Vol.2-190 ตำแหน่งของยา

บทที่ 190 ตำแหน่งของยา

หลังจากกลับมายังเรือน ฮูหยินผู้เฒ่ารีบเชิญหมอมาทันที เพื่อให้ตรวจร่างกายของหลานชายสุดที่รัก และดูว่ามีส่วนใดที่ถูกพวกเด็กนั่นทำร้ายจนบาดเจ็บภายในหรือไม่

แม้แต่บาดเจ็บภายในนางก็ยังรู้ อวี๋หวั่นรู้สึกว่าอาการป่วยของนางยังไม่นับว่าแย่สักทีเดียว แต่เมื่อคิดเช่นนี้ น่าจะแย่จริงๆ ไม่เช่นนั้นคงไม่ใช้เพียงใบหน้างามล่มเมืองของเยี่ยนจิ่วเฉามาตัดสินว่าเขาเป็นหลานสุดที่รักของตน

การแสดงออกของคนบ้าและคนปกตินั้นไม่เหมือนกัน ตัวอย่างเช่น อวี๋หวั่นสังเกตเห็นอาการบาดเจ็บของเห้อเหลียนอวี่และเห้อเหลียนเฉิง แต่ฮูหยินผู้เฒ่ากลับสามารถเลือกที่จะไม่มองและไม่ฟัง จิตใจของนางจดจำเพียงสิ่งที่นางจดจำ

หมอมาถึงแล้ว

นั่นก็คือชุยเฒ่า

คุณชายผู้นี้ไปที่ใด ไหนเลยจะไม่ลงไม้ลงมือกับคนอื่นจนยับเยิน ตัวเองเคยโดนอะไรที่ไหนกันเล่า?

ชุยเฒ่าทำท่าทำทางเป็นจับชีพจร เมื่อตรวจเรียบร้อยแล้ว ก็บอกกับฮูหยินผู้เฒ่าว่า “คุณชายไม่เป็นอะไรมากขอรับ”

ฮูหยินหน้าเปลี่ยนสี “แล้วที่เป็นน้อยเล่า?”

ชุยเฒ่า “...ที่เป็นน้อยก็ไม่มีขอรับ ฮูหยินผู้เฒ่าโปรดวางใจ”