ส่วนที่ 6 ตอนที่ 152

ตอนที่ 152 โดดเดี่ยวเดียวดายในต่างถิ่น

ชายหนุ่มสวมหมวกไผ่สานมองเซวียนหยวนผ้อเงียบๆ ค่อยๆ สงบใจลง

จิตสังหารหายไป เหลือไว้เพียงแค่ความสุขุมเยือกเย็น

ทั้งเสียงและสีหน้าเย็นชาอย่างที่สุด

ในสายตาของเขาเซวียนหยวนผ้อก็แค่ศพเดินได้ เป็นแค่ของที่สละทิ้งไปได้

“ต่อให้ข้าไม่ใช้อะไร เจ้าก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า ต่อหน้าข้า เฉินฉางเซิงก็แค่สุนัขตัวหนึ่ง แล้วเจ้าจะดีกว่าได้อย่างไร เมื่อข้าทำภารกิจสำเร็จแล้ว ข้าจะฆ่าเจ้า แน่นอนข้าไม่ฆ่าเจ้าด้วยตัวเองข้าจะให้เจ้าตายอย่างเจ็บปวดสิ้นหวังด้วยมือของคนร่วมเผ่าพันธุ์”

เซวียนหยวนผ้อยังคงนิ่งเงียบ เขายืนร่างกายโชกเลือดไม่ตอบโต้แต่อย่างใด

แค่นี้ชัยชนะหรือพ่ายแพ้ก็ชัดเจนแล้ว

กลายเป็นว่าไม่มีใครสามารถหยุดชายหนุ่มจากการได้รับชัยชนะในพิธีสวรรค์พิจิตได้

ทั่วเมืองพระราชวังเงียบงันไป ไม่มีแม้แต่เสียงเดียวให้ได้ยิน

ชายหนุ่มสวมหมวกไผ่สานสามารถเอาชนะเซวียนหยวนผ้อได้อย่างง่ายดายจนคนต้องตกตะลึง

ที่น่าตกใจยิ่งกว่าก็คือข้อมูลที่หลุดออกมาจากคำพูดของชายหนุ่ม

เขาเป็นใครกัน กล้าเรียกผู้เฒ่าความลับสวรรค์ว่า ‘ตาเฒ่า’ และยังกล่าวว่าสังฆราชเป็นแค่สุนัขต่อหน้าเขา