1012 สุขใดไม่เท่าเป็นทาส

ตอนที่1012 สุขใดไม่เท่าเป็นทาส

เมื่อกล่าวจบ เย่หยวนพลันท่องคาถาพึมพำภายใต้ลมหายใจอย่างเงียบๆ ทันใดนั้นตรามังกรศักดิ์สิทธิ์ก็สะบัดออกจากมือทั้งสองของหลงไจ้เทียนโดยตรง และกลับสู่มือเย่หยวนอีกครั้ง

สีหน้าของหลงไจ้เทียนมืดลงจนกลายเป็นสีดำ บรรพกาลแสนเป็นมิตรในทีแรก ทั้งหมดถูกทำลายลงอย่างสิ้นเชิง

“จี้ฉิงหยุน การที่ข้าเรียกเจ้าว่า ฉิงหยุนซี มันมิได้หมายความว่า เจ้าจะสามารถอะไรตามใจกับเผ่ามังกรของข้าได้! หากมองข้ามเรื่องเหล่านี้ไป เจ้ายังคงเป็นนายน้อยแห่งหอราชันโอสถ ดังนั้นเจ้าไม่เหมาะสมกับตรามังกรศักดิ์สิทธิ์แม้แต่น้อย และสิ่งนี้ควรกลับคืนสู่เผ่ามังกรเสียที! จี้ฉิงหยุน ไม่ว่าเจ้าจะเต็มใจส่งมอบตรามังกรศักดิ์สิทธิ์คืนหรือไม่ เจ้ากลับไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจ!”

หลงไจ้เทียนเปลี่ยนสรรพนามวาจาในทันใด และส่งเสียงกล่าวขึ้นดั่งประกาศิตสวรรค์

แต่เย่หยวนมิได้นำพามาใส่ใจอย่างใด เขากล่าวตอบด้วยรอยยิ้มแสยะมุมปากว่า

“หากข้าจำไม่ผิด เกี่ยวกับเรื่องสิทธิ์การครอบครองของตรามังกรศักดิ์สิทธิ์ มันมีกฎระบุไว้อย่างชัดเจนจริงหรือไม่?”