591
ตอนที่ 591 พาผมไปเจอแม่คุณหน่อย
เธอลงไปข้างล่างก็เห็นจี้เจี๋ยยืนยืนท่ามกลางสายฝนไม่ขัยบไปไหน ในมือมีถุงกระดาษ
“คุณบ้าไปแล้วเหรอ” จี้จือหย่าวิ่งไปหาจี้เจี๋ย ตอนนี้ฝนตกหนักมาก เขาเองก็ไม่ได้มีท่าทีรีบวิ่งเข้ามาหลบฝนในร่มของเธอ
เธอจึงต้องรีบเร่งฝีเท้าเข้าไปหา พอเอาร่มไปกางให้เขาได้แล้ว เธอจึงค่อยสบายใจขึ้นหน่อย......
“ทำไมคุณไม่เข้าไปหลบใต้หลังคาล่ะคะ” จี้จือหย่าไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว ผมของจี้เจี๋ยเปียกไปหมด หยดน้ำฝนไหลลงมาจากหน้าผากเขา......
เธอรีบเอากระดาษทิชชู่ที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อเช็ดผมให้เขา “นี่”
ในใจเธอรู้สึกหงุดหงิดมาก จึงส่งเสียง ‘นี่’ใส่เขา
“ผมไม่ดีขนาดนั้นเลยเหรอ” จี้เจี๋ยถามขึ้น ทำเอาจี้จือหย่างงกับคำถาม
“หืม?”
“ไม่ให้ผมขึ้นไป อาหารเช้าที่เอามาให้ก็ไม่กิน” สายตาของเขาดูตัดพ้อ คนที่โปรไฟล์ดีๆ อย่างเขา ทำอะไรก็ราบรื่นมาตลอด มีความภูมิใจในตัวเอง ยากที่จะได้เห็นสายตาแบบนี้แสดงออกมา
จี้จือหย่าไม่รู้ว่าควรจะตอบอย่างไร ปกติเธอก็ชอบพูดจาโง่ๆ แต่ตอนนี้เวลานี้เธอจนมุมจริงๆ ลิ้นเหมือนพันกันจนพูดไม่ออก
“ไม่ใช่ค่ะ......ก็แม่ฉันอยู่บ้าน”
“แล้วทำไมผมไปเจอไม่ได้เหรอ”
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください