ส่วนที่ 7 ตอนที่ 104

ตอนที่ 104 ฟังเสียงดอกไม้ร่วงมอบกระบี่

เฉินฉางเซิงบอกลาศิษย์พี่เรียบร้อย ก่อนจากไปย่อมมาเยี่ยมเยียนนาง

เมื่อก่อนม่ออวี่เป็นสาวงามเลื่องชื่อของเมืองหลวงอยู่แล้ว ตอนนี้กลับยิ่งงดงามจนทำให้ใจคนหวั่นไหว

เขารู้ว่านางมิได้จงใจยั่วยวน เพียงแต่ที่นี่ร้อนมากจริงๆ กระทั่งกลไกทำความเย็นในตำหนักก็คล้ายไร้ประสิทธิภาพ

“ห้องนี้เล็กไปหน่อย”

เขาเอ่ยขณะมองไปรอบๆ

นี่เป็นห้องที่แยกออกจากหลังตำหนักใหญ่โดยเฉพาะ เมื่อเทียบกับสิ่งก่อสร้างในพระราชวัง ก็เห็นชัดว่าเล็กมากจริงๆ และไม่ค่อยระบายลมเท่าไหร่

“ก่อนที่จักรพรรดินีจะทรงว่าราชการหลังม่านนั้น ได้เรียนวิชาการเมืองการปกครองกับจักรพรรดิองค์ก่อนมายี่สิบกว่าปี ด้วยการนั่งฟังอยู่ที่นี่”

ม่ออวี่พูดประชดประชันเล็กน้อย “ช่วงที่ฝ่าบาทเพิ่งเข้าวัง ตอนประชุมราชกิจ ผู้นำลัทธิเต๋าก็นั่งอยู่ตรงนี้ ตอนนี้ข้านั่งอยู่ตรงนี้ หรือยังไม่มีคุณสมบัติพอ”

เฉินฉางเซิงยิ้มขมขื่นแล้วว่า “เช่นนั้นก็ไม่ควรพูดอะไรจริงๆ”

ม่ออวี่เลิกคิ้ว “พวกเจ้าล้วนรู้สึกว่าข้าทะเยอทะยานใช่หรือไม่”