019

บทที่ 19 ฉันกับเขาไม่มีทางเป็นไปได้ (19)

“พี่เฮ่อ พี่เป็นบ้าไปแล้วใช่ไหม”

เฮ่อจี้เฉินไม่ตอบโต้ เพียงแต่ดื่มชาไปเรื่อยๆอย่างไม่รีบเร่งเท่านั้น

“พี่เฮ่อ พี่กำลังคิดอะไรอยู่กันแน่？”

เฮ่อจี้เฉินค่อยๆวางแก้วชาลงบนโต๊ะ แล้วหยิบกาชา เติมน้ำชาให้ตนเอง

“ พี่เฮ่อ ทำไมพี่ทำแบบนี้？”

ทำไม？

ตอนที่คำสามคำนี้หลุดออกมาจากปากของหลี่ต๋า เฮ่อจี้เฉินที่วางท่วงท่าสบายและไม่แยแสมาตลอด ใบหน้าวูบไหวเล็กน้อย หลังจากนั้นเขาก็จ้องแก้วน้ำชาตรงหน้าของตนเอง

แสงสว่างของคริสตัลซึ่งสะท้อนจากแสงไฟตกกระทบมาบนร่างของเขา ทำให้ใบหน้าไร้ที่ติของเขา ยิ่งดูสะดุดตาขึ้นอย่างน่าประหลาด

ทั้งที่เห็นๆอยู่ว่าบนใบหน้าของเขาไม่ได้แสดงอารมณ์หรือความรู้สึกใดๆออกมาให้เห็น ทว่าราวกับว่ามีความรู้สึกเจ็บปวดอันลึกล้ำค่อยๆแผ่ซึมออกมาจากร่างของเขาจนทำให้คนอื่นรู้สึกได้ ความเจ็บปวดเหรอ？ ไม่น่าเชื่อว่าอย่างเฮ่อจี้เฉินจะยังมีช่วงเวลาเจ็บปวดใจกับเค้าด้วย?