1771 สู่เขาพยัคฆ์สวรรค์ด้วยตัวเอง
บทที่ 1771 สู่เขาพยัคฆ์สวรรค์ด้วยตัวเอง
ใบหน้าของเฮ่อตงนั้นเปลี่ยนไปมาอยู่หลายที จู่ๆ ร่างของเขาก็ขยับและหายไปในความว่างเปล่า
เย่หยวนนั้นคาดเดามาก่อนแล้วและก้าวเท้าขึ้นสูงก่อนจะยกนิ้วชี้ออกมาอีกครั้ง
เป็นตอนนั้นเองที่อากาศที่ว่างเปล่าเกิดปริแตกและส่งร่างของเฮ่อตงร่วงลงมา
เฮ่อตงเบิกตากว้างและกล่าวออกมาอย่างตื่นกลัว “น-แนวคิดแห่งห้วงมิติ!”
เย่หยวนหันไปมองเขา “อย่าได้กังวลไป ข้าไม่สังหารเจ้าหรอก ข้าจะพาเจ้าเดินทางไปด้วย”
เฮ่อตงหน้าซีดลงทันที “จ-เจ้าจะพาข้าไปที่ใดกัน?”
“เขาพยัคฆ์สวรรค์”
คำพูดนี้ทำให้เฮ่อตงตื่นตะลึงอย่างถึงที่สุด “ข้า... ข้าไม่ไป! เจ้า... เจ้ารนหาที่ตายแล้ว! อิ้งหมัวหู่มันตายไปแล้ว จะทำเช่นนี้ไปเพื่ออะไร?”
เย่หยวนในตอนนี้มีใบหน้านที่นิ่งเฉยมาก แต่คนที่รู้จักเขาดีจะย่อมรู้ว่านี่คือใบหน้าตอนที่เขาโกรธอย่างถึงที่สุด
จู่ๆ เย่หยวนก็ยกนิ้วขึ้นมาอีกครั้ง
“อ้าก! เจ้า... เจ้าทำลายการบ่มเพาะของข้า! เจ้าไม่ได้ตายดีแน่!”
เสียงร้องนั้นออกมาจากปากของเฮ่อตง เพราะนิ้วที่เย่หยวนชี้ไปเมื่อสักครู่นี้มันคือการโจมตีทำลายโลกภายในของเขาลง
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください