ตอนที่ 159 น่าเศร้าสงสาร

ตอนที่ 159 น่าเศร้าสงสาร!

เฟิ่งจิ่วหมุนหันกระบี่ยาวพลิกจับหลังมือ ยืนอยู่เบื้องหน้า เห็นซูรั่วอวิ๋นสีหน้าขาวซีดร่างกายสั่นเทา ก็เอ่ยถามอย่างเฉื่อยชา “เจ้าไม่สนหน้าตาแล้วไม่ใช่รึ? ข้าว่าถ้าเจ้าไม่สวมอะไรเลยน่าจะดีว่า ไม่ใช่หรือ?”

เห็นภาพนี้ ชายหนุ่มท่าทางลอยชายนายนั้นในหมู่แปดองครักษ์ก็น้ำลายสออย่างอดไม่ได้ สองตาเป็นประกาย เอ่ยชมว่า “จิ๊! คุณหนูใหญ่ กระบวนท่านี้ช่างงดงามเหลือเกิน ยอดมากขอรับ! จิ๊ๆ รูปร่างไม่ธรรมดาจริงๆ ผิวพรรณขาวเนียนนัก หากจะฆ่าเลยก็เสียดายแย่”

ได้ยินเช่นนั้น เฟิ่งจิ่วก็ยิ้มอย่างอดไม่ได้ เหลือบมองไปทางคนผู้นั้น “เจ้าชอบรึ? งั้นข้ายกนางให้เจ้าเป็นรางวัล?”

ฟังคำพูดนี้ ชายหนุ่มผู้นั้นก็ตกใจ บ่ายมือรัวๆ “ไม่ต้องขอรับ ไม่ต้อง ข้าต้องรักษาตัวไว้ให้บริสุทธิ์ดั่งหยกเพื่อเจ้าสาวในอนาคตขอรับ”

มู่หรงอี้เซวียนมองซูรั่วอวิ๋นที่ขดตัวสั่นเทาอยู่บนพื้นแวบหนึ่ง ก่อนจะมองเฟิ่งจิ่วอย่างทนไม่ได้นิดหน่อย

“พอแล้ว ชิงเกอ”