แค่ความบังเอิญหรือใครลิขิต
เช้าตรู่อันสดใส ลมหนาวพัดแผ่วเบาประทะใบหน้าขาวเนียนของหนุ่มขาว สูง พฤกษ์ หนุ่มเหนือที่หลังเรียนจบก็กลับมาใช้ชีวิตที่บ้าน ทำงานอิสระรับจัดทำแปลนดีไซต์บ้าน ด้วยเรียนจบสถาปัตย์มาได้สามปีแล้ว แต่เลือกที่จะกลับมาใช้ชีวิตอยู่กับตายายที่บ้านเกิดของตน เปิดร้านขายต้นไม้ๆเล็กๆหน้าบ้าน ด้วยทำเลดีอยู่ในชุมชนที่เป็นแหล่งท่องเที่ยว จึงพอมีลูกค้าคนรักต้นไม้แวะเวียนมาพอให้มีรายได้พออยู่พอกินเมื่อรวมกับรายได้จากการออกแบบแปลนบ้าน พฤกษ์เป็นคนยิ้มง่าย ใครไปใครมาก็ทักจะยิ้มทักทายเสมอ นอกจากต้นไม้เค้ายังหลงใหลเจ้าแมวเหมียวเหลือเกิน นอกเหนือจากการหาเงินเลี้ยงครอบครัวก็คือการหาเงินเลี้ยงแมวสุดที่รัก ซึ่งตอนนี้มานอนหลับปุ๋ยสบายอยู่บนตักของเขา ชีวิตเขาตอนนี้ก็มีแค่เท่านี้จริงๆ
"สวัสดีครับ"
"เอ่อครับ สนใจรับแบบไหนดีครับ😊" พฤกษ์เงยหน้าขึ้น ละสายตาจากเจ้าเหมียวบนตัก ก่อนเอ่ยทักลูกค้าที่กำลังดูต้นไม้อยู่
"ครับ ผมสนใจกระบองเพชรเล็กๆ น่ารัก สักต้นน่ะครับ" บลู หนุ่มนักเรียนนอก เพิ่งจบใหม่สดๆร้อนๆ เลยขอทางบ้านท่องเที่ยวพักผ่อนสักปี ก่อนกลับไปช่วยงานที่บ้านอย่างเต็มตัว เขาเริ่มต้นทริปด้วยการมาภาคเหนือ ภาคที่เค้าไม่เคยได้มาสัมผัสการใช้ชีวิต ความเป็นอยู่ของผู้คนที่นี่มาก่อน และหวังว่าสักครั้งนึงจะมาใช้ชีวิตที่ดี และวันนี้เค้าก้ได้มาแล้ว
"มีหลายแบบให้เลือกนะครับ สนใจแบบไหนสอบถามได้นะคับ เดินดูให้ทั่วๆก่อนก็ได้ครับ☺️"
"ครับ😁"