บทที่ 124-3 โอวซือหลันหย่า

บทที่ 124-3 โอวซือหลันหย่า

เสียงกรีดร้องที่งดงามมีเสน่ห์เสียงหนึ่งดังขึ้น โซ่ยาวสีเขียวมรกตสะบัดม้วนขึ้นมาราวกับอสรพิษที่มีจิตวิญญาณเป็นของตัวเอง แล้วพุ่งขึ้นไปรัดเอวของโอวซือหลันหย่าเอาไว้แน่น เส้นผมยาวสีดำขลับกระเพื่อมไปตามแรงของเคลื่อนไหว เลี่ยอวิ๋นจี้ช่วยให้หยางเฟิงและชิงเซี่ยทั้งสองคนวิ่งผ่านตนเองออกไปด้วยความรวดเร็ว หยางเฟิงหันหน้ากลับไปมองทันทีด้วยความตื่นตะลึง เห็นเพียงแต่ในถ้ำหินที่อยู่ไกลออกไป เลี่ยอวิ๋นจี้กำลังต่อสู้อยู่กับโอวซือหลันหย่าที่ตรงมุมหนึ่ง ช่วยยื้อเวลาให้ตนเองได้โอกาสอันมีค่าสำหรับการหลบหนี

"ปีศาจสาว! รีบไปเร็วเข้า!" หยางเฟิงแผดเสียงดังก้อง ขณะที่กำลังคิดจะก้าวต่อไปข้างหน้า ก้อนหินขนาดใหญ่ก้อนหนึ่งก็ตกลงมา รั้งการเคลื่อนไหวของเขาเอาไว้เสียก่อน