ข้ามมิติรักแท้ทะลุออนไลน์ : ตอนที่ 9 หมุนคว้าง

เดือนตุลาคม พุทธศักราช 2543 ในเรือนพักวีไอพีสุดหรูของโรงแรมแอนด์รีสอร์ท

บนเกาะเต่า กลิ่นดอกแก้วลอยอลอวลอยู่รอบกาย....

ณนนท์ รู้สึกเหมือนกำลังอยู่ท่ามกลางดงดอกแก้วที่กำลังออกดอกเบ่งบานเต็มต้น

เพราะกลิ่นอันหอมมีเอกลักษณ์ของบุหงาไทยๆ กลิ่นนี้ ทำให้เขารู้สึก

เหมือนตัวเองกำลังหมุนคว้างๆๆอยู่กลางอวกาศ

ความทรงจำดำดิ่งลงไปลึกที่สุด!!!!!!!!!

แล้วกระโดด!!!!! โยนตัวเองลอยขึ้นมา หมุนคว้าง!!!!!!!!!

ดุจมนุษย์อวกาศที่กำลังนึกสนุกออกมากระโดดตัวลอยนอกยานอวกาศ ก็มิปาน

เขาพยายามดึงตัวเองให้สามารถออกจากแรงดึงดูดบางอย่าง

ที่เขาเองก็ไม่รู้ว่ามันเป็นแรงดึงดูดอะไร? จากไหน? และ แบบไหน?

ณนนท์ รู้สึกชัดเจนว่าตัวเองคือ "ปฐพี ชายหนุ่มอายุ 21 ปี

ผู้ซึ่งกำลังสะอึกสะอื้นร้องไห้กับการจากไปตลอดกาลของคุณหญิงพิมพ์สวาท

ในช่วงเวลาของปีพุทธศักราช 2441 ในยุครัตนโกสินทร์ตอนกลาง ในรัชสมัยของรัชกาลที่5"

เขารู้สึกมึนศีรษะและปวดหนึบๆไปทั่วเศียร

ขณะที่เขาบอกตัวเองไม่ได้ว่า " เกิดอะไรขึ้นกับเขาในช่วงนี้?"

"คุณหญิงพิมพ์สวาท ?

ปฐพี ? คุณหนูมรกต?

ท่านปลัดฯคำสอน?

โอ๊ยยยยยย!!!!!!!!!

เราเป็นใครวะเนี๊ย?????"

ณนนท์ ดิ้น!! และถีบตัวเองอย่างแรง!!

เพื่อให้ตัวเขารู้สึกหลุดพ้นออกจากพันธนาการอันสับสนที่รุนแรงมากขณะนี้

กลิ่นดอกแก้วยังหอมติดจมูกและลอยอยู่รอบๆกายของเขา อากาศเย็นสบาย

เขาดิ้นอึกอักๆคล้ายๆคนกำลังถูกผีเข้าสิง อยู่บนที่นอนในเรือนพักส่วนตัว บนเกาะเต่า

ทันใดนั้น กริ๊งงงงงงงงง!!!!! กริ๊งงงงงง!!!!!!! กริ๊งงงงงงง!!!!!!

เสียงโทรศัพท์ภายในห้องนอนแผดเสียงขึ้น ช่วยณนนท์ได้ถูกเวลาพอดิบพอดี

เป็นเสียงปลุกผ่านโทรศัพท์จากพนักงานของรีสอร์ทแห่งนี้

ตามคำสั่งของเขาที่บอกไว้ก่อนเข้าที่พัก ว่า : ให้ปลุกเขาตอน 17.30 น.

ณนนท์งัวเงียตื่นขึ้นมาจนได้ เขาเอื้อมมือไปดึงโทรศัพท์ภายในมาแนบหู

"ครับ ๆ ขอบคุณครับ ตื่นแล้วครับ

ผมขอสั่งเมนู : เบียร์ไฮเนเก้นเย็นจัดๆเป็นวุ้น เสิร์ฟ กับยำทะเลสดๆแบบรวมจานใหญ่

ขอรสชาดเผ็ดๆเปรี้ยวๆ ซี๊ดซ๊าด!! อ้อ! ขอมะพร้าวน้ำหอมสดลูกกำลังพอดีๆ

แล้วก็ ทอดมันกุ้งแบบน้ำจิ้มไม่หวาน ขอผักสดแบบรวมอีกจานด้วยครับ

อีก ครึ่งชั่วโมงผมจะไปนั่งที่โต๊ะ 10 ริมหาดทรายรี

ครับ ขอบคุณมากครับ"

หลังจากวางสายโทรศัพท์ภายในห้อง ณนนท์ในท่านั่งเอ้งเค้งกลางเตียงนอน

สลัดศีรษะไปมาเพื่อปลุกตัวเองให้ตื่นขึ้นจากความรู้สึก

"หมุนคว้างอยู่ระหว่างแรงดึงดูดอันประหลาดยากที่จะอธิบายนั้น"

" เป็นไรวะกู? เฮ๊ย!! นนท์เอ็งแก่ขึ้นมากจนสมองเสมิงไปหมดแล้วรึเนี่ย?

เมียก็ยัง ไม่มี มีก็ยัง ไม่มา

ถ้ากำลังมา ก็ยังหา กันยัง ไม่เจอ

เออเฮอะ!!

แล้วมึงมาเป็นอาการอาไรวะเนี๊ย???? กลับกรุงเทพรอบนี้

กูต้องไปเช็คสมองแบบละเอียดหน่อยแล้วโว๊ย!!

เบร๊ยยยย!!! น่ากลัวจังหวะ แปลกๆนะตัวกูนี่?

รึว่าโสดนานเกินไปว๊า????

มันเกี่ยวไม๊??

เว๊ย!!! จะบ้าใหญ่แล้วไอ้นนท์ ไปเลยมึง รีบไป

ความหิวเข้าแทรกมึงแระ!! ประสาทเลยรวน "

ณนนท์ พูดกับตัวเองคนเดียว และแล้วเขาก็รีบลุกขึ้นจากเตียงนอน

สวมรองเท้าแตะ เดินออกจากห้องนอนลัดเลาะออกนอกเรือนที่พักเพื่อตรงไป

ที่ "หาดทรายรี" สถานที่ประจำ

ซึ่งเขาชอบไปนั่งทานอาหาร ดูพระอาทิตย์ตกทะเล พักสมอง เรื่อยเปื่อย

ในทุกๆครั้งที่เขาเดินทางมาที่เกาะเล็กๆ อันงดงามด้วยธรรมชาติทางทะเลและภูเขาแห่งนี้