595 พรสามข้อ
บทที่ 595 พรสามข้อ
หยางชูมองกระจกซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เสี่ยวถงทนไม่ไหว “ท่านอ๋อง ท่านงามแล้วเจ้าค่ะ ไม่ต้องมองแล้ว!”
“จริงหรือ” หยางชูลูบเครื่องประดับที่เอว “ทองชิ้นนี้ธรรมดาเกินไปหรือเปล่า เปลี่ยนเป็นหยกแทนดีหรือไม่”
เสี่ยวถงไม่มีทางเลือกนอกจากนำกล่องที่ใส่เครื่องประดับหยกมา และให้เขาเลือกเอง “ท่านชอบอันไหนเจ้าคะ”
“อืม...”
มีให้เลือกเยอะแยะลายตาไปหมดในท้ายที่สุดเสี่ยวถงก็หยิบขึ้นมาหนึ่งอันแล้วแขวนให้เขา
“ไปกันเถอะเจ้าค่ะ! สายแล้ว!” เสี่ยวถงผลักเขาออกไป
เมื่อทั้งสองเดินไปที่ทางแยกก็เห็นอาหว่านที่แต่งตัวเสร็จกำลังเดินออกไปข้างนอก
“พี่อาหว่าน!” เสี่ยวถงกวักมือเรียก “พี่เองก็จะออกไปด้วยหรือ”
“อา” อาหว่านตกใจแล้วพูดคลุมเครือ “อืม จะออกไปเดินเล่นหน่อย”
“เช่นนั้นพวกเราก็ไปด้วยกันเถอะ!”
“ไม่...” ทันทีที่พูดออกไปอาหว่านก็ตระหนักได้ว่าตนเองปฏิเสธเร็วเกินไป ท่ามกลางสายตาสงสัยของหยางชู และเสี่ยวถง นางจึงพยักหน้า “ได้สิ ประหยัดรถดี”
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください