ส่วนที่ 2 ตอนที่ 026

ตอนที่ 26 ข้าน่าจะเป็นโชคชะตาของเจ้า

เวลา...เป็นสัตว์อสูรที่ยากจะจินตนาการตัวหนึ่ง สามารถทำให้บุรุษใต้ท้องฟ้าดวงดาวตายไป และก็สามารถทำให้ยาเม็ดที่ล้ำค่ามากที่สุดกลายเป็นฝุ่นธุลี โจวตู๋ฟูอาจจะไม่รู้เรื่องยา แต่ยาเม็ดลูกกลอนที่เขาเก็บสะสมเหล่านั้น ไม่ว่าจะเป็นสภาพแวดล้อมหรือเครื่องมือที่ใช้ล้วนต้องใส่ใจอย่างยิ่ง แต่แม้จะเป็นเช่นนี้ ก็ยังคงไม่สามารถรักษาฤทธิ์ยาหลังจากหลายร้อยปีให้หลังได้

สวีโหย่วหรงได้รับความเงียบขรึมของเขาเป็นคำตอบคิดแล้วคิดอีก จากนั้นพูดว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นข้าจะนอนอีกสักพัก”

เวลานี้นางไม่ไออีกแล้ว นอนหลับอย่างสงบ

ถ้าตัวเองกำลังจะเข้าสู่ห้วงนิทราชั่วนิรันดร์ ก่อนหน้านั้นน่าจะอย่างไรก็ไม่สามารถนอนหลับได้ เฉินฉางเซิงมองหญิงสาวที่อยู่ในสภาพหลับลึกอย่างหอมหวาน เกิดความนับถือและเคารพอย่างมาก ต้องมีความแน่วแน่และสติสมาธิที่ยิ่งใหญ่แค่ไหน ถึงจะสามารถนอนหลับในสภาพเช่นนี้?

โอสถกระแสอัคคีเม็ดนั้นไร้ผล เขาจะช่วยนางอย่างไร?

เขาลังเลสักพัก ตัดสินใจจะใช้วิธีที่ทำให้เขาลังเลไปแล้วสิบกว่าวันในที่ราบทุ่งหญ้าแห่งนี้…ฝังเข็มกระตุ้นโลหิต