ส่วนที่ 7 ตอนที่ 102

ตอนที่ 102 ชะตากรรม

เสียงน้ำไหลจ้อกๆ กระบวยตักน้ำเลื่อนมารับน้ำอัตโนมัติ

กะละมังใบไม้ครามใบนั้นยังไม่กลับมา ข้าวเย็นวันนี้ยังคงเรียบง่ายเหมือนเดิม

ความเร็วในการกินอาหารของเฉินฉางเซิงกับโก่วหานสือเร็วกว่าปกติอยู่บ้าง กับคนแรกด้วยแล้ว นี่เป็นเรื่องที่ยากพบเห็นยิ่ง

จึงรู้แล้วว่า จดหมายราชการที่พวกเขาต้องอ่านในคืนนี้กับเรื่องที่ต้องพูดคุยนั้น สำคัญไฉน

ถาดอาหารบนโต๊ะยาวถูกเก็บไป อันหวาส่งน้ำสะอาดให้พวกเขาบ้วนปาก ตามด้วยผ้าขนหนูร้อน

ห้องข้างห้องโถง ตรงมุมๆ หนึ่งมีกองจดหมายราชการดุจเนินเขาเล็กๆ กองอยู่ จดหมายไม่กี่ฉบับที่พวกเขาต้องอ่านถูกคัดออกมา จากนั้นก็ค่อยจัดการให้เรียบร้อย

ยามรัตติกาล ในตำหนักไร้สุ้มเสียง เฉินฉางเซิงกับโก่วหานสือมองดูจดหมายราชการในมือ ผ่านไปเนิ่นนาน ก็มิได้ปริปากพูด

บทสรุปท้ายที่สุดของการรบนั่น พวกเขารู้อยู่แต่แรกแล้ว แต่ตอนนี้เพิ่งเห็นรายละเอียดมากมาย

ไม่มีใครละทิ้งทหารฝ่ายขวาสามหมื่นคนในค่ายใหญ่ของกองทัพเส้นตะวันตก ดอดมาซ่อนตัวอยู่ใกล้ๆ ยอดเขานั่วรื่อหลั่งเงียบๆ คนเดียวแบบเซียงอ๋อง