ส่วนที่ 6 ตอนที่ 045

ตอนที่ 45 เงากรงเล็บที่มองเห็นได้

เซียวจางลืมตาขึ้นอย่างง่วงซึม เห็นสีหน้าเคร่งเครียดของชาวบ้านรอบกายเขาก็รู้สึกประหลาดทีเดียว

ในสายตาของผู้บำเพ็ญเพียร เขาเป็นแค่คนบ้าการต่อสู้เท่านั้น คนพวกนั้นหวาดกลัวเขา ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่มีคนนับถือและต้องการจะปกป้องเขา

ในตอนนั้นเขาแค่พูดว่าชาป่าฤดูหนาวของเมืองเฟิ่งหยางรสดีก็เพราะเขารู้สึกว่ามันดีกว่าชาต้าหงเผาที่เหลียงหวังซุนชอบดื่มหลายเท่า เขาเคยคิดว่าจะนำผลประโยชน์มาให้คนที่อยู่ในเมืองอันห่างไกลนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

แต่ตอนนี้พวกชาวบ้านที่เขาขี้เกียจเกินกว่าจะเหลือบแลกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา ถึงแม้พวกเขาจะรู้ตัวว่าอาจต้องตาย มือสั่นเทาแต่ก็ไม่ยอมจากไป

ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่านอกเหนือไปจากการต่อสู้ที่เขาพึงพอใจอย่างมากแล้ว ก็ยังมีบางเรื่องที่เขาได้ทำลงไปในที่ชีวิตนี้ซึ่งนับได้ว่าน่าพึงพอใจ

ยกตัวอย่างเช่นการที่เขาช่วยหวังผ้อจากแม่น้ำลั่วกลางพายุหิมะ และเขาได้พูดไม่กี่คำเกี่ยวกับชาฤดูหนาวที่เติบโตในเมืองเล็กๆ แห่งนี้

……

……

ธรรมชาติที่เรียบง่ายแต่รุนแรงของเฟิ่งหยางแสดงออกมาเหลือล้นในตอนนี้