ตอนที่1

สายเเล้วสายเเล้ว!!

สวัสดีนะทุกคน ฉันมิลล์ เองน่า ตอนนี้เรียนอยู่มหาลัยปี1 ง่ายๆวันนี้วันเเรกของฉัน ฉันไม่รู้จักใครเลย ไม่มีเพื่อนสักคน คงเพราะว่าอ้วนทุกคนเลยรังเกียจฉัน😥

วันนี้รุ่นพี่นัดรวมตัวเฟชชี่ปีหนึ่ง ที่ใต้ตึกคณะ ฉันเรียนวิศวะ ทำไมนะหรอ ก็คงเพราะฉันอยากมีเกียร์5555ฉันว่ามันเท่ดีนะ ตอนเเรกป๊าม๊าก็ไม่ยอมเเต่จนเเล้วจนรอดก็อนุญาติ

เธอๆๆ "ห๊ะ!!เรียกฉันหรอ" อือเธอชื่ออะไร เรา อมยิ้มนะ

"เรามิลล์" เรามาเป็นเพื่อนกันนะ อยู่ห้อง2 เธอละ

"เราก็ห้อง2เหมือนกัน" ดีเลยส่วนนี่ พัดชา เราเพิ่งรู้จักเหมือนกัน

สวัสดีนะ เราพัดชา เป็นคนสวยที่ชอบผู้ชายหล่อ5555 "55555เรามิลล์"

ตอนนี้ฉันมีเพื่อนเเล้วนะทุกคน อมยิ้ม เธอน่ารักสดใจ หุ่นดี ส่วนพัดชา เธอเป็นจะบอกยังไงดี ตัวเป็นชายใจเป็นหญิงนะ5555

เงียบบบบบบ เสียงรุ่นพี่คนถึงพูดขึ้น

กรี๊ดดดด หล่ออะเเก ดูสิ เเก๊งซาตานใช่ปะ หล่ออะ เสียงผู้หญิงข้างๆฉันซุบซิบกัน

"เเก๊งซาตานคืออะไรอะพวกเเก" เเกไปอยู่ไหนมาอะมิลล์ ถึงไม่รู้จักเเก๊งนี้ เค้าเป็นรุ่นพี่ดังมากกกก กอไก่ล้านตัวเห็นว่าพี่ว๊ากด้วยนะ มี4คนในกลุ่ม คนเเรก พี่ตุลา คนที่สองข้างๆกัน พี่ภัท คนที่สาม พี่เมฆ คนที่สุดท้ายถัดออกไปหน่อย คนนี้ นิ่งสุด ไม่ชอบใครเเล้วก็ไม่มั่วกับใคร พี่ธันวา

ทำไมเเกรู้จักเค้าดีจัง พัดชา อมยิ้มถามขึ้น

เเน่นอนสิย๊ะ หนุ่มหล่อใครๆก็รู้จัก อีกอย่างนะ ดีกรีพวกพี่ๆเค้าไม่ธรรมดาสักคนนะเเก "จริงหรอ ดูหน้ากลัวๆนะ"

พวกคุณสามคนคุยอะไรกัน!! ห๊ะ ผมถามพวกคุณคุยอะไรกัน

จะตะโกนทำไมเนี่ยก็อยู่ใกล้เเค่เนี่ย~ฉันที่เเอบบ่น

ถ้าพวกคุณตอบผมไม่ได้ งั้นทุกคนลุกขึ้น ถ้าคุณสามคนตอบไม่ได้ผมก็จะทำโทษเพื่อนๆคุณทุกคน

ทำไมละคะ พวกเราเกี่ยวอะไรด้วย ~เสียงผู้หญิงคนนึงพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ

ไม่เกี่ยวได้ไงครับ พวกคุยเป็นเพื่อนคณะเดียวกัน ทุกคนมาที่นี้เพื่อเป็นเพื่อนกัน หากทุกคนได้รับเกียร์ไป ไม่ว่าใครก็เพื่อนกันอยู่ดี

"เอ่อออ....อย่านะค่ะ เดียวพวกเรา3คนรับผิดชอบเองค่ะ" ฉันยืนเเละพูดขึ้น

ใช่ค่ะ/ใช่ค่ะ พวกเรารับผิดชอบเอง

ดี!!!! งั้นไปวิ่งรอบสนาม5รอบ ปฏิบัติ!!!!

ค่าาาาาาาา

สนามกีฬา

โอ๊ยยย...อีเชี้ย ร้อนก็ร้อนเหนื่อยก็เหนื่อย อะไรเนี่ย เเค่คุยนิดๆหน่อยเอง "เเกก็พูดไปเราเพิ่งวิ่งได้ครึ่งรอบเองนะ"

นิชะนี เเกว่าเราโดนเเกล้งปะ คนอื่นก็คุยไม่ยักมีใครโดนทำไมหวยมาออกที่เรา3คนวะ

เออก็จริงของไอ้พัดมันนะมิลล์ เเกคิดว่าไง "ฉันก็ไม่รู้วะ เเต่ถ้ารู้ ไม่ยอมเเน่😠"

นี่สินะ ร่างที่เเท้จริงของหนูมิลล์ เริศมากกกกค่าาาาา

55555พวกเราสามคนหัวเราะขึ้นพร้อมกัน

จะหัวเราะกันอีกนานไม่ โดนลงโทษนะไม่ใช่เล่นสวนสนุก เสียงพี่ว๊ากตามหลอกหลอนสะจริง

"ค่าาาาาา วิ่งๆพวกเเกฉันหิวเเล้ว"

เออ/เออๆ

วิ่งครบเเล้วค่ะ ดี เเยกได้ พรุ่งนี้อย่ามาสายละ

"อะไรวะ เเค่เนี่ย ให้พวกเราวิ่งทำไมวะ"

โอ๊ยยยย เหนื่อยวะ หิวก็หิว ไปหาอะไรกินกันเถอะ อีพัดไปกัน

เออๆ "อือไปสิ หิวจะตายอยู่เเล้ว"

โรงอาหาร

"ป้าคะ เอาผัดซีอิ๊วทะเล ไม่เอาผัก1ค่ะ" ป้าครับผมเอาผัดซีอิ๊วทะเล1ครับ

จ้าาาารอก่อนนะ เดียวป้าทำให้เเม่หนูคนนี้ก่อน

อีมิลล์ ได้ยังพวกฉันไปนั่งที่โต๊ะก่อนนะ "เออๆเดียวตามไป"

ฉันชายตาไปมอง ผู้ชายที่สั่งอาหารหลังฉัน เห้ย นั้นมันพี่ว๊าก นี่หว่า ชื่ออะไรเเล้วนะ พัดมันบอกว่าชื่อ...ออ ธันวา ไม่คิดนะว่าจะมากินข้าวที่เเบบนี้ด้วยนึกว่าจะคุณหนูสะอีก ดูสะอาดเกิ๊นนน🤨

มองอะไร!!เค้าพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

"อุ้ย!!ป่าวค่ะ" ได้เเล้วจ๊ะ ผัดซีอิ๊วทะเลไม่ใส่ผัก 80บาทจ้า

"นี่ค่ะป้า" ผัดซีอิ๊วช่วยชีวิตไว้เเท้ๆอีมิลล์เอ้ย รีบไปดีกว่า

กว่าจะมาได้นะเเก ฉันนึกว่าไปซื้อดางอังคาร "เเกก็เวอร์ไปนะพัด คนมันเยอะ"

กินๆเถอะอย่ามั่วเเต่เถียงกันอยู่ อมยิ้มพูดเพื่อสงบศึก

เห่ยๆๆ อีมิลล์ใจเย็น กินช้าๆไม่มีใครเเย่งเเกหรอก นึกว่าอ้วนเป็นหมูเชียว

เกร้ง เสียงช้อนหลุดมือ "ใช่ ฉันมันอ้วนนิ 😥"

แหม่ อีมิลล์ อีอมยิ้มมันหยอกเเก หุ่นเเบบนี้ใครเค้าเรียกอ้วน เค้าเรียกอวบ หุ่นเนื้อ นมไข่ ถ้าเเกหัดสังเกตสิ่งรอบข้างบ้างนะ ตั้งเเต่เดินมาที่โต๊ะ ผู้ชายมองตามเเกเป็นเเถวๆ

จริงๆ ฉันล้อแกเล่นนะ อย่าคิดมากนะมิลล์ ฉันขอโทษนะ

"อือไม่เป็นหรอก อมยิ้ม เราเพื่อนกันนิ😊" โอ๋รักแกนะ ถึงเราจะเพิ่งรู้จักกันเเต่เเม่ง ใจมันบอกว่าใช่วะ พวกเเกนี้เเระเพื่อนเเท้ฉัน

เเกก็พูดไปอีอมยิ้ม เรามาสัญญากันดีกว่า ว่าหลังจากนี้เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป ไม่ว่าใครมีปัญหาอะไรเราจะช่วยเหลือกัน รับฟังอีกฝ่ายเสมอ ตกลงไม่??

"ตกลง/ตกลง"ฉันกับอมยิ้มพูดพร้อมกัน

.

.

.