Vol.3-060 ปัจฉิมบท (2-2)

บทที่ 60 ปัจฉิมบท (2-2)

นางกะพริบตาปริบๆ แทบไม่อยากเชื่อสายตาตนเอง นางใช้กระบวนท่านี้ไปนับครั้งไม่ถ้วน ไฉนอยู่ๆ ถึงใช้การไม่ได้เสียเล่า

ราชาศักดิ์สิทธิ์ประจิมเพิ่มพลังภายในอีกครั้ง เปลวเพลิงก็ลุกขึ้นอีกเช่นกัน ทว่าในทันทีที่ไหม้ไปถึงนางเจียง มันก็ดับมอดลง

ราชาศักดิ์สิทธิ์ประจิมไม่เชื่อสายตาตนเอง อันที่จริงแส้นี้มีกลไกของมัน ด้านนอกเคลือบผงชนิดหนึ่งไว้ เมื่ออากาศร้อนพอสมควร ก็จะสามารถติดไฟเองได้ แต่ต้าโจวอากาศหนาว นางจึงต้องใช้พลังภายใน แต่เห็นอยู่ว่านางใช้พลังภายในไปแล้ว แต่เหตุใดทันทีที่สตรีคนนี้แตะเปลวเพลิง มันก็มอดลงไปเอง

นางเจียงมองนางด้วยใบหน้าบ้องแบ๊ว ราวกับกำลังบอกว่า ‘มาสิ มาอีกครั้ง!’

ราชาศักดิ์สิทธิ์ประจิมไม่ไปหรอก!

ราชาศักดิ์สิทธิ์ประจิมหันไป และตวัดแส้ของตนกลับมา

นางจับแส้ พลางมองด้วยความเหลือเชื่อ “แส้ของข้าพังแล้วหรือ?”

นางปล่อยพลังภายในใส่แส้ เสียง ‘สวบ’ ดังขึ้น แส้ของนางกลับมาติดไฟอีกครั้ง

ราชาศักดิ์สิทธิ์ประจิมซึ่งหลบเปลวไฟไม่ทัน “...”

ราชาศักดิ์สิทธิ์ประจิมโดนไฟไหม้จนเกรียม พ่นควันดำออกมาจากปาก และร่วงลงไปในหลุมพร้อมกับราชาศักดิ์สิทธิ์อุดร

“ฮ่าๆๆๆๆ...”