0817 ความโดดเด่นที่แลกมาซึ่งความบอบช้ำ

ตอนที่817 ความโดดเด่นที่แลกมาซึ่งความบอบช้ำ

ณ เมืองเทวะสายลมสง่า ภูมิภาคหยงเจ่อไป๋เซ่อ

หนึ่งชายชราหนึ่งเยาวชนหนุ่มกำลังบินอยู่เหนือเมืองเมวะแห่งนี้

เยาวชนหนุ่มสะพายไม้เท้ายาวไว้บนหลัง พร้อมสองมือไขว้หลังแสดงกิริยาปานสูงส่งเหนือฟ้าใต้หล้า

“นายน้อยตง ที่แห่งนี้คือภูมิภาคหยงเจ่อไป๋เซ่อ”

ชายชรากล่าว

“อืม ความแข็งแกร่งโดยเฉลี่ยของภูมิภาคหยงเจ่อไป๋เซ่อล้วนเป็นเมืองเทวะชั้นเก้า มันไม่มีอันใดน่าท้าทายสำหรับข้าเลย!”

เยาวชนหนุ่มกล่าวด้วยท่าทีติดรำคาญ

“ในหนึ่งร้อยปีมานี้ ความแข็งแกร่งของนายน้อยตงรุกหน้าอย่างมาก เพลงไม้เท้าฟ้าดินย่างถึงระดับท่านอาจารย์กว่าห้าส่วนได้แล้ว หากให้เวลาอีกหน่อย นายน้อยตงต้องสามารถก้าวไปถึงระดับเทียบเคียงท่านอาจารย์แน่นอน”

ชายชรากล่าว

“ท่านอาจารย์กล่าวไว้ว่า บนเส้นทางแห่งศาสตร์ไม้เท้าไม่มีทางลัด มีเพียงประสบการณ์ที่หล่อหลอมได้จากการสัประยุทธ์นับพันนับหมื่น แต่ปีหน้าข้ามิได้เผชิญพบกับศัตรูที่น่ากลัวอะไรนั้นเลย ลืมไปได้เลยสำหรับภูมิภาคหยงเจ่อไป๋เซ่อ ท่านปู่ซุน ไปยังเมืองเทวะชั้นแปดไม่ดีกว่ารึ?”