2592 ไม้เด็ดสุดธรรมดา!
“เอาล่ะ พิษหทัยวิตกสั่นในกายเจ้ามันถูกขับออกสิ้นแล้ว” เย่หยวนถอนใจยาวกล่าวขึ้น
พิษหทัยวิตกสั่นนี้มันเหนือล้ำอย่างมากแม้แต่ตัวเย่หยวนคนนี้เองก็ยังต้องทุ่มแรงกายแรงใจอย่างมากกว่าจะรักษามันได้
เหวินจิงซวนมองดูเย่หยวนด้วยท่าทางซาบซึ้ง
หากมิใช่เพราะเย่หยวนแล้วนางไม่รู้เลยว่าชะตาวันหน้าของนางมันจะเป็นอย่างไร
นางรีบก้มลงต่ำต่อหน้าเย่หยวน “จิงซวนขอบพระคุณผู้อาวุโสเย่!”
“หืม? เจ้าเรียกข้าว่าอะไรนะ?”
“อ-อาจารย์!” เหวินจิงซวนรีบกล่าวขึ้นมา
เย่หยวนยืนมองนางพร้อมมือไพล่หลัง “ข้าเย่หยวนนั้นตั้งแต่เกิดจนก้าวมาจนถึงระดับนี้ข้าไม่เคยจะออกตัวไปชักชวนใครเป็นศิษย์! แต่ว่าจะอย่างไรข้าก็ไม่ชอบการบังคับ! โอกาสของเจ้านั้นมีครั้งเดียวนี้ คิดให้ดีเถอะ!”
เขานั้นรู้ดีว่าจะอย่างไรเหวินจิงซวนก็ยังไม่อาจจะยอมรับได้ในใจ
แต่ว่าเย่หยวนนั้นเป็นใคร? มีหรือที่เขาจะหน้าด้านไปแย่งชิงใครมาเป็นศิษย์อย่างไม่สนความต้องการของเจ้าตัว?
หากเหวินจิงซวนยอมรับมันก็แล้วไป แต่หากนางไม่คิดยอมรับมันก็เป็นทางเลือกของนางเช่นกัน
แต่เขานั้นจะให้โอกาสนี้แค่ครั้งเดียว
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください