บทที่ 170-1 สนทนาเรื่องแคว้น

บทที่ 170-1 สนทนาเรื่องแคว้น

หวงเปียวนำกำลังทหารติดอาวุธพร้อมจากตงหนานจำนวนหนึ่งพันนายขึ้นไปดักซุ่มโจมตีอยู่ที่ต้นน้ำแห่งหนึ่งในป่า กลางฝ่ามือของเขาชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ ดวงตาทั้งคู่ที่คมกริบราวกับเหยี่ยวจับจ้องไปข้างหน้านิ่ง ค่อยๆ ประชิดเข้าไปยังเขตค่ายทหารของพวกซงหนูที่นับได้ว่าเป็นพันธมิตรกัน

สีของท้องฟ้าค่อยๆ เปลี่ยนเป็นมืดครึ้ม ค่ายทหารที่ตั้งอยู่ไกลออกไปเริ่มมีควันไฟลอยขึ้นมาให้เห็น ดูจากปริมาณของควันที่ลอยขึ้นมา เห็นได้ชัดว่าในค่ายเวลานี้กำลังตั้งเตาสำหรับทำอาหารเลี้ยงทั้งกองทัพ โดยแบ่งทัพออกเป็นทั้งหมดสิบกว่ากลุ่ม จนครบจำนวนหนึ่งหมื่นห้าพันคนพอดี พวกซงหนูมีความระมัดระวังเป็นอย่างมาก ทหารม้าที่ถูกส่งมาสอดแนมล่วงหน้าต้องลาดตระเวนอยู่นานกว่าจะเก็บรวบรวมข้อมูลและสังเกตการณ์ได้หมด ในที่สุดพวกเขาก็กระโดดขึ้นหลังม้า ควบม้ากลับไปรายงานด้วยความรวดเร็วและเงียบเชียบ