ตอนที่ 221

ตอนที่ 221 ตรวจสอบสถานการณ์

เย่หนิงพูดด้วยสีหน้าและเสียงที่เรียบนิ่งว่า "คนตายไงล่ะ!"

น้ำลายของลู่เว่ยแทบจะพุ่งออกมา ณ ที่นั้น

สีหน้าของฉินเฉาฮุ้ยแปรเปลี่ยนไป สีหน้าหมองคล้ำ แล้วพูดเสียงเย็นว่า "คำพูดนี้ของคุณหมายความอะไร"

เย่หนิงพูดอย่างไม่แยแสว่า "ฉันเป็นหมอนิติเวช มีปฏิสัมพันธ์กับศพเท่านั้น แล้วคุณจะพบฉันได้ยังไงล่ะ”

ลู่เว่ยกลั้นยิ้มอย่างชอกช้ำ

ไม่ต้องพูดถึงลู่เว่ย เสิ่นอี้ที่เพิ่งโทรศัพท์กลับมา ได้ยิ่งคำพูดนี้ของเย่หนิงถึงกับชะงักงัน

แต่ฉินเฉาฮุ้ยซึ่งเป็นคนที่พบเจอผู้คนมากมาย เรื่องแค่นี้ไม่นานก็ปรับตัวได้อย่างรวดเร็ว บนใบหน้าไม่ปรากฏร่องรอยรำคาญเลยสักนิดเดียว กลับแทนที่ด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย "อืม เป็นอย่างนี้นี่เอง ดูไม่ออกเลย ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นหมอนิติเวช ผมยังคิดอยู่เลยว่าหมอนิติเวชส่วนใหญ่จะต้องเป็นลุงหัวล้านวัยกลางคน"

เย่หนิง......

พวกเขาในสถานีตำรวจ แน่นอนว่าต้องมีแพทย์นิติเวชหัวล้านวัยกลางคน......

ศพของเสี่ยวหลิง คนที่ชันสูตรก็คือแพทย์นิติเวชหัวล้านวัยกลางคนที่ฉินเฉาฮุ้ยพูดถึง ก็คงเป็นเขา

เย่หนิงร้องเหอะ "ประธานฉิน คุณนี่ก็ขี้เล่นจริงๆ! ในโลกของความยุติธรรมมีผู้คนมากมายค่ะ!"

"นั่นก็ใช่" ฉินเฉาฮุ้ยฉีกยิ้มเล็กน้อย มองเย่หนิงโดยที่ไม่ละสายตา เขาฉีกยิ้มพลางพูดว่า "แต่ผมชอบคบค้าสมาคมกับตำรวจสาวสวย...ทำไมพวกเขาถึงไม่ส่งคุณมาให้เร็วกว่านี้นะ คุณว่าไหม"

ฉินเฉาฮุ้ยคนนี้ เป็นผู้ชายนักรักจริงๆ พูดตีสนิทกับผู้หญิงได้เป็นธรรมชาติชะมัดยาก

เย่หนิงก็ไม่มีเวลาว่างมาพูดจาเหลวไหลกับเขา ก็เลยพูดออกมาตรงๆ ว่า " ฉินเฉาฮุ้ย พวกเราสงสัยว่าคุณจะเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรม รบกวนให้ความร่วมมือการสืบสวนกับพวกเราด้วยค่ะ"

"ทำไม" ฉินเฉาฮุ้ยถาม "คดีนั้น พวกคุณสืบมาตั้งหลายเดือนแล้ว ยังจับตัวฆาตกรไม่ได้อีกงั้นเหรอ" 

ฉินเฉาฮุ้ยพูดถึงตรงนี้ก็หัวเราะขึ้นมา "ไอหยา พวกคุณตำรวจนี่ช่างไร้ประโยชน์จริงๆ เลย คดีฆาตกรรมแค่นี้ สืบกว่าครึ่งปียังไม่ได้ผลสรุปอีกหรอ ผมไม่ใช่ฆาตกร พวกคุณมาอยู่รอบๆ ตัวผมทั้งวัน ไม่ใช่ว่าเป็นการเสียเวลาไปเปล่าๆ งั้นเหรอ ความจริงถ้าจะต้องเสียเวลามาอยู่กับผม ทำไมไม่รีบคิดหาวิธีการ ตามหาฆาตกรตัวจริงเสียล่ะ"

ฉินเฉาฮุ้ยพูดถึงตรงนี้ก็ฉีกยิ้มให้เย่หนิงอีกครั้ง "คุณตำรวจตัวน้อย ผมจะพูดว่าคุณเป็นผู้หญิงที่น่ารักขนาดนี้ จะมาสิ้นเปลืองเวลาอยู่สถานที่เช่นนั้นทำไม สู้มาที่เทียนเหิงกรุ๊ปของพวกเรา รับรองว่างานของคุณจะง่ายและสบาย ไม่ต้องอยู่กับคนตายทั้งวี่ทั้งวันอีกด้วย! ผมว่านะสาวน้อย ทำอะไรไม่ดีมาหรือไง ทำไมถึงต้องไปทำงานหมอนิติเวช งานแบบนั้นเป็นงานที่เหมาะสมกับเด็กสาวเหรอ งานก็หนัก เงินเดือนก็น้อย! เหมือนกับหญิงสาวหน้าตาสวยคนนี้ คุณควรทำงานที่สบายกว่านี้หน่อยใช่ไหมล่ะ ว่าไง มาทำงานที่เทียนเหิงกรุ๊ปของพวกเรา ผมกำลังขาดผู้ช่วยอยู่พอดีเลย"

เย่หนิงเองก็ฉีกยิ้ม "อา เป็นผู้ช่วยของประธานฉิน ต้องลำบากยิ่งขึ้นแน่นอน!" 

"ทำไมล่ะครับ!" ฉินเฉาฮุ้ยฉีกยิ้มอย่างอ่อนโยน "ผมเป็นคนแบบไหนงั้นเหรอ ผมออกจะเป็นคนรักหยกถนอมบุปผาขนาดนี้ ทำไมถึงจะทำให้คุณลำบากได้ล่ะ! ไม่เชื่อคุณลองถามสาวงานหน้าเคาน์เตอร์ดูสิ งานของเธอหนักหรือเปล่า อยู่ที่นี่กับผม เงินเดือนเดือนหนึ่งมากกว่าเงินเดือนที่สถานีตำรวจหนึ่งปีเสียอีก อีกอย่างยังสบายมากๆ ว่าไง คุณตำรวจ คิดดูว่าเป็นยังไง"

เย่หนิงพูดอย่างอารมณ์ไม่ดีว่า "พวกเรามาสืบสวน รบกวนประธานฉินให้ความร่วมมือกับงานของพวกเราด้วยค่ะ" 

ฉินเฉาฮุ้ยยิ้มอีกครั้ง "ผมให้ความร่วมมือกับการทำงานของพวกคุณตำรวจมาโดยตลอด! แต่ในเมื่อพวกคุณหาฆาตกรไม่ได้ ผมจะมีวิธีไหมล่ะ เรื่องแบบนี้ผมเองก็ช่วยพวกคุณไม่ได้ แล้วอีกอย่างผมก็ไม่ใช่นักสืบด้วย"

"คุณร่วมมือกับการทำงานของพวกเรางั้นเหรอ" เย่หนิงหรี่ตามองเขา พูดว่า "งั้นดี ไหนคุณบอกฉันสิ เมื่อคืนตอนสองทุ่มจนถึงแปดโมงเช้า คุณอยู่ที่ไหน ทำอะไร มีพยานบุคคลไหม" 

ฉินเฉาฮุ้ยขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้ รู้สึกคาดไม่ถึงอย่างชัดเจน "คดีฆาตกรรมของเสี่ยวหลิง ไม่ใช่ว่าเกิดก่อนหน้านี้มานานมากแล้วหรอ พวกคุณถามการเคลื่อนไหวของผมเมื่อคืนวานทำไม อย่าบอกผมนะว่าเมื่อคืนวานมีคนถูกฆ่าอีกหนึ่งคน"

เย่หนิงพูดว่า "ใช่ค่ะ มีคนถูกทำร้ายอีกแล้ว ดังนั้นถึงได้มาหาคุณ! ประธานฉิน เมื่อคืนวานอยู่ไปอยู่ที่ไหนกันคะ แล้วมีคนเป็นพยานให้คุณได้บ้างไหม"

ฉินเฉาฮุ้ยถามอีกครั้ง "มีคนถูกฆ่าอีกแล้วงั้นเหรอ คนไม่ใช่สาวนั่งดริ้งที่บาร์ฮวางเจียอีกแล้วนะ" ฉินเฉาฮุ้ยหุบยิ้ม "คุณตำรวจ ผมขอพวกคุณทีล่ะ สืบเรื่องให้ชัดเจนหน่อย แล้วค่อยมาหาผมได้ไหม สองวันมานี้ ผมไปได้ไปที่บาร์ฮวางเจียเลย ใครถูกฆ่า แล้วมีความเกี่ยวข้องอะไรกับผมอีกล่ะ"

เขาพูด แล้วพูดกับเย่หนิงอีกครั้ง "คุณตำรวจสาวน้อย ถ้าคุณอยากคุยกับผม ผมจะรู้สึกสนใจเสียยิ่งกว่า"

เย่หนิงกรอกตา 

เขาสนใจงั้นเหรอ 

แต่เธอไม่สนใจนี่นา 

ในที่สุดเสิ่นอี้ก็พูด "ประธานฉิน ตอนนี้หลักฐานทั้งหมดล้วนโยงมาที่คุณ ถ้าคุณไม่อยากถูกตั้งข้อหาว่าเป็นฆาตกรรมอย่างหาสาเหตุมาอธิบายไม่ได้ ทางที่ดีที่สุดคือให้ความร่วมมือกับงานของพวกเรา"

"หลักฐานทั้งหมดล้วนโยงมาที่ผม" ฉินเฉาฮุ้ยยิ้มเย็น "งั้นพวกคุณก็เอาหลักฐานที่หาว่าผมเป็นฆาตกรมาสิ แค่อาศัยว่าผมเคยได้สัมผัสกับพวกผู้หญิงเหล่านั้น ก็ยืนยันว่าผมเป็นคนฆ่าได้แล้วหรอ ทำไมคนอื่นพวกคุณไม่ไปสืบล่ะ เอาแต่สืบผมคนเดียวเลย"

ฉินเฉาฮุ้ยพูดพลางก้าวมาตรงหน้าเสิ่นอี้ทีล่ะก้าว แล้วพูดเสียงเย็นว่า "อย่าคิดว่าผมไม่รู้ พวกคุณได้รับผลประโยชน์จากคนอื่นให้มาหาผมใช่ไหม อยากสืบหรอ ถ้าพวกคุณอยากตรวจสอบ! ผมจะให้พวกคุณตรวจสอบ! ดูสิว่าพวกคุณจะตรวจสอบอะไรได้บ้างไหม! คุณตำรวจท่านนี้ ถ้าพวกคุณสืบไม่ได้จะพูดยังไง"

เสิ่นอี้ไม่โกรธ พูดเสียงนิ่งมากๆ ว่า "ประธานฉิน พวกเราไม่ได้บอกว่าคุณเป็นฆาตกร เพียงแต่คดีฆาตกรรมในตอนนี้พลเมืองทุกคนมีหน้าที่ต้องร่วมมือกับการสืบสวนของตำรวจ คุณไม่ให้ความร่วมมือกับการสืบสวนของตำรวจ โดยปกติแล้วพวกเราจึงมีเหตุผลที่จะสงสัยในตัวคุณ" 

"สงสัยว่าผมเป็นฆาตกรงั้นเหรอ" ฉินเฉาฮุ้ยยิ้มเย็น "งั้นก็คงทำให้พวกคุณต้องผิดหวังแล้ว! เมื่อคืนวานผมทำงานตลอด จนกระทั่งวันนี้ตอนตีห้ากว่าถึงจะได้พักผ่อน แล้วอีกอย่างข้างกายผมก็มีความมากมายที่พร้อมเป็นพยานให้ผมได้ พนักงานในบริษัทของพวกเรา ผู้ช่วยของผม คนขับรถ! พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นพยานให้ผมได้! ว่าไง คุณตำรวจทั้งสองท่าน พวกคุณยังมีอะไรอยากจะถามผมอีกไหม"

เสิ่นอี้ก็เลยถามออกมาตรงๆ ว่า "คุณบอกว่าสองวันมานี้คุณไม่ได้ไปที่บาร์ฮวางเจียใช่ไหม" 

ฉินเฉาฮุ้ยกลอกตา "คุณหูหนวกหรือไง เมื่อกี้ผมก็พูดไปแล้ว หรือว่ายังอยากให้ผมพูดอีกรอบ" 

เสิ่นอี้ถามอีกครั้ง "สองวันมานี้คุณอยู่ที่ไหน ทำอะไร" 

"ขอล่ะ คุณตำรวจ!" ฉินเฉาฮุ้ยเอื้อมมืออกไปแล้วก็ตบบนไหล่ซ้ายของเสิ่นอี้หลายครั้ง "ผมยุ่งมากๆ! คุณคิดว่าผมจะเหมือนพวกคุณทำเรื่องไม่เป็นเรื่อง เอาแต่เที่ยวเล่นสนุกไปวันๆ งั้นเหรอ ตอนนี้พวกเราเทียนเหิงกรุ๊ปทำธุรกิจอะไรบ้าง ผมยุ่งอยู่ตลอด! สองคืนมานี้ผมทำโอที ไม่มีเวลาไปบาร์ฮวางเจียก็ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย ไม่เชื่อพวกคุณไปถามพนักงานในบริษัทของผมสิ พวกเขาสามารถเป็นพยานให้ผมได้"

ลู่เว่ยอดไม่ไหวจริงๆ ก็เลยพูดกระซิบว่า "ถึงยังไงก็เป็นพนักงานของคุณ ปกติก็ต้องฟังคุณอยู่แล้ว!"

ฉินเฉาฮุ้ยมองไปที่ลู่เว่ยโดยทันที "คุณหมายความว่ายังไง" 

ลู่เว่ยไม่ยอมล้าถอย "ทำไมครับ ประธานฉิน หรือว่าผมพูดผิด"