ส่วนที่ 6 ตอนที่ 163

ตอนที่ 162 กลีบบุปผาสาลี่ที่ปลิดปลิว

หัวหน้าเผ่าหลี่และไท่กงของเผ่าลู่ลอบสบตากันปราดหนึ่ง พลันเกิดความรู้สึกว้าวุ่นใจ

หัวหน้าเผ่าสยงและเหล่าปีศาจพวกนั้นมองไปตรงกลาง พลางหยุดมือไว้ไม่ได้โจมตีอีก

ริ้วรอยตรงหน้าผากของหัวหน้าเผ่าเซี่ยงคล้ายกับขมวดยุ่งขึ้นอีก คำถามในใจค่อยๆ มีมากขึ้น

ฮูหยินมู่มองไปที่เฉินฉางเซิงเงียบๆ ไม่รู้ว่ากำลังขบคิดเรื่องอันใดอยู่

ไม่มีผู้ใดมองเฉินฉางเซิงในแง่ดี แต่เพียงแค่ประโยคเดียวที่เขาเอ่ยออกมา ผู้คนต่างเปลี่ยนความคิดและการตัดสินใจที่มีต่อสถานการณ์ตรงหน้าทันที

เพราะขณะเขาเอ่ยคำนี้ออกมา สีหน้าของเฉินฉางเซิงสงบนิ่งยิ่งนัก แม้แต่เสียงของเขาก็มีความสุขุมยิ่งนัก ราวกับมีความมั่นใจอันมากล้นแอบซ่อนอยู่ภายใน

ไม่สิ นั่นแทบจะไม่ได้ซ่อนเอาไว้เลย ความมั่นใจนั้นเสมือนดั่งกระบี่ของเขาก็มิปาน พุ่งทะลุพยับเมฆออกมาฉับพลัน คมกริบอย่างมิอาจเทียบเทียม ทำให้ผู้คนที่ได้ยินเสียงของเขาต่างก็รู้สึกราวกับแก้วหูจะทะลุเอาได้ หรือแม้แต่ทำให้ขนตาทุกคนที่ได้พบเห็นแทบจะขาดลงเสียตอนนั้น