ตอนที่ 960 ไม่ใช่หลงงมงาย แต่เป็นเพราะกำลังรอ(5)
หวานหว่าน?
คาดไม่ถึงว่าผู้ชายคนนี้จะเรียกเธออย่างสนิมสนมขนาดนี้?
ภายใต้สถานการณ์ที่ตัวเองไม่รู้เนื้อไม่รู้ตัวแม้แต่น้อย หานจือฟานก็ขมวดหว่างคิ้วเข้าหากันแน่น
เฉิงเว่ยหว่านกลับดูไม่ถือสาแม้แต่น้อยที่ผู้ชายเรียกเธอแบบนี้ เธอหันหน้าไปมองชายหนุ่มแวบหนึ่งและขาน “หืม?” ด้วยน้ำเสียงอ่อนนุ่ม: “เป็นอะไรไป พี่อี้หนาน?”
ชายหนุ่มไม่รีบร้อนที่จะตอบ แต่กลับกวาดสายตาไปที่คอของเฉิงเว่ยหว่านปราดหนึ่ง
หานจือฟานมองตามสายตาของชายหนุ่มไป และเขาก็เห็นว่าตรงคอของเฉิงเว่ยหวานมีร่องรอยเข้มๆ จางๆ อยู่หลายจุด นั่นเป็นรอยที่เขาทิ้งไว้เมื่อคืน.....
แต่เฉิงเว่ยหว่านกลับไม่เข้าใจความหมายของชายหนุ่ม เมื่อเห็นเขาไม่พูดอะไร เธอจึงเอ่ยถามต่อ: “พี่อี้หนาน ทำไมพี่ถึงอึกอักล่ะ มีอะไรก็พูดมาตรงๆ เลย.....”
อาจจะเป็นเพราะชายหนุ่มยังคิดถ้อยคำภาษาไม่ออก เขาอ้ำๆ อึ้งๆ ไปสักพัก แต่ก็ไม่สามารถพูดประโยคที่ครบถ้วนได้
เฉิงเว่ยหว่านร้อนใจเล็กน้อย: “พี่อี้หนาน.....”
และในตอนนี้ชายหนุ่มถึงจะยกมือขี้มา และชี้ไปที่คอของเฉิงเว่ยหว่าน: “นี่.....”
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください