490

ตอนที่ 490 พรุ่งนี้เช้าตอนออกไปก็ยังต้องใส่ชุดเดิม เกิดใครมาเห็นเข้าจะทำไงล่ะ

กว่ากู้เหอจะตื่นฟ้าก็มืดแล้ว เธอลองเอามือแตะๆ คนข้างๆ แต่ก็พบว่าข้างๆ ว่างเปล่า......

สมองเธอผุดคำถามขึ้นมาทันที จี้ซ่าวหายไปไหน?

เธอกังวลว่าเขาออกไปตั้งนานแล้วหรือเปล่า จะมีคนในบริษัทเห็นเขาไหม

เธอมักจะเป็นพวกกระต่ายตื่นตูม

กู้เหอลุกขึ้นนั่งพลางมองไปรอบๆ ด้วยจิตใจที่วิตกกังวล พอเห็นจี้ซ่าวกำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้ริมหน้าต่างเธอก็ค่อยเบาใจลง

คล้ายกับว่าได้ปลดปล่อยความรู้สึกที่หนักอึ้งออก โล่งไปอยู่ไม่น้อย

“ทำไมคุณไม่ส่งเสียงล่ะ” กู้เหอทำหน้านิ่วเล็กน้อยขณะที่มองจี้ซ่าว

“กลัวผมหายไปเหรอ” จี้ซ่าวตื่นนอนตั้งนานแล้ว เขาเห็นเธอนอนไม่ค่อยสบายตอนอยู่ในอ้อมกอดเขา จึงปล่อยเธอออก แล้วตัวเองก็ลุกขึ้น

“ใครเขากลัวคุณหายล่ะ......” กู้เหอปากแข็ง ตอนที่พูดประโยคนี้ออกมาแล้วคิดถึงท่าทางที่ตระหนกตกใจเมื่อครู่ ก็เริ่มรู้สึกอาย

แต่ยังดีที่ไม่ว่าเธอจะคิดอะไรจี้ซ่าวก็ไม่มีทางรู้

จี้ซ่าวเดินไปรินน้ำอุ่นแล้วส่งให้เธอ พอดีกับที่เธอรู้สึกกระหายน้ำ เธอรับมาดื่มจากนั้นจึงถามขึ้น “ตอนนี้กี่โมงแล้ว”

“ห้าทุ่มกว่า”