087

บทที่ 87 ช่วงนี้พี่สบายดีไหม? พวกเราอย่าโกหกกันนะ(7)

เขาตะลึงในความงามของเธอก่อน หลังจากนั้นก็มองไปที่คนที่ยืนอยู่ข้างๆ อย่างข้องใจ เขาอยากถามว่าทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ ทว่าคำพูดของเขายังไม่ทันได้เปล่งออกมา จี้อี้ที่เห็นเขาเดินเข้ามา ก็รีบลุกขึ้นมาจากโซฟาอย่างรวดเร็ว หยิบเอาแก้วเหล้าที่เพิ่งรินจากบนโต๊ะขึ้นมาแก้วหนึ่งแล้วสาดเข้าที่ใบหน้าของเขา " เฮ่อจี้เฉิน นายรู้หรือเปล่าว่าอีกยี่สิบห้านาที ก็ถึงการแสดงในวันสถาปนาโรงเรียนแล้ว? นายคิดว่าการที่พวกนายบังคับคนให้ออกมาตามใจชอบ เป็นการกระทำที่เท่มากรึไง? ฉันว่า น่าสะอิดสะเอียนมากกว่า ! ทำไมนายไม่รู้จักตั้งใจเรียนเหมือนพี่ชายบ้าง? ดูพี่ชายนาย แล้วดูนายสิ.."

เฮ่อจี้เฉินถูกจี้อี้เอาเหล้าสาดหน้า ทำให้สมองของเขาเลอะเลือนไป

คนในแกงค์ที่อยู่ข้างกายเขา ได้ยินจี้อี้ด่าเขาแบบนี้ ทุกคนต่างไม่พอใจ จนกระทั่งมีคนพูดด้วยท่าทางขึงขังว่า "เธอพูดแบบเมื่อกี้อีกครั้งสิ? ใครใช้ให้เธอกล้ามาพูดกับพี่เฉินแบบนี้!"

" นั่นสิ เธอรู้รึเปล่าว่าสิ่งที่พี่เฉินทำให้เธอ..."

คนที่สองเปิดปากพูด พูดยังไม่ทันจบ เฮ่อจี้เฉินซึ่งยืนเงียบ อยู่ๆ ก็พูดออกมาว่า "พอแล้ว!"