ตอนที่ 355 หงส์ไฟตื่นแล้ว!
พอตัดสินใจแน่วแน่เฟิ่งจิ่วจึงทำท่าทางเหมือนโดนยั่วยวนและควบคุมเดินตามเสียงนั้นต่อไป สิ่งที่น่าแปลกใจคือเธอเดินตามเสียงนั้นไปในยามค่ำคืนกลับไม่ได้ยินเสียงสัตว์ร้ายสักตัว บริเวณรอบๆ ยังเงียบเชียบเสียจนผิดปกติ
เธอคิดไปพลางๆ ว่าอันตรายแบบไหนกันแน่ที่ทำให้สัตว์ร้ายรอบด้านในป่าเก้าหมอบนี้ต่างหลบซ่อนไม่ออกมา? ต้องมีฝีมือมากแค่ไหนถึงจะทำเช่นนี้ได้?
เธอยังจำตอนที่เพิ่งเข้าป่ามาได้ เคยเห็นผู้ฝึกเซียนพวกนั้นร่อนกระบี่บินเข้าป่าเก้าหมอบ ตอนนั้นแม้แค่ชำเลืองยังมองออกได้ว่าวรยุทธ์คนพวกนั้นเป็นถึงผู้แข็งแกร่งระดับหลอมแก่นพลัง
ผู้แข็งแกร่งระดับหลอมแก่นพลัง หากอยู่ในแคว้นระดับเก้า ผู้แข็งแกร่งระดับหลอมแก่นพลังกระทืบเท้าก็สามารถทำให้แคว้นแคว้นหนึ่งโกลาหลขึ้นมาได้ ต้องรู้ไว้ว่าบรรพบุรุษพวกตระกูลใหญ่ในแคว้นเหินเวหาถึงจะมีวรยุทธ์ระดับหลอมแก่นพลัง
ด้วยเหตุนี้เธอจึงเดาว่าพวกผู้แข็งแกร่งระดับหลอมแก่นพลังพวกนั้นที่เหาะกระบี่เข้าป่าเก้าหมอบมาอย่างน้อยก็มาจากแคว้นระดับหกขึ้นไป
ทว่าหากมาจากแคว้นพวกนั้น ทำไมถึงมายังแคว้นเล็กๆ อย่างแสงสุริยัน?
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください