ส่วนที่ 1 ตอนที่ 138

ตอนที่ 138 ขี่นกกระเรียนลงลำคลองฝั่งทิศใต้

ลำคลองสีเขียวแบ่งออกเป็นสองฟากฝั่ง ผู้เข้าสอบทั้งหมดอยู่ลำคลองฝั่งทิศใต้ มีเพียงเฉินฉางเซิงอยู่ฝั่งตรงข้ามเพียงลำพัง มองแล้วดูโดดเดี่ยวยิ่งนัก เรื่องขณะนี้และภาพทิวทัศน์ขณะนี้ หากเปรียบเทียบกับเรื่องป่าวประกาศที่แพร่สะบัดไปทั่วต้าลู่แล้วนั้น ช่างน่าเศร้าสลด หรืออาจจะรันทด ผู้คนต่างมองเขาด้วยความเวทนา ดูถูก เฉยเมย รอคอยให้เขาสิ้นสุดการสอบใหญ่ของตนเอง ไม่มีผู้ใดคาดคิด สิ่งที่นำมาก่อนนั้นคือเสียงร้องของนกกระเรียน

ก้อนเมฆสีขาวบนท้องฟ้าของจิงตูยามต้นฤดูใบไม้ผลิ ทันใดนั้นข้างใต้ก้อนเมฆก็มีแสงเส้นหนึ่งโผล่พ้นออกมา ด้านหน้าสุดของลำแสงก็คือนกกระเรียนขาวตัวหนึ่ง

สายตาจำนวนนับไม่ถ้วนเคลื่อนไหวไปตามนกกระเรียนขาว จ้องมองนกกระเรียนขาวบินข้ามผ่านบนท้องฟ้า บินไปในสวนแสงสุริยะ บินลงอยู่ด้านหน้าเฉินฉางเซิง ทุกคนสีหน้าเปลี่ยนสีไปตามๆ กัน

“คงจะไม่ใช่” โก่วหานสือตกตะลึงเอ่ยออกมา

กวนเฟยไป๋เดินไปยังริมฝั่งหลายก้าว จ้องเขม็งนกกระเรียนขาวที่อยู่ฝั่งตรงข้าม เอ่ยด้วยความตกใจ “คงจะไม่ใช่”

ชีเจียนอ้าปากค้างเล็กน้อย ยากยิ่งนักที่จะเปล่งประโยคนั้นออกมา