ตอนที่ 352 เฉิงฉีตงเป็นโรคอ้อน
พอเฉียวยวี่หว่านได้ยินแบบนี้ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “นี่คุณคิดว่าเสียงที่เรียกให้คุณตื่นมาทานยาเมื่อกี้เป็นเสียงเจ้าพีนัทเหรอคะ”
จินตนาการของเฉิงฉีตงทำให้เฉียวยวี่หว่านคาดไม่ถึง เธอเลยอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
เฉิงฉีตงไม่ได้ยอมรับแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ เพราะมันน่าขายหน้าอยู่......
ถึงตอนนี้เจ้าพีนัทก็ยังไม่ได้รู้สึกถึงอะไร เอาแต่แลบลิ้นแล้วจ้องเฉิงฉีตงอยู่อย่างนั้น
ทำท่าทางเหมือนต้องการให้เฉิงฉีตงอุ้ม
“คุณนี่ตลกจัง” เฉียวยวี่หว่านอมยิ้มเอี้ยวตัวเข้าไปโอบไหล่ของเฉิงฉีตง “พีนัท ป๊าเขาทึ่มใช่ไหมละ”
พีนัทมองทั้งคู่ด้วยความไม่เข้าใจ เฉิงฉีตงยื่นมือออกไปลูบหัวของมัน มันจึงส่งเสียงเห่าบ๊อกๆ ใส่เฉิงฉีตง
“เหมือนไข้คุณจะสูงขึ้นนะคะ” เฉียวยวี่หว่านเอาหน้าผากวัดไข้กับหน้าผากของเฉิงฉีตงอีกรอบ ไข้ยังคงสูงอยู่ “ยังปวดท้องมั้ยคะ”
“อืม” เฉิงฉีตงไม่ปิดบัง เขาเองก็หลับไม่สบายทั้งคืน และเขาก็รู้ว่าเฉียวยวี่หว่านเองก็ตื่นมาดูอาการเขาหลายครั้ง แต่เขาไม่มีแรงที่จะคุยด้วย
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください