0530
บทที่ 530 : คนทั้งประเทศต้องงุนงง!
_______________________________________
ที่ระเบียง
ห้าโมงเย็นกว่าแล้ว
อากาศชานเมืองปักกิ่งนั้นดีกว่าในเมืองโข แสงอาทิตย์สาดส่องมองเห็นได้เด่นชัด ตะวันกลางฟากฟ้าทางทิศตะวันตกแผดแสงแรงจ้า นกบินชนหน้าต่างเป็นระยะๆ ปากจิกบนกระจก พวกมันคงไม่รู้ว่าถูกกั้นด้วยกระจกใสบานใหญ่ มองออกไปที่วิวนอกระเบียงช่างดีอย่างยิ่ง เห็นซีซานที่อยู่ห่างออกไปและภาพของตู้เจี้ยชุนตรงตีนเขาได้ด้วย นั่งแช่น้ำร้อนชมวิวในอ่างแบบนี้ ถึงด้านนอกมองเข้ามาก็ไม่เห็นดีสุดๆ
ในอ่าง คนสองคนนั่งมองหน้ากันและกัน
"น้ำร้อนพอไหม?" คุณอู๋ถามเขาเรื่อยเปื่อย
จางเย่กลับอยู่ไม่เป็นธรรมชาติเท่าไร "แค่ก ได้แหละ พอดี"
เธอหัวเราะ "พี่สาวอาบไปสักพักแล้ว อย่าว่าน้ำสกปรกเลยนะ ถ้าไม่งั้นก็ปล่อยน้ำเติมน้ำอุ่นอีกรอบก็ไม่เป็นไร"
จางเย่โบกมือ "ช่างเถอะ คุณไม่ได้ว่าผมสกปรกก็พอครับ ผมจะว่าคุณได้ยังไง"
เธอไม่พูดถึงอีก เปลี่ยนไปถามว่า "เป็นไง? ที่นี่ใช้ได้ใช่ไหม?"
"ไม่เลวจริงๆ แหละ" จางเย่ตอบ "วิวดี เครื่องมือพร้อม อืม ที่สำคัญคือคนมาด้วยนี่แหละ อู๋..เที่ยวหน้าไว้เรามาด้วยกันอีกนะ"
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください