302

ตอนที่ 302 ผมบอกแล้วว่า คุณไม่อยากรู้คำตอบหรอก

จี้ซ่าวเงยหน้าขึ้นมองไปทางยวี่หว่าน เลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งขณะที่พูด “ที่จริงผมก็ไม่ได้ชอบเด็กหรอก”

ยวี่หว่านเข้าใจความหมายแฝงของประโยคนั้นจากจี้ซ่าวได้ดี ความจริงเขาไม่ชอบเด็ก แต่สำหรับลูกของเสิ่นอีหางนั้นช่างน่าสงสาร จึงได้พยายามปลอบใจอยู่เช่นนี้

ยวี่หว่านนึกขึ้นมาในใจว่า “ฉันก็เหมือนกัน” แต่ทันใดนั้นก็นึกถึงลูกในท้องตัวเองขึ้นมา จึงรีบกลืนคำพูดนั้นกลับลงไป

เธอยังชอบลูกของเธอกับเฉิงฉีตงอยู่

บริเวณหน้าลิฟต์ในโรงพยาบาล

บริเวณนั้นมีหน้าต่างให้ลมพัดผ่าน ทำให้อากาศในโรงพยาบาลไม่ถึงกับอึดอัดจนเกินไปนัก ใกล้ๆ กับหน้าต่างนั้นอากาศถ่ายเทสะดวก เฉิงฉีตงยังคงยืนอยู่ที่เดิมด้วยสีหน้าจริงจัง และกำลังมองดูเสิ่นอีหางที่กำลังเดินตามมาติดๆ

เมื่ออยู่กันลำพังเพียงสองคนแล้วเสิ่นอีหางจึงได้ดูผ่อนคลายลงบ้าง