ตอนที่ 847-848

ตอนที่ 847 ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น~

ลู่ถิงเซียวพูดประโยคนี้จบ ก็พยักหน้าขอตัวลา

กวนรุ่ยและกวนจื่อเหยาอึ้งอยู่ตรงนั้น มองหน้ากันไปมา ลู่ถิงเซียว...หมายความว่ายังไง...

“คำพูดลู่ถิงเซียวเมื่อกี๊หมายความว่ายังไง? ผู้หญิงคนนี้ก็แค่ลูกเลี้ยงที่สกุลหนิงไล่ออกจากบ้านมาไม่ใช่หรือไง?” กวนรุ่ยขมวดคิ้ว

“เหมือนจะไม่ใช่ลูกเลี้ยง แต่เป็นลูกแท้ๆ นะคะ...” กวนจื่อเหยาพึมพำ

กวนลุ่ยส่งเสียงหึ “พ่อยังนึกว่ามีอะไร ต่อให้เป็นลูกแท้ๆ ก็ยังเทียบกับปลายนิ้วของลูกไม่ได้!”

“แต่ฟังจากคำพูดของลู่ถิงเซียว ผู้หญิงคนนั้นคล้ายว่าจะมีสถานะอื่นด้วย”

กวนรุ่ยครุ่นคิด เอ่ยปากว่า “ไว้พ่อจะกลับไปตรวจสอบอีกครั้ง ลูกไม่ต้องไปสนใจมาก เจ้าหนุ่มนั่นอายุยังน้อยไฟยังแรง คาดว่าคงยังไม่อยากทำตามที่ครอบครัวจัดการให้ เจตนาใช้คำพูดมากระทุ้งพ่อ! ทั้งเมืองตี้ตู ขนาดบ้านสกุลลู่ยังไม่เหมาะสมด้วย จะมีสักกี่สกุลกัน? แค่มือเดียวก็นับออกมาได้แล้ว! ไม่มีสักคนที่คนอย่างหนิงซีจะไปมีความสัมพันธ์ด้วยได้!”

งานเลี้ยงดำเนินต่อไป บรรยากาศคึกคักกำลังดี ตลอดทั้งคืน สายตาของคนส่วนใหญ่ล้วนอยู่ที่รัชทายาทองค์น้อยแห่งบ้านสกุลลู่ที่นานทีจะยอมเปิดเผยหน้าตา