ตอนที่ 33 เจ้าช่วยข้าคืนร่มคันนี้ให้เขาที
เฉินฉางเซิงพบสระกระบี่ และได้นำกระบี่ออกมามากมาย เรื่องนี้ยังไม่ได้กระจายออกไปเป็นการชั่วคราว แต่ก็ไม่ถือว่าเป็นความลับอีกต่อไปแล้ว
เพียงแต่สวีโหย่วหรงพักรักษาตัวอย่างสงบมาโดยตลอด จึงไม่ได้รับรู้เรื่องนี้ แต่ทุกคนล้วนคิดว่า นางรู้เรื่องนี้แล้วอย่างแน่นอน
ถ้าหากในตอนนี้โก่วหานสือพูดออกมา เช่นนั้นนางก็น่าจะเดาได้ถึงเรื่องบางอย่าง แต่ในความจริงแล้ว...จะรู้เมื่อไหร่ก็ไม่ได้สำคัญ
คำพูดนี้แสนจะตะกุกตะกักอย่างมาก ที่จริงเหตุผลที่พูดก็แสนจะเรียบง่ายอย่างมาก
เรื่องราวที่มีทั้งหมดก็เหมือนกับความจริงในชีวิต ผู้คนมักจะพบกับปัญหาแบบนี้หรือแบบนั้น บางปัญหาจะทำให้เจ้าต้องดื่มยาพิษและจบลงที่สุสาน บางปัญหากลับทำให้เจ้าไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดีกับพรหมลิขิตอันงดงาม สรุปแล้ว จุดจบของเรื่องราวหรือชีวิตคนกับปัญหาเหล่านั้นไม่ได้มีความเกี่ยวข้องมากนัก ที่สำคัญคือเจ้าจะไปจัดการกับปัญหาเหล่านั้นอย่างไร
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください