ส่วนที่ 4 ตอนที่ 010

ตอนที่ 10 สิ่งมากมายที่ไม่อาจพูด

เสียงนกกระเรียนขาวที่ดังไปตามสายลมและหิมะนั้นกังวานไปทั่วสองฝั่งแม่น้ำลั่ว

ฝูงคนค่อยๆ ยืนขึ้นมา ทุกที่ล้วนมีเสียง บางคนเขย่งเท้า เพื่อที่จะสามารถมองการเคลื่อนไหวบนสะพานที่ไกลออกไปให้ชัดเจนอีกหน่อย บางคนถึงกับปีนขึ้นไปบนกิ่งของต้นไหวที่อยู่ข้างแม่น้ำ แต่ต้นไม้ในฤดูหนาวก็เริ่มเปราะไปบ้าง ไหนเลยจะสามารถรองรับคนจำนวนมากขนาดนี้ได้ จึงได้ยินเพียงเสียงหักดังขึ้น ต้นไหวนับสิบต้นก็พากันหักลงมา อย่างน้อยก็มีชาวเมืองนับสิบคนที่ตกลงไปในน้ำที่เย็นเฉียบ ดีที่ในวันนี้มีนักบวชของพระราชวังหลีกับทหารของต้าโจวเฝ้าอยู่รอบด้าน ที่ปลายน้ำก็มีเรือเตรียมไว้ ไม่นานชาวเมืองเหล่านั้นก็ถูกช่วยขึ้นมาจากแม่น้ำ ไม่มีอันตรายถึงชีวิต เพียงแค่ถูกน้ำในแม่น้ำที่เย็นไปถึงกระดูกเข้า คิดว่าการล้มป่วยก็เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้แล้ว

การประลองบนสะพานหน่ายเหอยังไม่ได้เริ่มต้น กระทั่งยังไม่มีคนเห็นเงาร่างของสวีโหย่วหรง สถานการณ์ก็วุ่นวายถึงเพียงนี้ สามารถเห็นได้เลยว่า ผู้คนมีความคาดหวังรอคอยต่อการประลองครั้งนี้มากมายขนาดไหน