาไว้เหนือเศียรของปฐพี ก็หยุดนิ่งเริ่มเย็นเยือกขึ้นมาทันที

เป็นสัญญาญบ่งบอกว่าเจ้าของธาตุสี่ขันธุ์ห้าผู้เปี่ยมด้วยความงามทั้งใจและกายผู้นี้

ได้ถอดดวงวิญญาณหลุดลอยออกไปจากโลกนี้แล้ว.......

"คุณแม๊!! คุณแม๊!! คุณแม่ของลูก ฮือๆๆๆๆๆๆ คุณแม่ของลูก....."

คุณหนูมรกต ก้มลงกอดร่างผอมบางของมารดาสุดที่รักของเธอเอาไว้

พร้อมกับกรีดร้องร่ำไห้ อย่างผู้สิ้นแล้ว ซึ่งความอดกลั้นทั้งปวง

"คุณท่านหญิง!! คุณท่านหญิงของไอ้พี

ฮือๆๆๆๆๆ อย่าพึ่งจากไปขอรับ

ได้โปรดเถิดขอรับ คุณท่านหญิง... ฮือออออ"