1046

ตอนที่ 1046 หวาดกลัว（7）

เฉิงเว่ยหว่านขานตอบอย่างแผ่วเบา: “โอเค”

หานจือฟานไม่ได้พูดอะไรอีก และก็หันหลัง สาวเท้าเดินไปนอกประตู

จังหวะก้าวของเขาช้ามาก ในขณะที่เดินออกไปได้ไม่กี่ก้าว ร่างกายก็ยังโซไปโซมาเล็กน้อย เกือบจะคุกเข่าล้มลงบนพื้น แต่ยังดีที่เขายื่นมือออกไปเกาะกำแพงได้ทันเวลา ผ่านไปชั่วขณะ เขาคิดว่าตัวเองจะประคองร่างได้แล้ว ยกเท้าขึ้นมาอีกครั้ง แต่ทว่าเขาเดินไปได้ไม่ไกลเท่าไหร่ ก็ชนเข้ากับตู้ที่อยู่ข้างๆ

ห้องนอนกว้างไม่กี่สิบตารางวา แต่เขาเดินอย่างยากลำบากเป็นเวลานานมาก ถึงจะเดินออกจากห้องนอนได้

ปิดประตูลง ราวกับเขาก็คือลูกโป่งที่ถูกเจาะลมก็ไม่ปาน ฟุบนั่งลงบนพื้น

ทำไมถึงเป็นแบบนี้?

เรื่องมันดำเนินมาถึงตอนนี้ กลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง?

เห็นได้ชัดว่าเป็นคนที่เขาควรจะเกลียดชัง เรื่องพวกนั้นที่เขาทำก็เพื่อหลีหลีทั้งนั้น แต่พอมาถึงสุดท้าย กลับกลายเป็นเรื่องตลกขบขันเท่านั้น

เธอรักเขา รักเขามากจริงๆ แต่รอจนกระทั่งเขารักเธอ และอยากจะอยู่ด้วยกันกับเธอแล้ว เธอกลับไม่สามารถอยู่ด้วยกันกับเขาได้อีกแล้ว

แต่เขายังสามารถโทษใครได้อีก ความสุขของเขา เป็นเขาที่ฉีกกระชากทำร้ายมันด้วยตนเอง.....