0119 ผีจวินจื่อ(1)

บทที่ 119 พี๋จุนผีจวินจื่อ(1)

"เจ้าอ้วน ขึ้นฝั่งได้แล้ว" เหมียวอี้ใช้มือข้างหนึ่งที่ถือทวนโบกเรียก

เฮยทั่นกลับลากหนวดปลาหมึกยักษ์หนึ่งเส้นว่ายน้ำเข้ามา แล้วส่งเสียงผ่านจมูกให้เหมียวอี้สองที

เหมียวอี้เข้าใจความหมายของมัน เหมือนมันจะชอบกินสิ่งนี้มาก ให้เหมียวอี้ช่วยเอากลับไปเยอะๆ หน่อย

สิ่งที่ทำให้เหมียวอี้แปลกใจที่สุดคือ พวกเจ้าตัวเล็กที่ทำหน้าที่ระวังภัยอยู่บนทะเลและในน้ำทะเลก็สื่ออารมณ์ต่อเขาเช่นกัน ว่าอยากกินเนื้อปีศาจปลาหมึก

เหมียวอี้แปลกใจขึ้นมา หรือว่าเนื้อปีศาจกินแล้วบำรุงกำลัง? ไม่เช่นนั้นเฮยทั่นกับเจ้าตัวเล็กพวกนี้จะอยากได้จนน้ำลายหกทำไม?

ถ้าไม่นึกถึงภาพที่ปีศาจปลาหมึกแปลงร่างเป็นฮูหยินผู้งดงาม เหมียวอี้ก็อยากจะลองย่างกินดู แต่รู้สึกสะอิดสะเอียนอยู่บ้าง จึงหยุดชะงักแล้วช่างมันดีกว่า

ตอนนี้ลูกสมุนตายหมดแล้ว จากนี้ไปต้องอาศัยให้เฮยทั่นกับเจ้าตัวเล็กช่วยเหลือ พวกมันอยากกินอาหาร ในจุดนี้เขาต้องไว้หน้าพวกมัน ทำได้เพียงช่วยจัดเก็บให้