ตอนที่ 13 ไม่ว่าจะเป็นสายลมในฤดูใบไม้ร่วงหรือสายลมในฤดูใบไม้ผลิ ก็ให้พวกเราโค่นต้นไม้เถอะ
บนโลกใบนี้ สมัยก่อนเฉินฉางเซิงมีแบบอย่างเพียงแค่คนเดียว นั่นก็คือศิษย์พี่อวี๋เหริน ภายหลังเมื่อได้ผ่านมรสุมในเมืองสวินหยางนั่นไปแล้ว ก็มีหวังผ้อเพิ่มขึ้นมาอีกคนหนึ่ง แสงสีทองได้ส่องประกายอยู่บนผิวน้ำ เขามองเหล่าปลาจิ่นหลี่ในน้ำพวกนั้น โดยเฉพาะปลาจิ่นหลี่อวบอ้วนค่อยๆ จมลงไปทางพื้นโคลนตัวนั้นที่ ในใจคิดว่าตนไม่อยากจะมีชีวิตเช่นนี้ ถ้าหากสามารถผ่านการทดสอบความเป็นตายนี้ไป และสามารถมีชีวิตรอดไปได้ เช่นนั้นเขาก็จะมีชีวิตเหมือนดั่งเช่นหวังผ้อผู้นั้น
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください